دانشمندان آزمایشگاه ملی ساندیا یک ماموریت بالونی با انرژی خورشیدی را پرتاب کردند که یک میکروفون را به منطقه ای از جو زمین به نام استراتوسفر می برد.
هدف این ماموریت بررسی محیط آکوستیک در این منطقه بود. با این حال، آنچه آنها کشف کردند دانشمندان را متحیر کرد. آنها صداهایی را در اتمسفر زمین ضبط کردند که قابل شناسایی نیست.
La صداهای عجیب کارشناسان را گیج کرده اند و تاکنون هیچ توضیحی برای این صداهای مرموز وجود ندارد. از آنجایی که این منطقه معمولاً آرام و عاری از طوفان، تلاطم و ترافیک هوایی تجاری است، میکروفون های موجود در این لایه از جو می توانند به صداهای طبیعی و مصنوعی گوش دهند.
با این حال، میکروفون در مطالعه صداهای عجیب و غریبی را دریافت کرد که چند بار در ساعت تکرار می شد. منشا آنها هنوز مشخص نشده است.
صداها در محدوده مادون صوت ضبط شدند، به این معنی که در فرکانس‌های 20 هرتز (هرتز) و پایین‌تر، بسیار کمتر از محدوده گوش انسان بودند. دانیل بومن از آزمایشگاه ملی ساندیا در بیانیه ای گفت: سیگنال های مادون صوت مرموزی وجود دارد که چند بار در ساعت در برخی از پروازها رخ می دهد، اما منبع این سیگنال ها کاملا ناشناخته است.
بومن و همکارانش از میکرو فشارسنج‌هایی که در ابتدا برای نظارت بر آتشفشان‌ها ساخته شده بودند و قادر به تشخیص صداهای با فرکانس پایین بودند، برای جمع‌آوری داده‌های صوتی از استراتوسفر استفاده کردند. فشارسنج‌های میکرو سیگنال‌های مادون قرمز مکرر غیرقابل توضیح را علاوه بر صداهای طبیعی و مصنوعی مورد انتظار کشف کردند.
این حسگرها توسط بالون های ساخته شده توسط بومن و همکارانش به سمت بالا بلند شدند. این بادکنک ها که قطری بین 20 تا 23 فوت (6 تا 7 متر) داشتند از مواد معمولی و ارزان قیمت ساخته شده بودند. این ابزارهای فریبنده ساده که با نور خورشید کار می‌کردند، می‌توانستند به ارتفاعات تقریباً 70,000 فوتی (13.3 مایلی) بالاتر از زمین برسند.
بومن می‌گوید: «بالن‌های ما اساساً کیسه‌های پلاستیکی غول‌پیکر هستند که درون آن مقداری گرد و غبار زغال چوب وجود دارد تا آنها را تیره کند. ما آنها را با استفاده از پلاستیک نقاش از فروشگاه سخت افزار، نوار حمل و نقل و پودر زغال چوب از فروشگاه های لوازم آتش نشانی می سازیم. وقتی خورشید به بادکنک‌های تیره می‌تابد، هوای داخل گرم می‌شود و شناور می‌شود.»
بومن توضیح داد که نیروی غیرفعال خورشیدی برای هل دادن بالن ها از سطح سیاره به استراتوسفر کافی است. بالون‌ها پس از پرتاب با استفاده از GPS نظارت می‌شدند، کاری که تیم باید انجام می‌داد، زیرا بالون‌ها اغلب می‌توانند صدها کیلومتر اوج بگیرند و در مناطقی از جهان فرود بیایند.
علاوه بر این، همانطور که نمونه‌های اخیر نشان داده‌اند، بالون‌های تحقیقاتی را می‌توان با چیزهای دیگر اشتباه گرفت و باعث نگرانی تصادفی شد. بالن های خورشیدی مانند این می توانند برای مطالعه اسرار حتی دورتر از زمین، علاوه بر کمک به بررسی بیشتر این صداهای عجیب و غریب استراتوسفر استفاده شوند.
چنین وسایل نقلیه ای در حال حاضر برای کشف اینکه آیا می توانند با مدارگرد زهره برای مشاهده فعالیت های لرزه ای و آتشفشانی از طریق جو غلیظ آن همکاری کنند، آزمایش می شوند. بالون‌های رباتیک می‌توانند در اتمسفر فوقانی «همزاد شیطانی زمین»، بالای سطح داغ و پرفشار جهنمی آن حرکت کنند و جو غلیظ و ابرهای اسید سولفوریک آن را بررسی کنند.
تحقیقات این تیم شامل تشخیص این منابع مادون صوت ناشناس توسط بومن در 11 می 2023 در 184 امین جلسه انجمن آکوستیک آمریکا در شیکاگو برگزار می شود.
