دانشمندان به تازگی پسر عموی چینی پردار ولوسیراپتور را پیدا کردند

نوع جدیدی از دایناسور پردار، بزرگترین دایناسور با بال‌هایی روی بازوهایش، در چین کشف شد.

دانشمندان به تازگی پسر عموی چینی 1 پردار ولوسیراپتور را پیدا کردند
© یونچانگ لو

ژنیوان لانگ، همانطور که شناخته شده است، از پر پوشیده شده است و شبیه پرنده ای مدرن است که دارای سه لایه ویژگی های قلاب است. این هیولای جدید 125 میلیون سال قدمت دارد و از بستگان نزدیک ولوسیراپتور معروف است.

استان لیائونینگ چین، جایی که ژنیوانلونگ در آن کشف شد، به خاطر صدها دایناسور پردار که در آنجا کشف شده‌اند، شهرت دارد و این کشف اخیر به تنوع زیستی این منطقه می‌افزاید.

فسیل ژنیوآنلونگ، مانند سایر نمونه ها، نمونه ای عالی از حیات دایناسورها از دوران کرتاسه اولیه است.

ریشه شناسی نام ژنیوآنلونگ از ترکیب کلمه "long" که در زبان چینی به معنای اژدها است و "Zhenyuan" نام خانوادگی مردی که نمونه را برای مطالعه نگه داشته است، می آید.

دانشمندان به تازگی پسر عموی چینی 2 پردار ولوسیراپتور را پیدا کردند
اسکلت فوق العاده به خوبی حفظ شده ژنیوآنلونگ. هاله قهوه ای روشن تر اطراف اسکلت پرها هستند. به بازوی بال مانند متمایز در پیش زمینه توجه کنید. از نظر ساختار بسیار شبیه به بال های پرندگان مدرن است. © یونچانگ لو

بر اساس مقاله ای که امروز در ژورنال Scientific Reports منتشر شد، دایناسور مانند سایر موجودات کشف شده در منطقه، «بال های پهنی روی بازوهای خود دارد که از مجموعه های متعدد پرهای پنه دار و پرهای پنه دار بزرگ در دم تشکیل شده است».

دیرینه شناسان خاطرنشان می کنند که بر خلاف خویشاوندان نزدیک خود، رپتور «به نظر می رسد فاقد پرهای پره در اندام عقبی باشد».

اما این عوامل نیستند که این دایناسور را منحصر به فرد می کنند. محققان توضیح می‌دهند که Zhenyuanlong در مقایسه با اکثریت قریب به اتفاق سایر درومائئوسوریدهای لیائونینگ، به دلیل جثه بزرگ و ساعدهای ریزش، حیوانی ناهنجار و کمیاب است.

پسرعموهای دایناسور بیشتر به اندازه یک گربه خانگی معمولی هستند. جنیوان لانگ بزرگتر است، ساعدهای کوتاهتر و بالهای پیچیده و عظیم دارد.

دانشمندان به تازگی پسر عموی چینی 3 پردار ولوسیراپتور را پیدا کردند
حدود 30 پر یافت شد که روی بال راست ساعد ژنیوآنلونگ سونی حفظ شده بود. © یونچانگ لو

یکی دیگر از جنبه های جالب ژنیوآنلونگ این است که، علیرغم وجود این بال ها، به نظر نمی رسد که برای پرواز بهینه شده باشند. محققان گمان می‌کنند که گونه‌ای با بازو کوتاه مانند Zhenyuanlong حتی اگر پرواز نکرده باشد، بال‌های خود را تکامل داده است.

ممکن است چنین بال‌های بزرگی که از لایه‌های متعدد پر تشکیل شده‌اند، برای اهداف نمایشی مفید بوده‌اند، و احتمالاً حتی به این دلیل تکامل یافته‌اند و نه برای پرواز، و این یکی از دلایلی است که ممکن است در پاراویان‌هایی که پرواز نکرده‌اند، حفظ شده باشند. محققان ادعا کردند.