در دسامبر 2021، یک تیم تحقیقاتی از ژاپن اعلام کرد که واکسنی برای از بین بردن سلول های به اصطلاح زامبی ساخته است. گفته می‌شود که این سلول‌ها با افزایش سن جمع می‌شوند و باعث آسیب به سلول‌هایی می‌شوند که در نزدیکی آن قرار دارند، که منجر به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مانند سفت شدن شریان‌ها می‌شود.
این مطالعه نشان داد که سلول‌های زامبی، که در زمینه پزشکی به سلول‌های پیر نیز معروف هستند، و سفتی شریانی در موش‌هایی که این واکسن را دریافت کردند، کاهش یافت.
پس از مطالعه روند پیری و پیری سلول ها برای بیش از 20 سال، محققان دریافتند که این سلول ها آترواسکلروز یا سایر بیماری های مرتبط با سن مانند دیابت را فعال می کنند. به گفته محققان، اگر بتوانیم سلول های پیری را از بدن حذف کنیم، می توانیم کل وضعیت آترواسکلروز، دیابت و غیره را بهبود بخشیم.
یافته های کار تحقیقاتی انجام شده توسط این گروه در مقاله ای ارائه شد که در نسخه آنلاین مجله Nature Aging گنجانده شد.
سلول‌های پیر آن دسته از سلول‌هایی هستند که تقسیم خود را متوقف کرده‌اند اما به طور کامل از بین نرفته‌اند. با آزاد کردن مواد شیمیایی که التهاب را تحریک می کنند، به سلول های سالمی که در نزدیکی هستند آسیب می رسانند.
این نتیجه اصلی ماست. ما یک نشانگر ویژه پیدا کرده ایم که نشان دهنده پیری سلول ها است. و واکسن ما به گونه ای عمل می کند که این نشانگرها را شناسایی کرده و سلول های پیری را از بدن ما حذف می کند. Tohru Minamino، پروفسور از دانشگاه جونتندو و یکی از محققین برجسته
این گروه پروتئینی را کشف کردند که در سلول های پیر هم در انسان و هم در موش وجود دارد و سپس یک واکسیناسیون پپتیدی بر اساس اسید آمینه ای که جزء پروتئین است ایجاد کردند.
این واکسن باعث تولید پادتن‌هایی در بدن می‌شود که سپس خود را به سلول‌های پیر می‌چسبانند و باعث حذف آن سلول‌ها توسط گلبول‌های سفید خونی می‌شوند که به آنتی‌بادی‌ها می‌چسبند.
با توجه به این واقعیت که هم انسان و هم جوندگان به بیماری‌های یکسانی حساس هستند، این تحقیق در ابتدا بر روی گونه‌های مختلف موش انجام شد. میانگین طول عمر یک ماوس تقریباً 2.5 سال است. اما با واکسن، عمر طولانی تری داشتند. در حال حاضر، هدف نهایی از مطالعه آنها انسان است. آنها می خواهند از این فناوری برای بیماران استفاده کنند.
"مردم و موش ها مستعد ابتلا به بیماری های مشابه هستند. اما به طور کلی، با این حال، تحقیقات باید به تدریج انجام شود: ابتدا روی موش ها، سپس روی میمون ها و سپس روی انسان ها. اینجا نیازی به عجله نیست. اما قطعاً به مردم خواهیم رسید.» - مینامینو مطمئن شد.
علاوه بر این، او اشاره کرد که اکنون فقط یک نشانگر شناخته شده از سلول های پیر وجود دارد، اما باید تعداد بیشتری از آنها وجود داشته باشد. به گفته این پروفسور، سناریوی ایده آل این است که هر بیمار دارای نشانگر منحصر به فرد خود باشد که می تواند برای تشخیص بیماری خاص خود استفاده شود.
بنابراین، انتخاب واکسن مناسب برای هر مورد امکان پذیر خواهد بود. او تاکید کرد که این نوآوری پیشگامانه ای بود که این پیشرفت ایجاد کرد و به شما اعتماد به نفس می دهد تا به آینده نگاه کنید.
من معتقدم که ما به راه اندازی واکسنی برای انسان بسیار نزدیک هستیم. ما باید چند نشانگر دیگر برای سلول های پیری شناسایی کنیم و به راحتی می توانیم واکسنی ایجاد کنیم. در حال حاضر حداقل چندین راه برای مبارزه با سرطان با استفاده از آنتی بادی وجود دارد ... من فکر می کنم که ما بسیار به هم نزدیک هستیم. - دانشمند گفت.
او همچنین خوش بینی خود را به اشتراک گذاشت که این امر طی پنج سال آینده به واقعیت تبدیل خواهد شد. بنابراین، بیایید امیدوار باشیم و ببینیم در ادامه چه اتفاقی می افتد. اگر این حقیقت داشته باشد، بسیاری از افراد بیمار در جهان از آن سود خواهند برد. با این حال، ممکن است معایبی نیز در این درمان وجود داشته باشد که جامعه بشری هرگز نباید آنها را فراموش کند.
