در اوایل قرن بیستم، داستان عجیبی از قله‌های منزوی هیمالیا پدیدار شد. داستان از این قرار بود که در سال 20، گروهی از باستان شناسان آماتور بقایایی از یک فرهنگ باستانی را با بینش هایی در مورد نجوم و زمان سنجی کشف کردند که بسیار فراتر از هر فرهنگ شناخته شده بشری در آن زمان بود. اما چیزی که عجیب‌تر بود، کشف یک اتاقک مخفی کامل در یکی از غارها بود که حاوی یک استوانه ساخته شده از فلزی ناشناخته برای آنها و همچنین 1938 جسد با ویژگی‌های فیزیکی غیرعادی بود.
به گفته این باستان شناسان آماتور - که خود را "کاوشگر" می نامیدند - آنها همچنین هیروگلیف هایی بر روی دیوارها حک شده یافتند که به نظر می رسید یک زبان ترکیبی باشد که چینی باستان و چیزی ابتدایی تر را در هم می آمیزد.
علاوه بر این، آنها مجسمه هایی را کشف کردند که در دیوارها حک شده بودند که شبیه این افراد عجیب بود: پیکرهای لاغر اندام کوتاه با سرهای بزرگ و بدن نسبتاً کوچک. این کاوشگران بر این باور بودند که این افراد «دروپا» نامیده می‌شوند، زیرا یکی از این مجسمه‌ها با گرافیتی تخریب شده بود تا بتوانند آن را بخوانند.
کاوشگران این نظریه را مطرح کردند که این قبیله باید از شکافی در طبقه بالا سقوط کرده باشد و به دلیل کمبود اکسیژن مرده باشد زیرا هیچ راه نجات دیگری وجود ندارد. آنها به این نتیجه رسیدند که آنها باید نوعی پناهنده فراری از قبیله یا گروهی از مردم بوده باشند که خانه یا زمین خود را به دلایلی (شاید جنگ؟) ویران کرده اند. به این ترتیب، آنها آنها را قبل از خروج با احترام دفن کردند و دیگر هرگز در مورد آن صحبت نکردند.
مردم مرموز Dropa
رشته کوه Bayan-Kara-Ula در مرز چین و تبت محل زندگی مردم هام و دروپا است که به دلیل ژنوتیپ انسانی منحصر به فردشان از قبایل اطراف متمایز هستند. اقوام دروپاس و هام قد کوچکی دارند و میانگین قد آنها 4'2 اینچ و وزن متوسط آنها 60 پوند است. قد کوچک آنها با چشمان درشت با مردمک های آبی و همچنین سر بزرگ آنها جبران می شود.
از آنجایی که هیچ انسانی نمی تواند در چنین ارتفاعی زندگی کند و بدون تجهیزات ویژه زنده بماند، محققان به این نتیجه رسیدند که این افراد باید نوع دیگری از شکل زندگی بیگانه انسان نما باشند. طبق یک داستان قدیمی چینی، موجودات عجیب و غریب از آسمان از آسمان سقوط کردند اما به دلیل ویژگی های فیزیکی عجیبشان دوباره توزیع شدند.
در قرن گذشته، کاشفان غربی کشف کردند که مردم Dropa، که در آب و هوای وحشیانه از یخ و ارتفاعات بالا در هیمالیا نزدیک تبت زندگی می کنند، هزاران سال است که در این مناطق ساکن بوده اند. بر اساس آسوشیتدپرس (AP) (نوامبر 1995)حدود 120 "انفراد کوتوله" در استان سیچوان در روستایی به نام "دهکده کوتوله ها" پیدا شدند.
تصویر زوج حاکم Dropa، Hueypah-La (قد ۴ فوت) و Veez-La (قد ۳ فوت ۴ اینچ)، در عکس بالا نشان داده شده است که توسط دکتر Karyl Robin-Evans در دوران او گرفته شده است. اکسپدیشن 4. آیا این نشان دهنده تعدیل تکاملی با اقلیم های مرتفع است؟ یا آیا این اکتشافات دوباره شاهدی بر نظریه دیگری مرتبط با دیسک های سنگ Dropa?
دیسک های سنگ Dropa
داستان می گوید که در سال 1962، پروفسور Tsum Um Nui و تیم پنج باستان شناسش از آکادمی ماقبل تاریخ پکن، کتیبه های دیسک Dropa را رمزگشایی کردند. علیرغم ادعاهای عجیبی که در ترجمه مطرح شده است، دانشمندان تحقیقات خود را منتشر کردند. در نتیجه پروفسور ام نویی مجبور شد چین را ترک کند و اندکی بعد در آنجا درگذشت. پس از انقلاب فرهنگی، بسیاری از چیزها برای همیشه از دست رفت، اگرچه اطلاعات کمی در مورد اتفاقات بعدی وجود دارد.
امروز بسیاری علاقه مندان می گویند، هیچ مدرکی در اردوگاه وجود ندارد که داستان 1962 یا ترجمه آن را رد کند. احمقانه است اگر فکر کنیم که این داستان اختراع شده است یا اینکه ترجمه یک دروغ است. داستان ممکن است بعید باشد، اما غیرممکن نیست، و هیچ کس تا به حال زبان انسانی را رمزگشایی نکرده است، چه رسد به زبان فرازمینی.
این دیسک ها بین سال های 1937 تا 1938 کشف شد و در آن زمان کتیبه های آنها توسط محققان مدرن قابل رمزگشایی نبود. ممکن است در سال 1962، زمانی که تیمی از متخصصان سعی در رمزگشایی آنها داشتند، زبانی که آنها به آن نوشته شده بودند هنوز به درستی درک نشده بود. اگرچه، ما همچنین نمی دانیم که آیا این زبان قبلاً در سال 1937 یا پس از آن رمزگشایی نشده بود.
دانشمندان در چین توانستند در سال 1962 با کمک تاریخ‌گذاری فناوری و ابزارهای مدرن معنایی ایجاد کنند. هوازدگی و فرسایش ممکن است عامل ناتوانی در رمزگشایی هر زبانی باشد. و Dropa Stone نیز از این قاعده مستثنی نیست.
منظور از کتیبه ها چیست؟
افراد منطقه ای به نام هام، که سقوط یک سفینه فضایی را مشاهده کردند، ظاهراً یک داستان تبلوید را ترجمه کردند. پس از بررسی محل وقوع حادثه، مردم متوجه شدند که موجودات ماورایی از آسمان پایین آمده اند. جمعیت بومی شروع به کشتن آنها کردند، همانطور که مهاجمان معمولاً انجام می دهند. با اینکه با بومیان رفتار دوستانه داشتند، اما در اثر اشتباهاتشان کشته شدند.
Dropa در هواپیمای خود از ابرها پایین آمد. مردان و زنان و کودکان ما ده بار قبل از طلوع آفتاب در غارها پنهان شدند. وقتی بالاخره زبان اشاره دروپا را فهمیدند، متوجه شدند که تازه واردان نیات صلح آمیز داشتند.
فرازمینی ها نتوانستند فضاپیمای شکسته خود را تعمیر کنند و به همین دلیل با مردم هام باقی ماندند. به گفته بسیاری از مترجمان، آمیختگی بین گونه ها توسط این متن پیشنهاد شده است. اگر آمیختگی اتفاق افتاده باشد، نشانه های فیزیکی که Dropa مدرن را از همنوعان تبتی و چینی خود متمایز می کند چیست؟ خب، خیلی از اینها وجود دارد.
مردم Dropa به دلیل ناهنجاری های ژنتیکی از مردم همسایه خود متمایز هستند. بنابراین، آیا کتیبه‌های دیسک‌های سنگ درپا می‌توانند درست باشند؟ آیا ممکن است که مردم Dropa در واقع منشاء فرازمینی داشته باشند؟
برای مطالعه بیشتر در مورد دیسک های سنگ دراپا و کتیبه های عجیب آن، این مقاله جالب را مطالعه کنید اینجا کلیک نمایید.
