در سال 1961 ، عکسی از دختر جوانی گرفته شد که در باهاما به تنهایی دیده می شد و در یک کشتی کوچک نجات غرق شده بود. فقط می توان تصور کرد که داستان نحوه رسیدن او به آنجا چقدر وحشتناک و عجیب است.
سفر به باهاما
در 8 نوامبر 1961 ، چشم پزشک دکتر آرتور دوپر و خانواده اش سفری را با کچ خود آغاز کردند بلوبل، که آنها را از فلوریدا به باهاما برد.
دکتر دوپررو 41 ساله از فورت لادردیل فلوریدا به همراه همسر 38 ساله خود جین، پسر 14 ساله شان برایان، دختر 11 ساله تری جو و دختر 7 ساله خود به راه افتاد. رنه، همه از گرین بی، ویسکانسین.
کشتی 60 فوتی، Bluebelle، توسط یک کهنه سرباز 44 ساله جنگ جهانی دوم و جنگ کره، جولیان هاروی، که پنج بار قبل از سفر خود ازدواج کرده بود، هدایت می شد. در ژوئیه همان سال، با مری دن، 34 ساله، که قبل از پیوستن به او در سفر به عنوان آشپز کشتی، به عنوان مهماندار هواپیمایی کار می کرد، ازدواج کرد.
شب سرنوشت ساز
تقریباً در ساعت 9:00 شب در شب سرنوشت ساز 12 نوامبر، تری جو و خواهرش رنی برای شب به کابین مربوطه خود در عرشه اصلی کشتی بازنشسته شدند. حوالی نیمه شب صدای جیغ و کوبیدن از بالا آمد و او را از خواب بیدار کرد.
او صدای برادرش برایان را شنید که فریاد می زد: "کمک کن بابا! کمک!" او در تختخواب خود دراز کشیده بود، از ترس فلج شده بود، اما در نهایت شجاعت رفتن به کابین اصلی را به دست آورد.
او در آنجا اجساد مادر و برادرش را دید. هر دو در برکه ای از خون دراز کشیده بودند و به وضوح مرده بودند. وقتی روی عرشه رفت، خون بیشتری پیدا کرد و احتمالاً یک چاقو.
"به طبقه بالا رفتم تا ببینم چه چیزی است، و مادر و برادرم را دیدم که روی زمین دراز کشیده اند و همه جا خون بود." -تری جو دوپررو
سپس هاروی را دید که به سمت او می رفت. وقتی از او پرسید چه اتفاقی افتاده، فقط به صورت او سیلی زد و به او گفت که به زیر عرشه برود.
او به تختخواب خود برگشت و متوجه بوی روغن و آب شد که از کف اتاق نشت می کرد. هاروی با تفنگ وارد کابین شد، اما از کابین خارج شد، جایی که سطح آب اکنون به تخت او رسیده بود.
وقتی آب به داخل کابینش میریخت، تری جو میدانست که نمیتواند زیر آن بماند. او به عرشه برگشت و با وحشت از هاروی پرسید که آیا قایق در حال غرق شدن است یا خیر، که او پاسخ داد: "بله."
فرار از مرگ
به دلایل نامعلوم، کاپیتان طناب را به او داد که قایق بی جان خواهرش رنه را در خود جای داده بود. تری جو در شوک، گیج را رها کرد. هاروی احتمالاً برای بازیابی قایق کوچک در آب فرو رفت. تری جو دیگر او را ندید.
تری جو علیرغم اینکه در ترس شدید و فلاش بک های مکرر از وقایع غم انگیزی که دقایقی پیش رخ داده بود، به یاد آورد (شاید از غریزه انسانی برای زنده ماندن) یک چوب پنبه در کشتی شناور بود. او آن را باز کرد و در حالی که Bluebelle در زیر او غرق شد، سوار شد.
اندازه قایق چوب پنبهای فقط دو فوت در پنج فوت بود و او فقط میتوانست روی لوله اطراف لبه بنشیند زیرا این تنها نقطه خشک بود. او یک بلوز سفید و شلوار بنفش صورتی پوشیده بود، هیچ کفشی به پا نداشت و محافظ سر نداشت. او سه شب بعدی را با دل شکسته در دریا گذراند.
کشف تری جو دوپررو
در 16 نوامبر، یک ملوان سوار بر یک کشتی باری یونانی کاپیتان تئو از دور متوجه یک لکه کوچک روی آب شد. وقتی کشتی به سمت آن رفت، ملوانان متوجه شدند که کشتی شناور است. و آنها وقتی متوجه شدند که بدن تقریباً بیجان یک دختر - تری جو دوپررو (Terry Jo Duperrault) را پشتیبانی میکند، شوکه شدند.
ظاهر او چنان شگفتانگیز (و در عین حال آزاردهنده) بود که یکی از ملوانان عکس گرفت. این تصویر به زودی در نشریات سراسر جهان ظاهر شد.
خدمه کشتی باری به سرعت یک قایق موقت را پایین آوردند تا دختر کوچک بیچاره را نجات دهند. با این حال، قبل از اینکه بتوانند به او برسند، کوسه ها شروع به چرخیدن کردند که شاید توسط این حرکت کشیده شده بود. مدتی بود که یکی از خدمه توانست تری جو را سوار هواپیما کند.
از طرف هاروی
بدون اینکه تری جو بداند، زمانی که در 12 نوامبر از خواب بیدار شد، هاروی قبلا همسرش مری دن را غرق کرده بود و بقیه خانواده تری جو را با چاقو به قتل رسانده بود.
هاروی احتمالاً همسرش را به قتل رسانده تا 20,000 دلار بیمه نامه غرامت مضاعف او را دریافت کند. وقتی پدر تری جو شاهد کشتن او بود، حتما دکتر را کشته بود و سپس اقدام به کشتن بقیه اعضای خانواده او کرد.
سپس هاروی قایق تفریحی را غرق کرد و با قایق خود با جسد غرق شده همسرش به عنوان مدرک فرار کرد. قایق او توسط کشتی باری پیدا شد شیر خلیج و به یک سایت گارد ساحلی ایالات متحده آورده شد. هاروی به گارد ساحلی گفت که قایق بادبانی زمانی که او روی قایق بود خراب شده است.
صبر کن یه پیچ دیگه هست..
چرخش دیگری در داستان وجود دارد که اسرار تاریک دیگری از گذشته هاروی را آشکار می کند. بعداً مشخص شد که هاروی 12 سال پیش از تصادفی که یکی از همسران قبلی او و مادرش کشته شدند، جان سالم به در برد، زمانی که ماشینی که آنها در آن بودند از پل چوبی خارج شد و به عمق 15 فوتی آب رفت.
پلیس و غواصی که این پرونده را بررسی کردند، معتقد بودند که بعید است هاروی می توانسته باشد بدون اینکه در لحظه مناسب ماشین را ترک کند، بدون هیچ آسیبی فرار کند. پیش از این، قایق بادبانی تورباتروس و قایق برقی وی والیانت نیز تحت شرایط مشکوکی غرق شده بودند که منجر به تسویه حساب های بزرگ بیمه شد.
در جریان تحقیقات گارد ساحلی ایالات متحده ، هاروی گفت که بلوبل با جیغی برخورد کرد که دکل ها را خرد کرد ، بدنه کشتی را سوراخ کرد ، مخزن گاز کمکی را پاره کرد و آتش را شعله ور کرد. او همچنین اظهار داشت که رنی را در آب کشف کرده و سعی کرده او را زنده کند اما موفق نشده است.
مرگ مرگ: پایان هاروی
پس از دریافت خبر نجات تری جو توسط گارد ساحلی به او اطلاع داده شد. روز بعد، او با نامی جعلی به متل رزرو کرده بود، یادداشتی را که با عجله برای یکی از دوستانش نوشته بود، نوشت و با تیغ دو لبه روی ران، مچ پا و گلو خود را برید تا جان باخت.
سوالات بدون جواب
تا به امروز، چرا هاروی تصمیم گرفت تا تری جو دوپررو جوان را زنده کند، مشخص نیست. زیرا چیز دیگری برای توضیح این موضوع وجود نداشت که چرا او در کشتن بقیه اعضای خانواده او تردیدی ندارد اما به طرز عجیبی تری جو دوپررو را زنده می گذارد.
دیگران حدس می زنند که انگیزه او تمایل پنهانی برای جلوگیری از دستگیر شدن توسط مقامات آن زمان بوده است. مهم نیست چگونه آن را تکه تکه کنید، این عمل عجیب رحمت به تیتر خبرهای ملی تبدیل شد.
قایق های نجات اکنون به رنگ نارنجی روشن هستند، اما چرا؟
گارد ساحلی تصمیم گرفت در سال 1962 رنگ قایق های نجات را از سفید به نارنجی روشن تغییر دهد ، به دلیل سختی تری جو و همچنین مشکلاتی که در یافتن قایق نجات خود داشت.
تری جو دوپررو - یک جنگجوی زندگی شجاع
تری جو در بزرگسالی برای پستی در رشته شیلات در وزارت منابع طبیعی درخواست داد و سپس در بخش منابع آب و مقررات و منطقه بندی آب کار کرد. تری جو پس از فاجعهای که از سر گذراند، در مصاحبهای با CBS اظهار داشت، او به جای یک رابطه آسیبزا، با آب رابطهای شگفتانگیز ایجاد کرد.
«آب زندگی است و بودن در ساحل برای من آرامش بخش است. متوجه می شوم که می توانم به وضوح فکر کنم، آرامش داشته باشم و به خانواده گمشده ام نزدیک تر باشم.» -تری جو دوپررو
زندگی تری جو به ویژه برای کسانی که همیشه در یک لحظه وحشتناک از گذشته خود مشغول زندگی هستند ، الهام بخش است. با وجود از دست دادن این همه چیز در زندگی ، تلاش بی وقفه او برای زنده ماندن و شجاعت بی حد و حصر او برای فراموش کردن همه بدی هایی که برای او اتفاق افتاده است ، امروز برای ما به یک نمونه عالی از یک زندگی بزرگ تبدیل شده است.
پس از خواندن داستان تکان دهنده تری جو دوپررو، در مورد آن بخوانید پرونده تکان دهنده و وحشتناک قتل های دریاچه بودوم، سپس در مورد آن بخوانید داستان معجزه آسای جولیان کوپکه که از ارتفاع 10,000 پایی سقوط کرد و از یک سانحه هوایی مرگبار جان سالم به در برد.