تاریخ همیشه راهی برای غافلگیری ما با جنبه های جذاب و گاه وحشتناکش دارد. یکی از اسرارآمیزترین و مخوف‌ترین اشیاء تاریخ، نسخه خطی لاتین باستانی است که در قزاقستان یافت شده و جلد آن از پوست انسان ساخته شده است. جالبتر این است که تنها بخش کوچکی از صفحات آن تاکنون رمزگشایی شده است. بنابراین، نسخه خطی در طول سال ها موضوع گمانه زنی ها و تحقیقات زیادی بوده است، اما همچنان در هاله ای از رمز و راز باقی مانده است.
این نسخه خطی که گمان می رود در سال 1532 توسط دفتر اسناد رسمی به نام Petrus Puardus از شمال ایتالیا به زبان لاتین قدیم نوشته شده است، 330 صفحه دارد، اما تنها 10 صفحه تا به امروز رمزگشایی شده است. بر اساس گزارش روز صبحاین نسخه خطی توسط یک مجموعه دار خصوصی به موزه انتشارات نادر کتابخانه ملی دانشگاهی در آستانه اهدا شد که از سال 2014 در آنجا به نمایش گذاشته شده است.
به گفته Möldir Tölepbay، کارشناس بخش علوم کتابخانه ملی دانشگاهی، این کتاب با استفاده از روش صحافی که اکنون منسوخ شده است، به نام صحافی انسانی صحافی شده است. در این روش از پوست انسان در فرآیند اتصال استفاده می شود.
🌷 قزاقستان نسخه خطی مرموز را با جلد پوست انسان به نمایش می گذاردhttps://t.co/kqoom5XCI9
— راپا نویی (@Rapa224) آوریل 4، 2023
تحقیقات علمی لازم بر روی جلد این نسخه به این نتیجه رسیده است که در خلق آن از پوست انسان استفاده شده است. کتابخانه ملی آکادمیک این نسخه را برای بررسی بیشتر به یک موسسه تحقیقاتی ویژه در فرانسه ارسال کرده است.
علیرغم اینکه صفحات اول خوانده شده نشان می دهد که نسخه خطی ممکن است حاوی اطلاعات کلی در مورد معاملات مالی مانند اعتبار و رهن باشد، محتوای کتاب همچنان یک راز باقی مانده است. کتابخانه ملی آکادمیک میزبان نزدیک به 13,000 نشریه کمیاب است، از جمله کتاب های ساخته شده از پوست مار، سنگ های قیمتی، پارچه ابریشمی و نخ طلا.
در خاتمه، تنها با رمزگشایی بخش کوچکی از متن، رمز و راز زیادی پیرامون محتویات نسخه خطی و هدف استفاده از پوست انسان به عنوان جلد وجود دارد. چنین کشفی، شیوه های باستانی و استفاده از بقایای انسان در آثار تاریخی را روشن می کند. مهم است که تلاش برای ادامه رمزگشایی نسخه خطی انجام شود، زیرا این نسخه دارای پتانسیل آشکارسازی بینش های ارزشمند در گذشته است. اهمیت این مصنوع را نمی توان دست کم گرفت و به عنوان شاهدی بر غنای (عجیب) میراث فرهنگی قزاقستان است.
