کشف فسیل ها هرگز ما را شگفت زده نمی کند و دانشمندان یک کشف باورنکردنی دیگر انجام داده اند. محققان چهره یک دوزیستان ماقبل تاریخ به نام "قورچه قاتل" را نشان دادند که بیش از 300 میلیون سال پیش، بسیار قبل از دایناسورها می زیسته است. این موجود با طول تا 10 فوت، یک شکارچی برتر در محیط خود بود و از آرواره های قدرتمند خود برای تغذیه از حیوانات کوچک و حشرات استفاده می کرد. کشف این موجود وحشتناک نور جدیدی بر تاریخ حیات روی زمین می اندازد و درهایی را برای تحقیقات جدید و درک گذشته سیاره ما باز می کند.
دانشمندان با کنار هم قرار دادن قطعات یک جمجمه باستانی، چهره ترسناک یک موجود 330 میلیون ساله تمساح مانند را بازسازی کردند و نه تنها ظاهر آن را نشان دادند، بلکه نحوه زندگی آن را نیز آشکار کردند.
دانشمندان در مورد گونه های منقرض شده، Crassigyrinus scoticus، برای یک دهه اما از آنجایی که تمام فسیل های شناخته شده گوشتخوار اولیه به شدت خرد شده اند، یافتن اطلاعات بیشتر در مورد آن دشوار بوده است. در حال حاضر، پیشرفت در اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) و تجسم سه بعدی به محققان این امکان را داده است تا برای اولین بار قطعات را به صورت دیجیتالی کنار هم قرار دهند و جزئیات بیشتری را در مورد این جانور باستانی فاش کنند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که Crassigyrinus scoticus یک چهارپایان، یک حیوان چهارپای مربوط به اولین موجوداتی بود که از آب به خشکی منتقل شدند. چهارپایان حدود 400 میلیون سال پیش روی زمین ظاهر شدند، زمانی که اولین چهارپایان از ماهیهای بالهدار شروع به تکامل کردند.
با این حال، بر خلاف اقوام آن، مطالعات گذشته نشان داده است Crassigyrinus scoticus یک حیوان آبزی بود این یا به این دلیل است که اجداد آن از خشکی به آب بازگشتند، یا به این دلیل که از ابتدا هرگز آن را به خشکی رساندند. در عوض، در باتلاقهای زغالسنگ زندگی میکرد - تالابهایی که در طی میلیونها سال به ذخایر زغالسنگ تبدیل میشدند - در اسکاتلند کنونی و بخشهایی از آمریکای شمالی.
تحقیقات جدید که توسط دانشمندان دانشگاه کالج لندن انجام شد، نشان میدهد که این حیوان دندانهای بزرگ و آروارههای قدرتمندی داشته است. این مطالعه نشان می دهد که اگرچه نام آن به معنای "قورچه ضخیم" است Crassigyrinus scoticus دارای بدن نسبتاً صاف و اندامهای بسیار کوتاه شبیه تمساح یا تمساح بود.
لورا پورو، نویسنده اصلی این مطالعه، مدرس زیست شناسی سلولی و رشدی در دانشگاه کالج لندن، گفت: «در زندگی، کراسیگیرینوس حدود دو تا سه متر (6.5 تا 9.8 فوت) طول داشت که برای آن زمان بسیار بزرگ بود. بیانیه. احتمالاً رفتاری شبیه به کروکودیلهای امروزی داشت که در زیر سطح آب کمین کرده بودند و از نیش قدرتمند خود برای گرفتن طعمه استفاده میکردند.»
Crassigyrinus scoticus همچنین برای شکار طعمه در زمین های باتلاقی سازگار بود. بازسازی صورت جدید نشان می دهد که چشمان بزرگی برای دیدن در آب گل آلود و همچنین خطوط جانبی دارد، یک سیستم حسی که به حیوانات اجازه می دهد ارتعاشات در آب را تشخیص دهند.
اگرچه چیزهای بیشتری در مورد آن شناخته شده است Crassigyrinus scoticusدانشمندان هنوز از شکافی در نزدیکی جلوی پوزه این حیوان متحیر هستند. به گفته پوررو، این شکاف ممکن است نشان دهنده این باشد که اسکوتیکوس حواس دیگری برای کمک به شکار دارد. پوررو گفت که ممکن است یک اندام به اصطلاح منقاری داشته باشد که به این موجود کمک می کند میدان های الکتریکی را تشخیص دهد. روش دیگر، اسکوتیکوس ممکن است دارای اندام جاکوبسون باشد که در حیواناتی مانند مارها یافت می شود و به تشخیص مواد شیمیایی مختلف کمک می کند.
پوررو گفت در مطالعات قبلی، دانشمندان بازسازی کردند Crassigyrinus scoticus با جمجمه بسیار بلند، شبیه به مارماهی موری. پوررو توضیح داد: «با این حال، وقتی سعی کردم آن شکل را با سطح دیجیتال از سی تی اسکن تقلید کنم، کار نکرد. هیچ شانسی وجود نداشت که حیوانی با چنین کام گسترده و سقف جمجمه باریکی چنین سر داشته باشد.»
تحقیقات جدید نشان میدهد که این حیوان جمجمهای شبیه به کروکودیلهای امروزی داشته است. برای بازسازی ظاهر این حیوان، این تیم از سی تی اسکن از چهار نمونه مجزا استفاده کردند و فسیل های شکسته شده را در کنار هم قرار دادند تا چهره آن نمایان شود.
پوررو گفت: «وقتی همه استخوان ها را شناسایی کردیم، کمی شبیه یک پازل اره منبت کاری اره مویی سه بعدی بود. من معمولاً با بقایای قاب مغز شروع میکنم، زیرا آن هسته جمجمه است و سپس کام را در اطراف آن جمع میکنم.»
با بازسازیهای جدید، محققان در حال آزمایش یک سری شبیهسازی بیومکانیکی هستند تا ببینند چه چیزی میتواند انجام دهد.
این مطالعه در ابتدا در مجله منتشر شد مجله دیرینه شناسی مهره ها. مه 02، 2023.