Iدر حداقل 400 غار اروپایی مانند Lascaux، Chauvet و Altamira، انسان‌های دوره پارینه سنگی بالایی نشانه‌های غیرتجسمی از حداقل 42,000 سال پیش و تصاویر فیگوراتیو - به ویژه حیوانات - از حداقل 37,000 سال پیش را ترسیم، نقاشی و حکاکی کردند. از زمان کشف آنها در 150 سال پیش، هدف یا معنای این نشانه های غیرتصویری محققان را دور زده است. تحقیقات جدید محققان مستقل و همکاران حرفه‌ای آنها از دانشگاه کالج لندن و دانشگاه دورهام نشان می‌دهد که چگونه سه علامت متداول - خط '|'، نقطه '•'، و 'Y'- به عنوان واحدهای عمل می‌کنند. ارتباط نویسندگان نشان می دهند که وقتی در ارتباط نزدیک با تصاویر حیوانات یافت می شود خط "|" و نقطه '•' اعدادی را تشکیل می‌دهند که ماه‌ها را نشان می‌دهند و بخش‌های تشکیل‌دهنده یک تقویم فنولوژیکی/هواشناسی محلی را تشکیل می‌دهند که از بهار شروع می‌شود و زمان ثبت از این نقطه در ماه‌های قمری را تشکیل می‌دهد. آنها همچنین نشان می‌دهند که علامت «Y»، یکی از رایج‌ترین نشانه‌ها در هنر غیرتجسمی پارینه سنگی، به معنای «زایدن» است.
حدود 37,000 سال پیش، انسان‌ها از علامت‌گذاری تصاویر انتزاعی مانند اثر دست، نقطه‌ها و مستطیل‌ها بر روی دیوارهای غار به طراحی، نقاشی و حکاکی هنرهای فیگوراتیو تبدیل شدند.
این تصاویر، چه بر روی سطوح صخره‌ای در هوای آزاد، چه در غارها، چه حکاکی شده و حکاکی شده بر روی مواد قابل حمل، تقریباً منحصراً از حیوانات، عمدتاً طعمه‌های گیاه‌خوار برای بقا در استپ‌های اوراسیا پلیستوسن حیاتی بودند.
در بیشتر موارد، شناسایی گونه های به تصویر کشیده شده، و اغلب ویژگی هایی که در زمان های خاصی از سال نشان می دهند، آسان است.
در Lascaux حدود 21,500 سال پیش، از اشکال بدن و جزئیات پلاژ برای انتقال اطلاعات در مورد توالی شیار شدن چندین گونه طعمه بر روی دیواره‌های غار استفاده شد.
در کنار این تصاویر، مجموعه‌ای از نشانه‌های انتزاعی، به‌ویژه توالی‌هایی از خطوط عمودی و نقطه‌ها، اشکال «Y» و نشانه‌های مختلف دیگر در سراسر دوران پارینه سنگی فوقانی اروپا رایج است که به تنهایی یا در مجاورت و بر روی تصاویر حیوانات دیده می‌شود، همانطور که مدت‌هاست شناخته شده است. .
در مطالعه جدید، محقق مستقل بن بیکن و همکارانش دریافتند که این علامت ها به جای ضبط گفتار، اطلاعات را به صورت عددی ثبت می کنند و به تقویم ارجاع می دهند.
بنابراین نمی‌توان این نشانه‌ها را «نوشتن» به همان مفهومی که سیستم‌های نگارشی و خط میخی در سومر از 3,400 سال قبل از میلاد به بعد پدید آمد، نامید.
نویسندگان از نشانه‌گذاری‌ها به‌عنوان یک سیستم «پیش‌نویسی» یاد می‌کنند که حداقل 10,000 سال قبل از سایر سیستم‌های مبتنی بر نشانه‌ای که در دوره نوسنگی خاور نزدیک ظهور کرده‌اند، پیش‌بینی می‌کنند.
بیکن می‌گوید: «معنای علامت‌گذاری‌ها در این نقاشی‌ها همیشه مرا مجذوب خود کرده است، بنابراین سعی کردم آنها را رمزگشایی کنم، با استفاده از رویکرد مشابهی که دیگران برای درک شکل اولیه متن یونانی اتخاذ کردند.»
با استفاده از اطلاعات و تصاویری از هنر غار که از طریق کتابخانه بریتانیا و اینترنت در دسترس بود، تا آنجا که ممکن بود داده‌ها را جمع‌آوری کردم و شروع به جستجوی الگوهای تکراری کردم.»
با پیشرفت مطالعه، با دوستان و دانشگاهیان ارشد دانشگاه تماس گرفتم که تخصص آنها برای اثبات نظریه من بسیار مهم بود.
دانشمندان از چرخه تولد حیوانات مشابه امروزی به عنوان یک نقطه مرجع استفاده کردند تا بفهمند که تعداد نشانه های مرتبط با حیوانات عصر یخبندان رکوردی در ماه قمری در زمان جفت گیری آنها بوده است.
آنها دریافتند که علامت Y که به‌عنوان «زایمان» استفاده می‌شود، ارتباطی بین تعداد علائم، موقعیت «Y» و ماه‌هایی که حیوانات امروزی در آنها جفت‌گیری می‌کنند و تولد یافتند.
پروفسور تونی فریت از دانشگاه کالج لندن می گوید: «تقویم های قمری دشوار هستند، زیرا در یک سال کمتر از دوازده ماه و نیم قمری وجود دارد، بنابراین آنها به خوبی در یک سال قرار نمی گیرند.
"در نتیجه، تقویم مدرن خودمان هیچ ارتباطی با ماه های قمری واقعی از دست داده است."
در مکانیسم آنتیکیترا، آنها از یک تقویم ریاضی 19 ساله برای حل ناسازگاری سال و ماه قمری استفاده کردند که برای مردم پارینه سنگی غیرممکن است.
«تقویم آنها باید بسیار ساده‌تر می‌بود. همچنین باید یک «تقویم هواشناسی» باشد که با تغییرات دما مرتبط باشد، نه رویدادهای نجومی مانند اعتدال.
با در نظر گرفتن این اصول، من و بن به آرامی تقویمی ابداع کردیم که به توضیح این که چرا سیستمی که بن کشف کرده بود در سراسر جغرافیای وسیع و مقیاس‌های زمانی خارق‌العاده جهانی بود، کمک کرد.»
پل پتیت، پروفسور دانشگاه دورهام، گفت: «این مطالعه نشان می دهد که شکارچیان عصر یخبندان اولین کسانی بودند که از یک تقویم سیستماتیک و علائم برای ثبت اطلاعات مربوط به رویدادهای مهم زیست محیطی در آن تقویم استفاده کردند.
ما به نوبه خود می‌توانیم نشان دهیم که این افراد، که میراثی از هنرهای دیدنی در غارهای لاسکو و آلتامیرا به جای گذاشتند، سابقه‌ای از زمان‌سنجی اولیه را نیز به جای گذاشتند که در نهایت در میان گونه‌های ما رایج خواهد شد.»
«پیامدها این است که شکارچیان عصر یخبندان صرفاً در زمان حال خود زندگی نمی‌کردند، بلکه خاطرات زمانی را که رویدادهای گذشته رخ داده بود ثبت می‌کردند و از آنها برای پیش‌بینی زمان وقوع رویدادهای مشابه در آینده استفاده می‌کردند، توانایی که محققان حافظه آن را می‌نامند. رابرت کنتریج، پروفسور دانشگاه دورهام، گفت: سفر ذهنی در زمان.
محققان امیدوارند که رمزگشایی جنبه‌های بیشتری از سیستم پیشنویس به آنها اجازه دهد تا درک کنند که انسان‌های اولیه برای کدام اطلاعات ارزش قائل بودند.
بیکن می‌گوید: «در حالی که عمیق‌تر در دنیای آنها جست‌وجو می‌کنیم، چیزی که کشف می‌کنیم این است که این اجداد باستانی بسیار بیشتر از آنچه قبلاً فکر می‌کردیم شبیه ما هستند. این مردم که هزاران سال از ما جدا شده‌اند، ناگهان بسیار به هم نزدیک‌تر شده‌اند.»
این تیم مقاله در مجله باستان شناسی کمبریج منتشر شد.
