اسکیت های یخی عصر برنز ساخته شده از استخوان که در چین یافت می شود

اسکیت‌های یخی ساخته شده از استخوان از یک مقبره عصر برنز در غرب چین کشف شده‌اند که نشان‌دهنده تبادل فناوری باستانی بین شرق و غرب اوراسیا است.

باستان شناسان در چین به کشف جالبی دست یافته اند که می تواند درک ما را از ورزش های زمستانی باستانی تغییر دهد. دو مجموعه اسکیت یخی عصر برنز در منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور چین کشف شده است که نشان می دهد مردم در حدود 3,500 سال پیش در دریاچه ها و رودخانه های یخ زده در حال سر خوردن بودند. این یافته قابل توجه، تاریخچه اسکیت روی یخ را روشن می کند و نگاهی جذاب به زندگی مردم چین باستان ارائه می دهد.

اسکیت‌های یخی استخوانی تقریباً 3,500 ساله که در سین‌کیانگ یافت شده‌اند، تقریباً شبیه اسکیت‌های یخی ماقبل تاریخ هستند که در شمال اروپا یافت می‌شوند. (اعتبار تصویر: موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ)
اسکیت‌های یخی استخوانی تقریباً 3,500 ساله که در سین‌کیانگ یافت شده‌اند، تقریباً شبیه اسکیت‌های یخی ماقبل تاریخ هستند که در شمال اروپا یافت می‌شوند. © اعتبار تصویر: موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ

اعتقاد بر این است که این اسکیت‌ها که از استخوان ساخته شده‌اند هم برای اهداف عملی و هم برای فعالیت‌های تفریحی استفاده می‌شده‌اند. آنها طراحی مدرنی دارند و احتمالاً با پابندهای چرمی به پاها بسته شده بودند. این کشف گواهی بر نبوغ و خلاقیت اجداد ما است و تصور اینکه ورزش های زمستانی در عصر برنز چه شکلی می توانسته باشند بسیار جذاب است.

با توجه به علم زنده گزارش، اسکیت های یخی 3,500 ساله در مقبره ای در خرابه های گوآوتای در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ در غرب چین پیدا شده است. خرابه‌های گوآوتای، که گمان می‌رود گله‌داران فرهنگ آندرونوو در آن زندگی می‌کرده‌اند، شامل یک سکونتگاه و یک مجموعه آرامگاهی است که به خوبی حفظ شده است که توسط سکویی از تخته‌های سنگی احاطه شده است. باستان شناسان فکر می کنند قدمت این مکان به حدود 3,600 سال پیش می رسد.

اسکیت های یخی عصر برنز ساخته شده از استخوان در چین یافت شد 1
این اسکیت‌ها در مقبره‌هایی در سایت باستان‌شناسی Jirentai Goukou در سین‌کیانگ چین پیدا شده‌اند، که باستان‌شناسان فکر می‌کنند در اواخر عصر مفرغ، افرادی از فرهنگ آندرونووا که گاوداری بودند، زندگی می‌کردند. © اعتبار تصویر: موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ

این اسکیت‌ها از تکه‌های مستقیم استخوان گاو و اسب ساخته شده‌اند و سوراخ‌هایی در دو انتها دارند تا «تیغه» صاف را به کفش ببندند. Ruan Qiurong از موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ گفت که اسکیت ها تقریباً دقیقاً مشابه اسکیت های 5,000 ساله کشف شده در فنلاند هستند و ممکن است بازتاب تبادل ایده ها در عصر برنز باشد.

یکی از محققان خاطرنشان کرد: گمان می‌رود مقبره‌های گوآوتای متعلق به خانواده‌ای اصیل در میان مردم گله‌دار اولیه منطقه باشد. و اینکه کاوش‌ها در آنجا جنبه‌های مهمی از آیین‌های تدفین، اعتقادات و ساختارهای اجتماعی آنها را آشکار کرده است.

این محقق گفت: «سایر ویژگی‌های مقبره‌ها، از جمله ساختار پرتو مانندی که از 17 خط سنگ ساخته شده است، نشان‌دهنده اعتقاد احتمالی به خورشید پرستی است.

باستان شناسان همچنین بقایای ده ها واگن یا گاری چوبی را پیدا کردند که به نظر می رسد برای ساخت سکوی مقبره استفاده شده است. آنها شامل 11 چرخ چوبی جامد و بیش از 30 قطعه چوبی از جمله رینگ ها و شفت ها هستند.

واگن های چوبی مدفون در سایت باستان شناسی در سین کیانگ چین کشف شد. اعتبار تصویر: موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ
واگن های چوبی مدفون در سایت باستان شناسی در سین کیانگ چین کشف شد. © اعتبار تصویر: موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ
نمای بالای واگن های چوبی مدفون شده در سایت باستان شناسی در سین کیانگ چین. (اعتبار تصویر: موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ)
نمای بالای واگن های چوبی مدفون در سایت باستان شناسی در سین کیانگ چین. © اعتبار تصویر: موسسه آثار فرهنگی و باستان شناسی سین کیانگ

اسکیت‌های یخی مشابهی مانند اسکیت‌های استخوانی یافت شده در خرابه‌های گوآوتای در سایت‌های باستان‌شناسی در سراسر اروپای شمالی یافت شده‌اند. دانشمندان فکر می کنند که این اسکیت ها توسط مردم باستان در مناطق عمدتاً مسطح استفاده می شده است که با ده ها هزار دریاچه کوچک که در زمستان یخ می زنند پر شده است.

به گزارش نیویورک تایمز، جدای از این، منطقه کوهستانی سین کیانگ چین نیز ممکن است زادگاه اسکی باشد. نقاشی‌های باستانی غار در شمال کوه‌های آلتای سین‌کیانگ، که برخی باستان‌شناسان فکر می‌کنند ممکن است 10,000 سال قدمت داشته باشند، شکارچیان را بر روی چیزی که به نظر می‌رسد اسکی هستند، نشان می‌دهند. اما سایر باستان شناسان این ادعا را رد می کنند و می گویند که تاریخ نگاری های غار را نمی توان به طور قابل اعتمادی تعیین کرد.