متأسفانه، باستان شناسی متعارف از این «آثار بی جا» بسیار بحث برانگیز و باستانی به عنوان «اشیای آیینی» یاد می کند.
امروزه اطلاعات بسیار کمی در مورد چرخ دنده های برنزی مرموز کشف شده در پرو وجود دارد که به چرخ های برنزی نیز معروف هستند. و در حالی که چند تصویر وجود دارد که چرخ دنده های ادعایی را در وضعیت خوبی به تصویر می کشد، هدف آنها برای سال ها یک راز باقی مانده است.
بیشتر تصاویر، مصنوعات عجیب و غریب را به صورت مجموعه ای از شش شی دایره ای به تصویر می کشند که به طرز وحشتناکی شبیه چرخ دنده های مکانیکی دندانه دار هستند. این امر بسیاری را به این باور رسانده است که آنها بخشی از یک ماشین بسیار بزرگتر و پیچیده بودند که توسط مردم باستان در پرو استفاده می شد.
اکتشافات مشابهی در دریای مدیترانه زمانی که غواصان کشف کردند کشف شد مکانیزم Antikythera، رایانه ای که قدمت آن به هزاران سال پیش می رسد و از چرخ دنده های متعددی تشکیل شده است که به طرز وحشتناکی شبیه چرخ دنده های موجود در پرو است.
به همین دلیل است که نمیتوانیم این واقعیت را رد کنیم که «دندههای برنزی پرو» اسرارآمیز میتوانست به وسیلهای شبیه به مکانیسم آنتیکیترا تعلق داشته باشد، حتی اگر شکها موافق باشند که «دندههای برنزی پرو» دیسکهای خورشیدی هستند.
دیسک های معمایی پرو برای اولین بار توسط پروفسور رافائل لارکو هویل (1901-1966) در کتاب خود "پرو" ذکر شد. پروفسور هویل صاحب موزه لارکو پیش کلمبیا در پرو و نویسنده کتاب های باستان شناسی متعددی بود.
متأسفانه، اطلاعات مربوط به "دنده ها" بسیار محدود است، بنابراین بسیار سخت است که بگوییم این مصنوعات مرموز در گذشته های دور چه بوده اند.
اگرچه آنها واقعاً شبیه چرخ دنده های مدرن هستند، اما باید بسیار قدیمی باشند. این بدان معنی است که انتظار نمی رفت چرخ دنده ها در زمان واقعی وجود داشته باشند. متأسفانه، تنها از روی آن عکس، نمیتوانیم عمق واقعی آثار را تخمین بزنیم تا نشانهای واضحتر از استفاده از آنها در دوران باستان ارائه دهیم. آیا واقعاً می توان آنها را با "دیسک های خورشیدی" اشتباه گرفت؟
درگاه Amaru Meru (Aramu Muru) و Gears مرموز
نظریه دیگر در مورد رمز و راز "دنده های برنزی پرو باستان" این است که آنها همراه با Puerta de Hayu Marka یا Puerta de Hayu Marka استفاده می شدند. درگاه آمارو مرو (دروازه خدایان).
ساختار اسرارآمیز دری مانند در منطقه کوهستانی هایو مارکا در جنوب پرو در نزدیکی دریاچه تیتیکاکا یکی از مرموزترین بناهای مگالیتیک در این منطقه است. سرخپوستان بومی منطقه از افسانه ای صحبت می کنند که این در اسرارآمیز در واقع "دروازه ای به سرزمین خدایان" است و از طریق آن، قهرمانان و خدایان بسیاری هزاران سال پیش به زمین آمده اند.
به اصطلاح دروازه ستاره ای توسط خوزه لوئیس دلگادو مامانو، یک راهنمای کوهنوردی محلی که در حال کاوش در این منطقه بود، کشف شد. او در حین لذت بردن از منظره منطقه کوهستانی هایو مارکا واقع در جنوب پرو، با ساختار درب مانندی روبرو شد که از صخره ای عظیم به ارتفاع هفت متر و عرض هفت متر با یک در اسرارآمیز تراشیده شده بود. ویژگی لایک در مرکز آن.
طبق برخی از افسانه ها، "در" کوچکتر نشان دهنده ورودی ارواح فانی است، در حالی که "ورودی" بزرگتر و متقارنتر ورودیی است که خدایان برای دسترسی به قلمرو ما از آن استفاده می کنند. به طرز عجیبی، مامانو اظهار داشت که او مدت ها قبل در مورد این سازه خواب دیده بود و چیزی را دید که به نظر می رسید دری است که با سنگ مرمر صورتی پوشیده شده است که چندین شکل در کناره های آن قرار دارد.
همانطور که ما در مقالات قبلی ذکر شدافسانههای محلی میگویند که در گذشتههای دور، یک کشیش اینکایی به نام آمارو مورو، از معبد هفت پرتو با یک قرص طلایی مقدس که به عنوان «کلید خدایان هفت پرتو» شناخته میشود، از معبدش گریخت. کشیش از ترس اینکه مبادا اسپانیایی ها کلید را از او بگیرند در کوه های هایو برند پنهان شد.
بعداً کشیش به "دروازه خدایان" در هایو مارکا رسید و در آنجا کلید را به چندین کشیش و شمن منطقه نشان داد. پس از انجام مراسم، در با نور آبی که از آن ساطع می شد باز شد. کشیش، آمارو مورو دیسک طلایی را به یکی از شمن ها داد و وارد در شد، دیگر هرگز دیده نشد.
به لطف افسانه های "دروازه خدایان"، این امکان وجود دارد که "دنده های برنزی پرو" معمایی در واقع توسط مردم باستان در منطقه به عنوان "کلید" برای "دروازه ستاره ای" ادعایی، یا کپی هایی که ساخته شده اند، استفاده شده باشد. در دوره های بعدی به امید بازسازی اصلی "کلید خدایان" که یک بار دیگر باز می شود، پورتال ماورایی واقع در نزدیکی دریاچه تیتیکاکا.