ستاره الگول که در محاوره به عنوان ستاره شیطان شناخته می شود، توسط ستاره شناسان اولیه به چشم چشمک مدوسا مرتبط بود. الگول در واقع یک منظومه ستاره ای چندگانه 3 در 1 است. منظومه ستاره ای یا منظومه ستاره ای تعداد کمی از ستارگان است که به دور یکدیگر می چرخند و توسط جاذبه گرانشی محدود شده اند.
به طور رسمی در سال 1669 کشف شد، سه خورشید الگول در اطراف یکدیگر حرکت می کنند و باعث "ستاره" کم نور و روشن شدن یک سند پاپیروس 3,200 ساله که در سال 2015 مورد مطالعه قرار گرفت نشان داد که مصریان باستان ابتدا آن را کشف کردند.
این سند که تقویم قاهره نامیده می‌شود، هر روز از سال را هدایت می‌کند و تاریخ‌های فرخنده‌ای برای مراسم، پیش‌بینی‌ها، هشدارها و حتی فعالیت‌های خدایان می‌دهد. پیش از این، محققان احساس می کردند که تقویم باستانی ارتباطی با آسمان ها دارد، اما هرگز مدرکی نداشتند.
این مطالعه نشان داد که روزهای مثبت تقویم با درخشان ترین روزهای الگول و همچنین ماه مطابقت دارد. به نظر می رسد که مصری ها نه تنها می توانستند ستاره را بدون کمک تلسکوپ ببینند، بلکه چرخه آن عمیقاً بر تقویم مذهبی آنها تأثیر گذاشته است.
محققان دانشگاه هلسینکی فنلاند با اعمال تجزیه و تحلیل آماری بر روی تقویم روزهای خوش شانس و بدشانس ثبت شده بر روی پاپیروس، توانستند فعالیت های هوروس خدای مصری باستان را با چرخه 2.867 روزه الگول مطابقت دهند. این یافته قویاً نشان می‌دهد که مصری‌ها به خوبی از الگول آگاه بودند و تقویم‌های خود را برای مطابقت با ستاره متغیر در حدود 3,200 سال پیش تنظیم کردند.
بنابراین سؤالاتی که هنوز بی پاسخ مانده این است: مصریان باستان چگونه چنین دانش عمیقی در مورد منظومه ستاره ای الگول به دست آوردند؟ چرا آنها این منظومه ستاره ای را به یکی از مهم ترین خدایان خود، هوروس، مرتبط کردند؟ قابل توجه تر، چگونه آنها حتی منظومه ستاره ای را بدون تلسکوپ رصد کردند، حتی اگر تقریباً 92.25 سال نوری از زمین فاصله داشت؟
