درست است که جزیره ایستر بیشتر به عنوان مکان مجسمه‌های اسرارآمیز و باشکوه موآی شناخته می‌شود، اما اینها تنها شگفتی‌هایی نیستند که جزیره اقیانوس آرام جنوبی ارائه می‌کند. در حالی که ساختارهای موآی به دلیل هدف ناشناخته و صنعتگران معمایی جذاب هستند، زبان منقرض شده جزیره "رونگورونگو" به همان اندازه گیج کننده است به نظر می‌رسد که زبان نوشتاری بی‌نظیر در دهه 1700 کاملاً آشکار است، با این حال در کمتر از دو قرن به ناشناخته تبعید شد.
اعتقاد بر این است که مردم پلینزی بین سالهای 300 بعد از میلاد و 1200 بعد از میلاد به محلی که امروزه به آن جزیره عید پاک می گویند مهاجرت کرده و در آنجا مستقر شده اند. به دلیل افزایش جمعیت و بهره برداری بیش از حد از منابع خود ، پولینزی ها پس از تمدن اولیه شکوفا ، کاهش جمعیت را تجربه کردند. گفته می شود زمانی که کاوشگران اروپایی در سال 1722 وارد شدند، بیماری هایی را با خود آوردند که جمعیت آنها را به شدت کاهش داد.
نام جزیره ایستر توسط اولین بازدیدکننده اروپایی ثبت شده جزیره، کاوشگر هلندی یاکوب روگیوین، که در روز یکشنبه عید پاک، پنجم آوریل، در سال 5، هنگام جستجوی "با آن روبرو شد، داده شد.دیویس لند" Roggeveen آن را Paasch-Eyland (هلندی قرن 18 به معنای "جزیره عید پاک") نامگذاری کرد. نام رسمی اسپانیایی جزیره، Isla de Pascua نیز به معنای «جزیره عید پاک» است.
گلیف Rongorongo در سال 1869 کاملا تصادفی کشف شد. یکی از این متن ها به عنوان یک هدیه غیر معمول به اسقف تاهیتی اهدا شد. وقتی یوجن ایراد ، یکی از برادران کلیسای کاتولیک روم ، در 2 ژانویه 1864 به عنوان مبلغ به جزیره ایستر رسید ، برای اولین بار به نوشتن رونگورونگو پی برد. وی در شرح مکتوب دیدار خود ، یافته خود را از بیست و شش لوح چوبی با نوشته های عجیب زیر بر روی آنها شرح داد.
در هر کلبه ای می توان لوح های چوبی یا چوب هایی را مشاهده کرد که با انواع مختلفی از شخصیت های هیروگلیف پوشانده شده اند: آنها تصاویری از حیوانات ناشناخته در جزیره هستند که بومیان آنها را با سنگ های تیز ترسیم می کنند. هر شکل نام خاص خود را دارد. اما توجه اندکی که به این لوح ها می کنند باعث می شود فکر کنم که این شخصیت ها ، بقایای برخی نوشته های ابتدایی ، برای آنها در حال حاضر یک عادت عادی است که بدون توجه به معنای آن به آن ادامه می دهند. "
Rongorongo یک سیستم نوشتاری یا نوشتاری اولیه مبتنی بر تصویر است. کشف شده است که روی لوح های چوبی مستطیل مختلف و دیگر آثار تاریخی از جزیره حک شده است. هنر نوشتن در جزایر اطراف ناشناخته بود و وجود محض فیلمنامه انسان شناسان را دچار سردرگمی کرد.
تا کنون ، معتبرترین تفسیر این بوده است که جزایر عید پاک از نوشته ای که اسپانیایی ها در سال 1770 در ادعای جزیره دیدند الهام گرفته است. با این حال ، با وجود تجربیات آن ، هیچ زبان شناس یا باستان شناس نتوانسته است این زبان را با موفقیت رمزگشایی کند.
در زبان رپا نویی، که زبان بومی جزیره ایستر است ، اصطلاح Rongorongo به معنی است "تلاوت کردن ، بیان کردن ، سرودن" هنگامی که لوح های چوبی با شکل عجیب و غریب کشف شدند ، خراب شده بودند ، سوزانده شده یا به شدت آسیب دیده بودند. عصای یک سردسته ، مجسمه مرد پرنده و دو زیور آلات reimiro نیز با گلیف ها کشف شد.
بین خطوطی که بر روی لوح ها حرکت می کنند ، گلیف ها نوشته شده است. برخی از قرص ها "فلوت" شده اند ، کتیبه ها در داخل کانال های ایجاد شده توسط فرایند فلوتینگ وجود دارد. شکل آنها شبیه انسان ، حیوانات ، پوشش گیاهی و اشکال هندسی در پیکتوگراف Rongorongo است. در هر نمادی که دارای سر است ، سر به گونه ای جهت گیری شده است که به سمت بالا نگاه می کند و یا رو به جلو است یا به سمت راست نمایه می شود.
ارتفاع هر یک از نمادها حدود یک سانتی متر است. حروف به گونه ای تنظیم شده است که از پایین به بالا ، از چپ به راست خوانده می شود. بوستروفدون معکوس اصطلاح فنی این مورد است. مطابق سنت شفاهی ، این حکاکی ها با استفاده از تکه های ابسیدین یا دندان های کوچک کوسه به عنوان ابزار اولیه ایجاد شده اند.
از آنجایی که تنها چند مطالعه مستقیم روی این قرص ها انجام شده است، تعیین سن دقیق آنها غیرممکن است. با این حال، تصور می شود که آنها در حدود قرن سیزدهم و همزمان با پاکسازی جنگل ها ایجاد شده اند. با این حال، این فقط تئوری است، زیرا ساکنان جزیره ایستر ممکن است تعداد کمی از درختان را به منظور ساختن الواح چوبی قطع کرده باشند. اعتقاد بر این است که یکی از گلیف ها، که شبیه درخت نخل است، نخل جزیره ایستر است که آخرین بار در سال 13 در فهرست گرده های جزیره ثبت شد، که نشان می دهد خط حداقل به این اندازه قدیمی است.
رمزگشایی این گلف ها چالش برانگیز است. با فرض اینکه رانگورونگو در حال نوشتن است ، سه مانع وجود دارد که رمزگشایی آن را مشکل می کند. تعداد محدود متون ، کمبود تصاویر و زمینه های دیگر برای درک آنها و تصدیق ضعیف زبان راپانوی قدیمی ، که به احتمال زیاد زبان منعکس شده در لوح ها است ، همه عوامل مبهم شدن آنها هستند.
دیگران احساس می‌کنند که Rongorongo نوشته واقعی نیست، بلکه پیش‌نویس است، یعنی مجموعه‌ای از نمادها که هیچ محتوای زبانی به معنای سنتی را در بر نمی‌گیرد.
با توجه به پایگاه داده اطلس زبان"Rongorongo به احتمال زیاد به عنوان ضبط حافظه یا اهداف تزئینی مورد استفاده قرار گرفته است ، نه برای ضبط زبان Rapanui که توسط ساکنان جزیره صحبت می شود."
در حالی که هنوز دقیقاً مشخص نیست منظور رانگورونگو چیست ، کشف و بررسی لوح ها گامی مهم در جهت درک ما از تمدن های باستانی جزیره ایستر در گذشته است.
از آنجا که این ارقام به طور دقیق تراشیده شده اند و کاملاً تراز شده اند ، واضح است که فرهنگ جزیره باستان پیامی برای ارسال داشت ، خواه یک نمایشگاه گاه به گاه برای اهداف تزئینی باشد یا روشی برای انتقال پیام ها و داستانها از نسلی به نسل دیگر.
اگرچه ممکن است که درک کدها یک روز در مورد علت فروپاشی تمدن جزیره پاسخ دهد ، اما در حال حاضر ، این لوح ها به عنوان یک یادآور مرموز از زمانهای گذشته عمل می کنند.
