در سال 1916، یک U-boat آلمانی یک کشتی دریایی تجاری که رنگ های متفقین را در حال پرواز بود در سواحل قطب جنوب، جایی بین جزیره فیل و جزیره فریب در مجمع الجزایر شتلند جنوبی غرق کرد.
اعتقاد بر این بود که تمام ارواح داخل کشتی به همراه محموله مواد غذایی و تجهیزات پزشکی آن به مقصد جبهه غرب از بین رفته است. یعنی تا زمانی که یک بازمانده تنها دو سال بعد در سال 1918 در یک جزیره جزر و مدی ناشناس درست در سواحل شمال غربی شبه جزیره قطب جنوب پیدا شد.
بازمانده خود را ادوارد آلن آکسفورد، شهروند امپراتوری بریتانیا معرفی کرد. با وجود گذشت دو سال، او ادعا کرد که بیش از شش هفته در جزیره بزرگ‌تری که در آن نزدیکی گرم و گرمسیری است، با پوشش گیاهی و حیات وحش فراوان، خلوت شده است.
از آنجایی که جزیره ای که او در آن کشف شد یک جزیره جزر و مدی بود، نمی توان فهمید که چگونه او برای مدت طولانی زنده مانده است. صرف نظر از وجود چنین جزیره‌ای در جنوب این کشور وجود نداشت، و اختلاف زمانی قابل توجهی بین حسابداری و واقعیت او وجود داشت.
بنابراین، آکسفورد توسط مقامات امپراتوری "دیوانه" شد - که نتیجه آشکار شرایط بود - و برای بهبودی به یک مرکز نقاهت در نوا اسکوشیا فرستاده شد.
در آن مرکز، او با یکی از میلدرد کنستانس لندزمایر آشنا شد و عاشق آن شد، که به اصطلاح «پرنده آبی» یا خواهر پرستار در سپاه پزشکی ارتش کانادا بود. او پس از 18 ماه آزاد شد، و آن دو ازدواج کردند و به سمت غرب نقل مکان کردند تا در نزدیکی یکی از پسرعموهای آکسفورد که یک مزرعه لبنی کوچک در استان کبک اداره می کرد زندگی کنند. جایی که آکسفورد در کارهای مزرعه به پسر عمویش کمک می کرد.
آکسفورد بعداً شغل جنگلبانی را آغاز کرد، زیرا او در کشاورزی و کشاورزی مهارت نداشت. این زندگی کاری باعث می‌شد که او هفته‌ها و گاهی ماه‌ها از معشوقش میلدرد دور باشد، شیوه‌ای که او به عنوان یک دریانورد تجاری با آن آشنا بود.
در این دوره، او نامه‌های زیادی به همسرش نوشت و در آن‌ها فداکاری بی‌پایان خود را به همسرش اعلام کرد و در آن‌ها به طور گسترده خاطرات خود را از حفاری در جزیره گرمسیری خود در سواحل قطب جنوب ثبت کرد.
علیرغم انکار رسمی هر گونه ناهنجاری جغرافیایی در منطقه، آکسفورد در تمام زندگی خود به داستان خود پایبند بود و اعتقاد بر این است که حدود دویست نامه برای همسرش نوشته است که جنبه های مختلف سرزمین افسانه ای را که ظاهراً در آنجا کشف کرده است، توصیف کرده است.
بسیاری از نامه‌هایی که اخیراً در خانه‌شان در کبک یافت شد، زندگی او را در کمپ‌های چوبی منطقه، همراه با خاطرات زنده‌اش از اسیر شدن در جزیره‌ای استوایی فرضی در سواحل قطب جنوب در طول جنگ بزرگ با جزئیات شرح می‌داد.
در نهایت، سوابق رسمی امپراتوری بیش از صد سال تأیید کرد که ادوارد آلن آکسفورد یک تفنگدار دریایی بود، کشتی او اژدر شده بود، و او واقعاً حدود دو سال بعد بدون هیچ توضیح منطقی در مورد اینکه چگونه توانسته زنده بماند، بازیابی شد. برای مدت طولانی در چنین محیط خشن
امروز داستان آکسفورد فراموش شده است و چیزی که تمام دنیا در مورد داستان او اولویت دارند این است که مقامات او را "دیوانه" خطاب می کنند. اما هیچ‌کس نمی‌توانست توضیحی درباره این که چگونه او در دمای ظاهراً زیر صفر بدون غذا برای مدت طولانی زنده مانده است، ارائه دهد.
برای آشنایی بیشتر با پرونده عجیب ادوارد آلن آکسفورد، این مقاله جالب را بخوانید کتاب های گمشده/متوسط
این مقاله به اختصار بازنشر شده است موسسه Quatrian Folkways/Medium
