فرضیه تماس دیرینه که فرضیه فضانوردان باستانی نیز نامیده میشود، مفهومی است که در ابتدا توسط متست ام آگرست، هنری لوته و دیگران در سطح علمی جدی مطرح شد و اغلب در ادبیات شبه علمی و شبه تاریخی از دهه 1960 مطرح شد که بیگانگان پیشرفته نقش تأثیرگذاری داشتهاند. نقش در امور انسانی گذشته
صریح ترین و موفق ترین مدافع او از نظر تجاری نویسنده اریش فون دانیکن بود. اگرچه این ایده در اصل غیر معقول نیست (رجوع کنید به فرضیه نگهبان و مصنوعات بیگانه، شواهد قابل توجه کافی برای تأیید آن وجود ندارد. با این وجود، هنگام بررسی دقیق اظهارات خاص، معمولاً می توان توضیحات عجیب و غریب دیگری را یافت. در این مورد، ما در مورد قبیله دوگون و دانش قابل توجه آنها در مورد ستاره سیریوس.
Matest M. Agrest (1915-2005)
ماتست مندلویچ آگرست یک قوم شناس و ریاضیدان روسی الاصل بود که در سال 1959 پیشنهاد کرد که برخی از آثار فرهنگ های گذشته روی زمین در نتیجه تماس با یک نژاد فرازمینی به وجود آمده است. نوشتههای او، همراه با نوشتههای چند دانشمند دیگر، مانند باستانشناس فرانسوی، هنری لوته، بستری برای فرضیه تماس دیرینه فراهم کرد، که بعداً در کتابهای اریش فون دانیکن و مقلدانش رایج شد و بهطور هیجانانگیزی منتشر شد.
آگرست در موگیلف بلاروس متولد شد و در سال 1938 از دانشگاه لنینگراد فارغ التحصیل شد و دکترای خود را دریافت کرد. در سال 1946. در سال 1970 رئیس آزمایشگاه دانشگاه شد. در سال 1992 بازنشسته شد و به آمریکا مهاجرت کرد. آگرست در سال 1959 همکاران خود را با ادعای خود مبهوت کرد که تراس غول پیکر در بعلبک در لبنان به عنوان سکوی پرتاب فضاپیماها استفاده می شود و اینکه تخریب سدوم و گومورا (شهرهای دوقلو در فلسطین باستان در دشت اردن) ناشی از کتاب مقدس است. انفجار هسته ای. پسرش، میخائیل آگرست، از دیدگاه های به همان اندازه غیرمتعارف دفاع می کرد.
میخائیل آگرست، مدرس دپارتمان فیزیک و نجوم در کالج چارلستون، کارولینای جنوبی، و پسر ماتستا آگرست بود. او با پیروی از سنت پدرش در جستجوی توضیح برای برخی رویدادهای غیرمعمول زمینی از دیدگاه هوش فرازمینی، پدیده تونگوسکا به عنوان انفجار یک سفینه فضایی بیگانه. این ایده توسط فلیکس سیگل از مؤسسه هوانوردی مسکو پشتیبانی شد، او پیشنهاد کرد که این جسم قبل از سقوط مانورهای کنترل شده ای انجام می دهد.
اریش فون دانیکن (1935–)
اریش فون دانیکن نویسنده سوئیسی چندین کتاب پرفروش است که با "Erinnerungen an die Zukunft" (1968، ترجمه شده در 1969 به عنوان "ارابه های خدایان؟") شروع می شود که فرضیه تماس دیرینه را ترویج می کند. برای دانشمندان جریان اصلی، در حالی که تز اصلی در مورد بازدیدهای گذشته از بیگانگان غیرقابل قبول است، شواهدی که او و دیگران برای حمایت از پرونده خود گردآوری کردهاند مشکوک و بدون انضباط هستند. با این وجود، آثار فون دانیکن میلیونها نسخه فروخته شده است و گواهی بر تمایل صادقانه بسیاری از افراد مشتاق برای باور به زندگی هوشمند در فراسوی زمین است.
درست همانطور که کتابهای مشهور و غیرداستانی آدامسکی پاسخگوی نیاز میلیونها نفر برای باور به یک فرضیه فرازمینی بودند در زمانی که جنگ هسته ای اجتناب ناپذیر به نظر می رسید (نگاه کنید به "جنگ سرد" مربوط به UFO گزارش ها)، بنابراین فون دانیکن، بیش از یک دهه بعد، توانست به طور موقت خلاء معنوی را با داستان های خود در مورد فضانوردان باستانی و بازدیدکنندگان خرد خدایی که از ستارگان می آمدند پر کند.
هانری لوته (1903-1991)
هانری لوته قوم شناس و محقق فرانسوی بود که حکاکی های سنگی مهمی را در تاسیلی-ان-اجرا در صحرای مرکزی کشف کرد و در مورد آنها در جستجوی نقاشی های دیواری تاسیلی که برای اولین بار در سال 1958 در فرانسه منتشر شد، نوشت. شخصیت عجیبی که در این کتاب بازتولید شده است، لوت جبارن نام داشت. "خدای بزرگ مریخی."
اگرچه معلوم شد که این عکس و سایر تصاویر ظاهری عجیب در واقع مردم عادی را با ماسکها و لباسهای آیینی به تصویر میکشند، اما مطبوعات رایج درباره این فرضیه اولیه تماس دیرینه بسیار نوشتند و بعداً توسط اریش فون دانیکن به عنوان بخشی از هیجان انگیز او قرض گرفته شد. اظهاراتی در مورد "فضانوردان باستانی".