تلسکوپ ها، به معنای امروزی کلمه، اولین بار توسط ریاضیدان و ستاره شناس معروف هلندی، گاللیو، برای اهداف نجومی اختراع و مورد استفاده قرار گرفت. او نه تنها تلسکوپ را اختراع کرد، بلکه اولین کسی بود که از آن در نجوم استفاده کرد. و اگرچه برخی ادعا می کنند که ممکن است افراد دیگری قبلاً تلسکوپ را اختراع کرده باشند، ما می دانیم که هیچ مدرکی در این مورد وجود ندارد. اما آیا این حقیقت دارد؟
تلسکوپ ها شاید مدت ها قبل از گالیله در بسیاری از تمدن های باستانی اختراع و استفاده شده بودند، اما به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفتند. عدسی Layard که با نام Ni نیز شناخته می شودmruلنز d – یک کریستال سنگی 3000 ساله که در کاخ آشوری نی کشف شد.mrud در عراق - می تواند گواه کاملی برای آن باشد.
لنز نیmrud کمی بیضی شکل است و احتمالاً روی یک چرخ لپیداری آسیاب شده است. فاصله کانونی آن در حدود 12 سانتی متر و نقطه کانونی آن در حدود 11 سانتی متر (4.5 اینچ) از سمت صاف است که معادل یک ذره بین 3X است.
آشوری ها احتمالاً از آن به عنوان ذره بین، شیشه سوزان برای برافروختن آتش با متمرکز کردن نور خورشید یا به عنوان منبت تزئینی استفاده می کردند. دوازده حفره بر روی سطح عدسی در هنگام آسیاب ایجاد شد و آنها حاوی یک مایع محبوس شده بودند، به احتمال زیاد نفتا یا مایع دیگری که در کریستال خام به دام افتاده است.
اگرچه برخی از دانشمندان معتقدند که آشوریان باستان از نی استفاده می کردندmruلنز d به عنوان بخشی از یک تلسکوپ، برای توضیح دانش پیچیده خود از نجوم، اکثر دانشمندان دیگر استدلال می کنند که به نظر می رسد کیفیت نوری عدسی برای مشاهده سیارات دور کافی نیست.
این باور که نیmruعدسی d یک عدسی تلسکوپی بود که از این واقعیت ناشی شد که آشوریان باستان زحل را به عنوان خدایی می دیدند که توسط حلقه ای از مارها احاطه شده بود، تفسیر آنها از حلقه های زحل از طریق یک تلسکوپ با کیفیت پایین.
در سال 1980، گروهی از باستان شناسان دانشگاه شیکاگو نی را کشف کردندmruعدسی دی در حین کاوش در کاخ نیmruد، شهری باستانی آشوری در عراق. آنها لنز را در میان قطعات شیشه شکسته دیگر با ظاهری مشابه، که شبیه مینای یک شیء متلاشی شده، احتمالاً چوب یا عاج بود، دفن کردند.
این تلسکوپ در کیس 9 گالری بین النهرین پایین در اتاق 55 موزه بریتانیا به نمایش گذاشته شده است. نیmruوجود لنز d یک چیز را به طور قطع ثابت می کند: گالیله اولین تلسکوپ را اختراع نکرد.
عدسی دوم که احتمالاً مربوط به قرن پنجم قبل از میلاد است، در غاری مقدس در کوه آیدا در کرت کشف شد. کیفیت بالاتر و قدرتمندتر از Ni بودmruلنز d
پمپئی، شهری باستانی در نزدیکی ناپل، ایتالیا، در اثر فوران کوه وزوویوس در سال 79 پس از میلاد به خاک سپرده شد. پلینی و سنکا، نویسندگان روم باستان، عدسی را توصیف می کنند که توسط یک حکاکی در پمپئی استفاده شده است. به عنوان مثال، می توانید تعدادی سرنخ و شواهد بیابید که نشان می دهد تلسکوپ ها در بسیاری از تمدن های باستانی مدت ها قبل از گالیو اختراع و مورد استفاده قرار گرفته اند.
آشوری ها در قرن ششم قبل از میلاد توسط امپراتوری ایران فتح شدند و پس از آن فرهنگ و شیوه های ایرانی را پذیرفتند. اعتقاد بر این است که مردم آشوری اولین کسانی بودند که در قرن هفتم قبل از میلاد به طور سیستماتیک نجوم را مطالعه کردند. آنها از دانش خود در مورد هندسه، حساب و طالع بینی - همراه با اشتیاق به مشاهده - برای ساختن یکی از بزرگترین تمدن هایی که تا کنون وجود داشته است استفاده کردند.
بنابراین ابزارهایی مانند Nimruلنز d ممکن است توسط آشوریان باستان برای رصد ستارگان و ثبت اطلاعات در مورد آنها استفاده شود - نمونه اولیه چیزی که می‌توان آن را علم به‌جای خرافات یا جادو تلقی کرد.
به گفته برخی از محققان، مردم باستان آشور یک عدسی منحصر به فرد برای تمرکز نور از اجسام دور ساخته اند به طوری که به اندازه کافی بزرگ به نظر می رسد که به وضوح دیده شود. نتیجه یک دستگاه نوری بود که به نام "ساقه انگور دوتایی نجومی" یا همانطور که امروز می شناسیم: اولین تلسکوپ جهان بود.
