برخی از آثار باستانی واقعاً گیج کننده هستند. اندازه آنها به قدری بزرگ و سنگین هستند که حتی نمی‌توان تصور کرد که می‌توانستند توسط انسان‌هایی با جثه معمولی استفاده شده باشند.
بنابراین، هدف از این تبرهای غول پیکر باستانی چه بود؟ آیا آنها صرفاً به عنوان اشیاء تشریفاتی نمادین تولید می شدند یا توسط موجوداتی با قد غول پیکر استفاده می شدند؟
تبرهایی که بزرگتر از انسان هستند نمی توانند در نبردها استفاده شوند یا به عنوان ابزار کشاورزی استفاده شوند.
موزه باستان شناسی هراکلیون شامل مجموعه ای منحصر به فرد از اشیاء باستانی است که در حفاری های انجام شده در تمام نقاط کرت از جمله مکان های باستان شناسی کنوسوس، فایستوس، گورتین و بسیاری دیگر کشف شده اند. بین اشیاء، با تبرهای دوگانه کشف شده در "مینو مگارون" در نیرو مواجه می شویم.
La مینوی ها که یک تمدن مرموز، پیشرفته و یکی از قدیمی ترین تمدن های عصر برنز اروپا بودند. تبر دوتایی را "لابریس" نامید.
لابریس اصطلاحی است برای تبر دو گزیده متقارن که در اصل از کرت در یونان، یکی از قدیمی ترین نمادهای تمدن یونانی است. قبل از اینکه لابری ها به اشیایی نمادین تبدیل شوند، به عنوان ابزار و تبر تراش عمل می کردند.
به نظر می رسید که مینوی ها دارای فناوری های قابل توجهی بودند. یکی از آنها ایجاد مهرهای ریز و شگفت انگیزی بود که به طرز ماهرانه ای از سنگ های نرم، عاج یا استخوان تراشیده شده بودند. این تمدن باستانی جذاب تولید کرد لنزهای پیچیده و این مردم باستان از بسیاری جهات بسیار جلوتر از زمان خود بودند.
بنابراین، منصفانه است که بپرسیم چرا چنین افراد باهوشی تبرهای غول‌پیکری تولید می‌کنند که برای انسان‌های معمولی و با اندازه معمولی فایده‌ای نداشت؟
برخی از محققان احتمال داده اند که کلمه هزارتو در اصل به معنای "خانه تبر دوتایی" باشد. کارشناسان نمادها فکر می کنند الهه تبر دوتایی بر کاخ های مینوی و به ویژه بر کاخ کنوسوس ریاست می کرد.
تبرهای دوتایی مربوط به دوره کاخ دوم و دوره پس از کاخ (1700 - 1300 قبل از میلاد) است.
این واقعیت که این تبرهای باستانی بسیار بزرگ هستند، ثابت نمی کند که غول ها از آنها استفاده می کردند. این یک احتمال است، اما می تواند همانطور که موزه و منابع دیگر ادعا می کنند، فقط اشیای نذری یا عبادی بوده اند.
