"آکوا آگوستا" که در اوایل قرن اول قبل از میلاد در دوران آگوست در ناپل ایتالیا ساخته شد، یکی از بزرگترین و پیچیده ترین قنات ها در امپراتوری روم است. باستان شناسان و مورخان به همان اندازه از کشف قطعه ای ناشناخته از قنات "آکوا آگوستا" هیجان زده هستند.
چشمه های سرینو در آپنین کامپانین، که منطقه چشمه اولیه آبخوان کارست در توده ترمینیو را تشکیل می دهند، منبع آب آشامیدنی برای آکوا آگوستا (جنوب ایتالیا) بودند. علیرغم اهمیت تاریخی آن، آکوا آگوستا یکی از قنات های دوران رومی است که کمتر مورد بررسی و درک قرار گرفته است. در نتیجه تونل گم شده امروز خبرساز شده است.
طولانی ترین امتداد آکوا آگوستا
آکوا آگوستا که توسط مارکوس ویپسانیوس آگریپا، دوست نزدیک و داماد امپراتور روم آگوستوس ساخته شده است، حدود 90 مایل (145 کیلومتر) طول دارد و طولانی ترین قنات در جهان روم برای بیش از 400 سال بوده است.
از تپه پوسیلیپو، محله مسکونی مرفه ناپل، تا جزیره هلالی شکل نیسیدا، بخش بازکشف شده از آکوا آگوست تقریباً 640 متر (2,100 فوت) طول دارد که نشان دهنده طولانی ترین امتداد شناخته شده کشف شده تا به امروز است.
علیرغم اهمیت تاریخی آن، تا به حال آکوا آگوستا توجه محدودی از سوی محققان دریافت کرده بود. با این حال، بخش جدید آکوا آگوستا توسط انجمن Cocceius، یک گروه غیرانتفاعی متخصص در کار باستانشناسی-غارشناسی، کمیسر فوقالعاده برای احیای Bagnoli و Invitalia شناسایی شد.
حقایق مدفون در اسطوره ها
کشف این بخش از آکوا آگوستا برگرفته از مجموعهای از داستانهای ساکنان محلی بود که ادعا میکردند در کودکی تونلها را کاوش کردهاند. این گزارشها همیشه بهعنوان افسانهای نوشته شده بودند، اما اکنون، طبق گزارشی در Arkeonews، این کشف «اهمیت حفظ دانش و فرهنگ عامه محلی» و همچنین نقش مشارکت جامعه در کشف و حفظ مکانهای باستانی را برجسته میکند. .
آکوا آگوستا شامل ده شاخه آب بود که آب مراکز شهری و ویلاهای ثروتمند را تامین می کرد. بخش تازه کشف شده آکوا آگوستا در مقایسه با بسیاری از تونل های آب زیرزمینی در حال فروپاشی در ایتالیا، در وضعیت "عالی" توصیف شده است. و به همین دلیل، بخش تازه کشف شده این فرصت را به باستان شناسان ارائه می دهد که یکی از "بهترین حفظ شده" بخش های یک قنات رومی در هر نقطه از ایتالیا را مطالعه کنند.
کتابخانه ای از مهندسی باستان
تونل اصلی 52 سانتی متر (20.47 اینچ) عرض، 70 سانتی متر (27.55 اینچ) طول و 64 سانتی متر (25.19 اینچ) ارتفاع دارد. در پای پایه ها دارای پوشش گچ هیدرولیک است که با لایه ای ضخیم از سنگ آهک پوشانده شده است. سازندگان آگریپا به دلیل اشتباهات نقشه برداری، مستقیم ترین مسیر را انتخاب نکردند و تونل اصلی در طول مسیر با موانع مختلفی مواجه شد. با این حال، تمام طول قنات قابل دسترسی است و هر قسمت نشان دهنده انواع مهارت های مهندسی قدیمی است.
کشف این بخش جدید از آکوا آگوستا نه تنها بینش هایی در مورد مهندسی و مهارت های ساختمانی روم باستان ارائه می دهد، بلکه اطلاعاتی در مورد ارزش فرهنگی و اجتماعی قنات و همچنین نقش آن در زندگی روزمره مردم روم باستان ارائه می دهد.
این یافته نه تنها به عنوان یادآوری مربوط به داستان سرایی محلی، بلکه نیاز به حفظ و حفاظت از میراث فرهنگی ما، و همچنین نقش مشارکت جامعه در کشف و حفاظت از بناهای تاریخی است.