بقایای فسیل شده یک هیولای دریایی باستانی "واقعا غول پیکر" به طور تصادفی در یک موزه انگلیسی کشف شد و یکی از بزرگترین گوشتخوارانی را که تا به حال دریاها را تعقیب کرده است نشان می دهد.
این چهار استخوان مهره های گونه ناشناخته ای از شکارچی ژوراسیک به نام پلیوسور هستند و نشان می دهند که موجودات دندان خنجر می توانند تقریباً 50 فوت (15 متر) طول داشته باشند - دو برابر اندازه یک اورکا (Orcinus orca). یافته جدید به شدت برآوردهای قبلی را برای مقیاس هیولاهای ماقبل تاریخ اصلاح می کند.
دیوید مارتیل، استاد دیرین زیست شناسی در دانشگاه پورتسموث در بریتانیا، در بیانیه ای گفت: «این شگفت انگیز است که ثابت کنیم یک گونه واقعاً غول پیکر پلیوسور در دریاهای ژوراسیک پسین وجود داشته است. اگر روزی شواهد روشنی پیدا کنیم که این گونه هیولا حتی بزرگتر بوده است، من را شگفت زده نخواهد کرد.
مارتیل در حالی که از میان کشوهای فسیلی در موزه تالار شهرستان ابینگدون در بریتانیا نگاه میکرد، با استخوانها برخورد کرد. این فسیلها که از سازند رسی کیمریج میآیند، در اصل در حفاریهای مزرعه وارن در آکسفوردشایر کشف شدند. آنها از ذخایر مربوط به حدود 152 میلیون سال پیش در اواخر ژوراسیک کشف شدند.
با اسکن لیزری فسیلها، مارتیل و همکارانش تخمین زدند که آنها متعلق به یک هیولای دریایی ترسناک هستند که طول آن از حدود 32 فوت تا 47 فوت (9.8 تا 14.4 متر) امتداد دارد و آن را به بزرگترین پلیوسور کشف شده تبدیل میکند. قبل از این، یکی از بزرگترین پلیوسورهای شناخته شده کرونوساروس (Kronosaurus queenslandicus) بود که بین 33 تا 36 فوت (10 تا 11 متر) طول داشت.
پلیوسورها بزرگترین شکارچیان اقیانوس در دوره ژوراسیک (201 تا 145 میلیون سال پیش) بودند. آنها با استفاده از چهار باله پرقدرت پارو مانند در دریاها را دنبال می کردند. پلیوسورها احتمالاً شکارچیانی در کمین بودند که از آب های عمیق و تاریک به سمت طعمه می پریدند و با دندان های تیز خنجر به آن ها می کوبیدند، قبل از اینکه آنها را با نیش قوی تر از نیش تیرانوزاروس رکس خرد کنند.
مارتیل گفت: "ما می دانیم که این پلیوسورها حیوانات بسیار ترسناکی بودند که در دریاهایی که آکسفوردشایر را 145 تا 152 میلیون سال پیش پوشانده بودند، شنا می کردند." آنها در بالای زنجیره غذایی دریایی قرار داشتند و احتمالاً با گاز گرفتن آنها از وسط و برداشتن تکه های آنها، ایکتیوسورها، پلزیوسارهای گردن دراز و شاید حتی کروکودیل های دریایی کوچکتر را شکار می کردند.
این مطالعه در ابتدا در مجله منتشر شد مجموعه مقالات انجمن زمین شناسان. 10 مه 2023.