بیشتر مردم مومیایی‌ها را با فرهنگ مصری و روش‌های مومیایی پیچیده مرتبط می‌دانند که برای پر کردن شکاف بین زندگی و مرگ و در نتیجه حفظ بدن طراحی شده‌اند.
در حالی که اکثر مومیایی‌هایی که امروزه کشف می‌شوند، نتیجه این روش هستند، موارد نادری وجود داشته است که جسد مومیایی شده نتیجه حفظ طبیعی است تا حفظ هدفمند.
در سال 2011، کارگران جاده چینی بقایای بسیار خوب حفظ شده زنی را کشف کردند که قدمت آن به 700 سال قبل از سلسله مینگ می رسد. این یافته راه و روش زندگی سلسله مینگ را روشن کرد و در عین حال سؤالات جالب زیادی را نیز مطرح کرد. این خانم کی بود؟ و چگونه او در طول قرن ها به این خوبی زنده ماند؟
یافته های مومیایی چینی بسیار شگفت انگیز بود. کارگران راه در حال پاکسازی منطقه برای توسعه جاده ای در تایژو، استان جیانگ سو، شرق چین بودند. این فرآیند مستلزم چندین فوت حفاری در خاک بود. آنها در حدود شش فوت زیر سطح زمین حفاری می کردند که به یک آیتم عظیم و جامد برخورد کردند.
آنها بلافاصله متوجه شدند که ممکن است یک یافته بزرگ باشد و برای حفاری سایت از تیمی از باستان شناسان موزه تایژو دعوت شدند. آنها به زودی نتیجه گرفتند که این یک مقبره است و یک تابوت سه لایه در داخل آن کشف کردند. زمانی که باستان شناسان تابوت اصلی را باز کردند، لایه هایی از ابریشم و پارچه های کتانی پوشانده شده در مایعی تیره را کشف کردند.
آنها هنگام نگاه کردن به زیر کتانی‌ها، بدن فوق‌العاده حفظ‌شده یک ماده را کشف کردند. بدن، مو، پوست، لباس و جواهرات او تقریباً دست نخورده بود. برای مثال، ابروها و مژه های او هنوز به طرز شگفت انگیزی دست نخورده بودند.
محققان نتوانسته اند سن دقیق بدن را تعیین کنند. تصور می شد که این خانم بین سال های 1368 تا 1644 در زمان سلسله مینگ زندگی می کرده است. این بدان معناست که جسد این زن ممکن است 700 سال سن داشته باشد اگر به اوایل سلسله بازگردد.
این زن لباس‌های کلاسیک سلسله مینگ به تن داشت و با جواهرات مختلفی از جمله یک حلقه سبز زیبا تزئین شده بود. فرض بر این است که او یک غیرنظامی عالی رتبه بر اساس جواهرات خود و ابریشم های غنی او بود.
استخوان های دیگر، سفال ها، متون قدیمی و سایر آثار باستانی در تابوت وجود داشت. باستان شناسانی که تابوت را کشف کردند مطمئن نبودند که آیا مایع قهوه ای رنگ درون تابوت عمداً برای حفظ فرد متوفی استفاده شده است یا اینکه صرفاً آب زیرزمینی است که به تابوت نفوذ کرده است.
با این حال، سایر محققان معتقدند که بقایای آن به دلیل دفن شدن در مکان مناسب حفظ شده است. اگر درجه حرارت و سطح اکسیژن دقیقاً درست باشد، باکتری ها نمی توانند در آب رشد کنند و می توان تجزیه را به تأخیر انداخت یا متوقف کرد.
این یافته به دانشگاهیان دیدی نزدیک از سنت های سلسله مینگ می دهد. آنها می توانند لباس ها و جواهراتی را که افراد می پوشیدند و همچنین برخی از عتیقه هایی که در آن زمان مورد استفاده قرار می گرفتند، مشاهده کنند. این می تواند به پاسخگویی به بسیاری از سوالات در مورد سبک زندگی، سنت ها و فعالیت های روزمره مردم در آن دوره کمک کند.
این کشف نگرانی‌های تازه‌ای را در مورد شرایطی که منجر به حفظ فوق‌العاده بدن او در طول صدها سال شده است، ایجاد کرده است. در مورد اینکه این خانم کی بود، چه کارکردی در جامعه داشت، چگونه فوت کرد و اینکه آیا حفاظت از او عمدا انجام شده است نیز تردید وجود دارد.
بسیاری از این مسائل ممکن است هرگز پاسخ داده نشوند به دلیل ماهیت جدا شده این یافته، زیرا ارائه چنین پاسخ هایی تنها با یک مجموعه استخوان غیرممکن است. اگر یافته های مشابهی در آینده کشف شود، ممکن است پاسخی به این نگرانی ها و نگرانی های دیگر در مورد این زن - مومیایی تصادفی - بدهد.
