طبق مطالعه ای که در Nature منتشر شده است، "محدودیت مطلق" یک فرد در امید به زندگی، بین 120 تا 150 سال است. نهنگ Bowhead طولانی ترین امید به زندگی را در بین پستانداران روی کره زمین دارد و طول عمر آن تا 200 سال یا بیشتر است. بسیاری از متون باستانی، از جمله متون سومری، هندو، و کتاب مقدس، افرادی را توصیف می کنند که هزاران سال زندگی کرده اند.
افرادی که به تاریخ باستان علاقه مند هستند ممکن است نام متوشالح را شنیده باشند، مردی که طبق کتاب مقدس ظاهراً 969 سال زندگی کرده است. در کتاب پیدایش، او به عنوان پسر خنوخ، پدر لمک و پدربزرگ نوح توصیف شده است. از آنجایی که شجره نامه او آدم را به نوح پیوند می دهد، شرح او در کتاب مقدس مهم است.
قدیمی ترین نسخه شناخته شده کتاب مقدس بیان می کند که متوشالح تقریباً 200 ساله بود که پسرش، لمک، به دنیا آمد و او مدتی پس از طوفانی که در داستان نوح شرح داده شده، درگذشت. متوشالح به دلیل سن بالا به بخشی از فرهنگ عامه تبدیل شده است و نام او به طور مکرر هنگام اشاره به سن بالای افراد یا چیزها ذکر می شود.
با این حال، این شخصیت کتاب مقدس نه تنها به دلیل عمر طولانی خود جذاب است، بلکه به دلایل مختلف دیگری نیز بسیار مهم است. بر اساس کتاب پیدایش، متوشالح هشتمین ایلخانی دوره قبل از غبار بود.
با توجه به نسخه کتاب مقدس پادشاه جیمز، موارد زیر بیان شده است:
۲۱ و خنوخ شصت و پنج سال زندگی کرد و متوشالح را آورد.
۲۲ و خنوخ پس از تولد متوشالح سیصد سال با خدا سلوک کرد و پسران و دختران آورد.
23 و تمام ایام خنوخ سیصد و شصت و پنج سال بود.
24 و خنوخ با خدا راه می رفت و او نبود. زیرا خدا او را گرفت
25 و متوشالح صد و هشتاد و هفت سال زندگی کرد و لمک را آورد.
26 و متوشالح پس از تولد لامک هفتصد و هشتاد و دو سال زندگی کرد و پسران و دختران آورد.
27 و تمام ایام متوشالح نهصد و شصت و نه سال بود و درگذشت.
-پیدایش 5:21-27، کتاب مقدس
همانطور که در سفر پیدایش توضیح داده شد، متوشالح پسر خنوخ و پدر لمک بود که به نوبه خود پدر نوح بود که در 187 سالگی او را به دنیا آورد. نام او به مترادف جهانی برای هر موجود مسن تبدیل شده است، و اغلب در عباراتی مانند "سالهای بیشتر از متوشالح داشتن" یا "پیرتر از متوشالح" و موارد دیگر استفاده می شود.
طبق عهد عتیق، متوشالح در سال طوفان بزرگ از بین رفت. می توان در سه سنت خطی مختلف، سه بازه زمانی مجزا یافت: ماسوری، سپتوآگینت، و تورات سامری.
با توجه به متن ماسوروتیکمتوشالح 187 ساله بود که پسرش به دنیا آمد. او در 969 سالگی در سال طوفان درگذشت.
La هفتادگانی، که گاهی به عنوان عهد عتیق یونانی نامیده می شود، اولین ترجمه یونانی عهد عتیق از عبری اصلی نشان می دهد که متوشالح 187 ساله بود که پسرش در 969 سالگی متولد شد و درگذشت، اما شش سال قبل از طوفان بزرگ.
همانطور که در ثبت شده است تورات سامریمتنی متشکل از پنج کتاب اول انجیل عبری که با الفبای سامری نوشته شده و سامریان از آن به عنوان کتاب مقدس استفاده می کردند، متوشالح 67 ساله بود که پسرش به دنیا آمد و در سن 720 سالگی درگذشت. به دوره زمانی که طوفان بزرگ رخ داد.
این نوع اشاره به طول عمر تقریباً به طور قطع در سایر متون باستانی نیز یافت می شود. متون باستانی سومری، از جمله بحث برانگیزترین، فهرستی از هشت فرمانروای باستانی که از آسمان فرود آمدند و بیش از 200,000 سال حکومت کردند.. بر اساس این متن، قبل از سیل بزرگ، گروهی متشکل از 8 موجود هوشمند به مدت 241,200 سال بر بین النهرین حکومت کردند.
لوح گلی حاوی این متن منحصر به فرد مربوط به 4,000 سال پیش است و توسط محقق آلمانی-آمریکایی هرمان هیلپرشت در اواخر قرن بیستم کشف شد. هیلپرخت در مجموع 18 لوح به خط میخی مشابه (حدود 2017-1794 قبل از میلاد) کشف کرد. آنها یکسان نبودند اما اطلاعاتی را به اشتراک می گذاشتند که گمان می رود از یک منبع واحد از تاریخ سومری گرفته شده باشد.
بیش از دوازده نسخه از فهرست پادشاهان سومری مربوط به قرن هفتم قبل از میلاد در بابل، شوش، آشور و کتابخانه سلطنتی نینوا و سایر مکان‌ها کشف شده است.
فهرست سومریان قبل از سیل:
«پس از نزول سلطنت از بهشت، سلطنت در اریدوگ بود. در اریدوگ، آلولیم پادشاه شد. او 28800 سال حکومت کرد. آلالجار 36000 سال حکومت کرد. 2 پادشاه؛ آنها 64800 سال حکومت کردند. سپس اریدوگ سقوط کرد و سلطنت به بادطبیره منتقل شد.
برخی از نویسندگان بر این باورند که انسان ها نزدیک به هزار سال زندگی کردند تا اینکه پس از طوفان، خداوند این دوران را کوتاه کرد (پیدایش 6: 3) سپس خداوند فرمود: «روح من تا ابد با انسان مجادله نخواهد کرد، زیرا او نیز جسم است. لیکن روزهای او صد و بیست سال خواهد بود.»
آیا کاهش طول عمر انسان واقعاً یک عمل خدا بود؟ آیا ممکن است توضیح بزرگ‌تر دیگری وجود داشته باشد، توضیحی که ادعا کند موجوداتی که از زمین نبوده‌اند در روزگار متوشالح روی سیاره ما راه می‌رفتند؟
