برخی از هنرهای صخره ای باستانی ترک عمدی آثار دستی اجداد ما را به تصویر می کشند و نشانی دائمی از وجود آنها ارائه می دهند. آثار حیرت انگیزی که بر روی یک صخره در بولیوی کشف شد، علائم ناخواسته ای بود که توسط نقاشان ساده لوح ایجاد شد.
گاهی اوقات، یک سری رویدادهای خوش شانس منجر به یک پدیده گیج کننده در زمین می شود. یکی از این نمونه‌ها، مسیرهای دایناسورهای متعددی است که به‌نظر می‌رسد یک دیوار تقریباً عمودی را تزئین می‌کنند.
رد پا روی دیوار
Cal Orcko مکانی در بخش Chuquisaca در جنوب مرکزی بولیوی، نزدیک به سوکره، پایتخت قانون اساسی کشور است. این سایت خانه پارک کرتاسیکو (به معنی پارک کرتاسه) که به دلیل داشتن بیشترین غلظت ردپای دایناسورها بر روی دیوار مشهور است.
پیدا کردن یک ردپای دایناسور میلیون‌ها ساله هیجان‌انگیز است، اما یافتن 1000 دایناسور در یک مکان باورنکردنی است. باستان شناسان آن را به عنوان یک "میدان رقص دایناسورها" با لایه‌هایی از ردپاها که یک الگوی متقاطع از مسیرها را تشکیل می‌دهند.
دیرینه شناسان توانستند برخی از چندین گونه دایناسورهایی را که قبلاً در این منطقه زندگی می کردند، شناسایی کنند، به لطف این ردپاها، در رقابتی بیهوده برای زندگی، تغذیه می کردند، می جنگیدند و می گریختند.
مزاحم دایناسورها
Cal Orcko در زبان بومی کچوا به معنای "تپه آهکی" است و به نوع سنگی که در این مکان یافت می شود، یعنی سنگ آهک اشاره دارد. این مکان در ملک FANCESA، شرکت ملی سیمان بولیوی است.
این شرکت سیمان چندین دهه است که سنگ آهک را استخراج می کند و این کارمندان آن بودند که اولین ردپای دایناسور را در سال 1985 در Cal Orcko پیدا کردند. با این حال، نه سال بعد، در سال 1994 بود که دیوار عظیم مسیر دایناسور با فعالیت معدنی آشکار شد.
علیرغم این واقعیت که دیرینه شناسان شروع به کشف ردپای دایناسورها کرده بودند، قرار گرفتن در معرض محیط زیست و فعالیت های معدنی باعث فرسایش و فروریختن دیوار شد. در نتیجه این منطقه به مدت هشت سال مسدود شد تا برای حفظ این دیوار ارزشمند کاری انجام شود. در نتیجه، در سال 2006، پارک کرتاسیکو به روی گردشگران باز شد.
دیوار شهرت دایناسور
دیوار مسیر دایناسورها که تقریباً 80 متر ارتفاع و 1200 متر طول دارد، بدون شک جاذبه اصلی پارک است. در مجموع 5055 ردپای دایناسور در این مکان کشف شده است. در نتیجه، ادعا شده است که این دیوار بزرگترین مجموعه ردپای دایناسورهای جهان را در خود جای داده است.
دیرینه شناسان با بررسی دیوار متوجه شدند که ردپاها به 462 مسیر مجزا تقسیم شده است که به آنها امکان می دهد تا 15 نوع مختلف دایناسور را شناسایی کنند. اینها عبارتند از انکیلوسورها، تیرانوزاروس رکس، سراتوپ ها و تیتانوزارها، که همگی در دوره کرتاسه وجود داشته اند، بنابراین نام پارک.
مسیرها چگونه گذاشته شد؟
حدس زده می شود که منطقه سوکره زمانی یک ورودی اقیانوس بزرگ بوده و کال اورککو بخشی از خط ساحلی آن بوده است. در طول دوره کرتاسه، دایناسورها در امتداد این ساحل قدم می‌زدند و آثار خود را در خاک رس نرم بر جای می‌گذاشتند که وقتی خاک رس در زمان‌های خشک جامد می‌شد، حفظ می‌شد.
لایه قبلی رسوب توسط یک لایه رسوب تازه پوشانده می شود و فرآیند دوباره آغاز می شود. در نتیجه، در طول زمان، لایه‌های زیادی از مسیرهای دایناسور تولید شد. این در سال 2010 زمانی که بخشی از دیوار سقوط کرد نشان داده شد. در حالی که این امر به برخی از مسیرها آسیب رساند، همچنین لایه دیگری از ردپاها را در زیر آن نمایان کرد.
تشکیل دیوار
بر اساس وجود گونه های آب شیرین در داده های فسیلی، این فرضیه مطرح شده است که ورودی اقیانوس در نهایت به یک دریاچه آب شیرین جدا شده تبدیل شده است.
علاوه بر این، در نتیجه حرکت صفحات تکتونیکی در سراسر دوره سوم، جاده ای که دایناسورها قبلاً در آن سفر می کردند، به اجبار بالاتر رفت و به یک دیوار تقریباً عمودی تبدیل شد.
این همان چیزی است که باعث شد امروزه ردپای دایناسورها از دیوار بالا برود. دیوار صخره در گذشته به صورت آزاد برای عموم قابل دسترسی بود، اما در سال‌های اخیر، بازدیدکنندگان فقط می‌توانستند نگاهی اجمالی به آن از یک سکوی تماشای داخل پارک ببینند.
با این حال، یک گذرگاه جدید ایجاد شده است که به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد تا چند متری دیوار برسند و به آنها دسترسی بسیار نزدیک‌تری به ردپای دایناسورها می‌دهد.
آینده نامشخص
یکی از نگرانی های اصلی در مورد دیوار مسیر دایناسور این است که یک صخره آهکی است. تکه های سنگی که ممکن است گهگاه از صخره جدا شده و سقوط کنند ممکن است یک تهدید ایمنی در نظر گرفته شوند.
نگران کننده است، تخمین زده می شود که اگر ریل ها به طور موثر محافظت نشوند، تا سال 2020 به طور کامل در اثر فرسایش از بین خواهند رفت. در نتیجه، این پارک تلاش می کند تا به عنوان میراث جهانی یونسکو معرفی شود که به آن بودجه لازم برای اجرای آن می دهد. تلاش های حفاظتی
