مطالعه‌ای که اخیراً منتشر شده است بر اساس تجزیه و تحلیل سنگ‌هایی است که 518 میلیون سال قدمت دارند و حاوی قدیمی‌ترین مجموعه فسیل‌هایی هستند که دانشمندان در حال حاضر ثبت کرده‌اند. بر اساس این مطالعه، اجداد بسیاری از موجودات زنده امروزی ممکن است بیش از 500 میلیون سال پیش در چین امروزی زندگی کرده باشند.
در یوننان، جنوب غربی چین، دانشمندان یکی از قدیمی‌ترین گروه‌بندی‌های فسیل‌های جانوری را که اکنون برای علم شناخته شده است، کشف کردند که حاوی بقایای بیش از ۲۵۰ گونه است.
این یک رکورد مهم است انفجار کامبری، که شاهد گسترش سریع گونه های دوجانبه بود - موجوداتی که مانند حیوانات و انسان های امروزی دارای تقارن به عنوان جنین بودند، به این معنی که آنها سمت چپ و راست داشتند که تصاویر آینه ای از یکدیگر هستند.
فسیل های کشف شده در چنگجیانگ بیوتای 518 میلیون ساله شامل کرم ها، بندپایان (اجداد میگوهای زنده، حشرات، عنکبوت ها و عقرب ها) و حتی مهره داران اولیه (اجداد ماهی ها، دوزیستان، خزندگان، پرندگان، و پستانداران) است. . یافته های مطالعه اخیر برای اولین بار نشان داد که این محیط یک دلتای دریایی کم عمق بوده که سرشار از مواد مغذی بوده و تحت تاثیر سیلاب های طوفانی قرار گرفته است.
اگرچه این منطقه در حال حاضر بر روی خشکی در استان کوهستانی یوننان قرار دارد، این تیم نمونه‌های هسته سنگی را بررسی کردند که شواهدی از جریان‌های دریایی در محیط‌زیست که در گذشته وجود داشت را نشان داد.
"انفجار کامبرین اکنون به عنوان یک رویداد تکاملی سریع واقعی پذیرفته شده است، اما عوامل علت این رویداد مدت ها مورد بحث قرار گرفته است، با فرضیه هایی در مورد محرک های محیطی، ژنتیکی یا اکولوژیکی." دکتر شیائویا ما، نویسنده ارشد، دیرین زیست شناس در دانشگاه اکستر و دانشگاه یوننان گفت.
"کشف یک محیط دلتایی نور جدیدی را بر درک عوامل احتمالی علت شکوفایی این جوامع دریایی تحت سلطه حیوانات دوجانبه کامبرین و حفظ استثنایی بافت نرم آنها می اندازد."
عوامل استرس زای محیطی ناپایدار نیز ممکن است به تشعشعات سازگار این حیوانات اولیه کمک کنند.
نویسنده همکار فرید صالح، از دانشگاه یوننان، گفت: ما می‌توانیم از ارتباط جریان‌های رسوبی متعدد ببینیم که محیط میزبان Chengjiang Biota پیچیده و مطمئناً کم‌عمق‌تر از آنچه قبلاً در ادبیات برای جوامع حیوانی مشابه پیشنهاد شده بود، بود.
چانگشی چی، یکی دیگر از نویسندگان ارشد و ژئوشیمیدان در دانشگاه یوننان، افزود: "تحقیق ما نشان می دهد که Chengjiang Biota عمدتاً در یک محیط دلتایی با آب کم عمق با اکسیژن خوب زندگی می کرده است."
سیل‌های طوفانی این موجودات را به محیط‌های مجاور با کمبود اکسیژن منتقل کردند که منجر به حفظ استثنایی‌ای شد که امروزه شاهد آن هستیم.
یکی از نویسندگان لوئیس بواتوا، دیرینه شناس و رسوب شناس در دانشگاه ساسکاچوان، گفت: زیستگاه Chengjiang، همانطور که در مورد جانوران مشابه در جاهای دیگر توضیح داده شده است، در ذخایر ریزدانه نگهداری می شود.
درک ما از نحوه ته نشین شدن این رسوبات گل آلود طی 15 سال گذشته به طرز چشمگیری تغییر کرده است.
استفاده از این دانش اخیراً به‌دست‌آمده در مطالعه ذخایر فسیلی با حفاظت استثنایی، درک ما از نحوه و مکان انباشته شدن این رسوبات را به‌طور چشمگیری تغییر خواهد داد.»
یافته های این تحقیق قابل توجه است زیرا نشان می دهد که اکثر گونه های اولیه قادر به سازگاری با محیط های چالش برانگیز مانند نوسانات شوری و حجم زیادی از رسوب گذاری بوده اند.
این با یافته‌های مطالعات قبلی که نشان می‌داد حیوانات با ویژگی‌های یکسان در آب‌های عمیق‌تر و محیط‌های دریایی با ثبات بیشتر استعمار می‌کنند، در تضاد است.
باورش سخت است که این حیوانات بتوانند با چنین محیط استرس زا کنار بیایند. M. Gabriela Mángano، دیرینه شناس در دانشگاه ساسکاچوان، که سایر مکان های شناخته شده حفاظت استثنایی را در کانادا، مراکش و گرینلند مطالعه کرده است، گفت.
ماکسیمیلیانو پاز، یک محقق فوق دکتری در دانشگاه ساسکاچوان که در سیستم های ریزدانه تخصص دارد، افزود: «دسترسی به هسته‌های رسوبی به ما این امکان را می‌دهد تا جزئیاتی را در سنگ ببینیم که معمولاً درک آن در برون‌زدای هوازده منطقه Chengjiang دشوار است.»
این مقاله که در مجله Nature Communications منتشر شده است با عنوان: «چنگیانگ بیوتا در یک محیط دلتایی ساکن بود»
