هندوها رام ستو که به پل آدم نیز معروف است را مکانی مقدس می دانند. این یک پل زمینی فرضی است که سریلانکا و شبه قاره هند را به هم متصل می کند که در اساطیر هندو و متون اولیه اسلامی ذکر شده است.
جالب است بدانید که این پل زمانی در قرن پانزدهم قابل پیاده‌روی بود، اما با گذشت زمان و طوفان‌ها، گذرگاه تا حدودی عمیق‌تر شد و کل کانال در اعماق اقیانوس فرو رفت.
شواهد زمین شناسی نشان می دهد که این پل زمانی یک اتصال زمینی بین سریلانکا و هند بوده است. در مورد «طبیعی» یا «ساخت انسان» بودن آن، نظراتی در بین کارشناسان وجود دارد.
ما استدلال های هر دو طرف را بررسی می کنیم و خوانندگان را با یک سوال تحریک آمیز می گذاریم.
رام ستو در اساطیر هندو
بر اساس کتاب رامایانا اساطیر هندو، لرد راما، برترین موجود، دستور ساخت این پل را به منظور غلبه بر پادشاه شیطان شیطان، راوانا، صادر کرد. پادشاه شیطان صفت سیتا را در قلعه تسخیرناپذیر خود یعنی لانکا (که سریلانکا به نام آن نامگذاری شد) زندانی کرد که از آن سوی دریا غیر قابل حمله بود.
راما در ساختن یک پل زمینی عظیم که توسط ارتش میمون‌ها و موجودات افسانه‌ای جنگلی که به پادشاهشان اختصاص داده شده بود، به قلعه‌ای که سیتا در آنجا نگه داشته می‌شد، کمک کرد. وارانا، موجودات میمون مانند، سپس به راما در تصرف قلعه و کشتن راوانا کمک کرد.
کارشناسان امروزی قدمت این پل را حداکثر 125,000 سال تخمین می زنند. این سن بدیهی است با سن پل مورد اشاره در رامایانا، علیرغم اینکه خارج از حوزه زمین شناسی است، متفاوت است.
فقط شواهد تاریخی به ما اجازه می دهد این را تأیید کنیم. برخی از مردم ادعا می کنند که رام ستو تنها نمونه تاریخی و باستان شناسی رامایانا است. نکات ظریف ساخت در حماسه را می توان به نظریه های علمی خاصی مرتبط کرد. با این وجود، پذیرش همه چیز از منظر اساطیری چالش برانگیز است.
پل آدم در متون اسلامی
نام پل آدم، همانطور که در نقشه بریتانیا دیده می شود، برگرفته از متون اسلامی است که به داستان خلقت آدم و حوا اشاره دارد. بر اساس این نوشته ها، آدم از بهشت رانده شد و در قله آدم سریلانکا به زمین افتاد. سپس از آنجا به هند سفر کرد.
توجیه علمی Ram Setu چیست؟
اکنون دانشمندان پس از مدت ها تحقیق، سنگ های مورد استفاده در پل رام ستو را شناسایی کرده اند. طبق علم، برای ساخت پل رام ستو از انواع سنگ های منحصر به فرد معروف به سنگ های پوکه استفاده شده است. این سنگ ها در واقع از گدازه های آتشفشانی تشکیل شده اند. گرمای گدازه در تماس با هوا یا آب خنک‌تر جو به ذرات مختلفی تبدیل می‌شود.
این دانه ها اغلب به هم می پیوندند و سنگ بزرگی را تشکیل می دهند. به گفته دانشمندان، زمانی که گدازه داغ یک آتشفشان با هوای خنک جو برخورد می کند، تعادل هوا تغییر می کند.
دانشمندان شکاک در مورد فرضیه سنگ پا چه می گویند؟
بیایید با این واقعیت علمی شروع کنیم که اگر هوا در داخل آن محبوس شود، سیلیس شبیه سنگ به نظر می رسد، اما در واقع بسیار سبک و شناور است. یک مثال خوب، سنگ های پوکه است. هنگامی که گدازه از یک آتشفشان بیرون می زند، کف سفت شده و به پوکه تبدیل می شود. دمای داخلی یک آتشفشان می تواند به 1600 درجه سانتیگراد برسد و تحت فشار شدید قرار دارد.
هوای خنک یا آب دریا چیزی است که گدازه هنگام خروج از آتشفشان با آن مواجه می شود. سپس حباب هایی از آب و هوا که با گدازه مخلوط شده بود بیرون می آید. حباب های داخل آن در نتیجه اختلاف دما منجمد می شوند. در نتیجه وزن کمتر، شناور می شود.
سنگ هایی که متراکم هستند در آب شناور نمی شوند. با این حال، پوکه چگالی کمتری نسبت به آب دارد، زیرا حاوی حباب های هوای زیادی است. بنابراین، در ابتدا شناور خواهد شد. با این حال، آب در نهایت وارد حباب ها می شود و هوا را خارج می کند. پوکه به تدریج فرو می رود. علاوه بر این، این توضیح می دهد که چرا Ram Setu در حال حاضر زیر آب است.
نظریه پومیس به 3 دلیل زیر قابل بررسی است:
- حتی پس از 7000 سال، سنگ های رام ستو همچنان شناور هستند، در حالی که سنگ پا به طور نامحدود شناور نیست.
- رامشوارام حتی به یک آتشفشان هم نزدیک نیست که ارتش وانارا بتواند سنگ‌های پوکه را از آن بیرون بیاورد.
- برخی از سنگ‌های شناور رامشوارام ترکیب شیمیایی مشابه سنگ‌های پوکه را ندارند و وزنشان به اندازه سنگ‌های پوکه نیست. سنگ های شناور در رامسوارام عمدتا سیاه هستند، در حالی که سنگ های پوکه سفید یا کرم رنگ هستند. (مشاهدات از یک آزمایش)
استدلال های کاملاً عقلانی فوق الذکر تا حدودی نظریه سنگ پا را رد می کند.
اگر سنگ پومیس نباشد، مبنای علمی رام ستو چیست؟
نظریه های متعدد دیگری نیز وجود دارد، اما همه آنها ناقص هستند و دارای اشکالات متعددی هستند. در حال حاضر، هیچ نظریه Ram Setu را نمی توان به عنوان کامل پذیرفت، اما تحقیقات در حال انجام است.
هندوها و سازمان های متعدد با پروژه ستو سامودرام که توسط دولت آغاز شده بود، مخالفت کردند که خواستار نابودی رام ستو بود. این پروژه توسط دادگاه متوقف شد. با این حال، دولت اخیراً پیشنهادی برای چگونگی انجام آن بدون تخریب پل ارائه کرده است.
پل 48 کیلومتری کاملاً بالاتر از سطح دریا بود تا اینکه در سال 1480 در یک گردباد شکست. - سوابق معبد رامشوارام
بسته به آب و هوا، برخی از بخش‌های این گذرگاه می‌تواند به طور کامل از امواج بالا برود و عمق دریا در آن بخش از ۳ فوت (۱ متر) فراتر نمی‌رود. تقریباً غیرقابل باور به نظر می رسد که پلی وجود داشته باشد که بتوان از آن بین دو توده خشکی عبور کرد، به خصوص با وجود چنین اقیانوس وسیعی در دو طرف.
کلمات نهایی
چه کسی می داند که چه بینش های جدیدی در مورد ساخت پل در آینده کشف خواهد شد؟ جهان طبیعی ممکن است کلید توضیح چگونگی به وجود آمدن پل را با پیشرفت دانش ما از سیاره و فرآیندهای طبیعی آن داشته باشد.
کانال دیسکاوری آن را یک "دستاورد فوق بشری" توصیف کرد، اما برای هندوها، این یک ساختار مصنوعی است که یک خدا ایجاد کرده است. شواهد زیادی وجود دارد که در گذشته زمین شناسی اخیر، در واقع یک پل زمینی وجود داشته است که هند و سریلانکا را از طریق تنگه به هم وصل می کند. آیا ممکن بود چیزی غیر از انسان آن را بسازد؟
