یک جامعه باستانی در حدود یک اقتصاد کشاورزی که شامل ذرت ، کدو ، یوکا و سایر محصولات حدود 2,000 سال پیش در منطقه ساحلی پرو بود که سالانه کمتر از 4 میلی متر باران می بارد ، تشکیل شد. میراث آنها که به نازکا معروف است ، امروزه از طریق خطوط نازکا ، ژئوگلیف های باستانی در صحرا که از خطوط ساده گرفته تا تصویر میمون ها ، ماهی ها ، مارمولک ها و بسیاری از شخصیت های جذاب دیگر بیشتر در جهان شناخته شده است.
در حالی که نظریه پذیرفته شده این است که خطوط ممکن است به دلایل مذهبی ساخته شده باشند ، معماری پیچیده نازکاها در قنات های زیرزمینی قدرت حیاتی بود که کل جامعه آنها را حفظ کرد. این سیستم به مخازن زیرزمینی طبیعی موجود در پایه کوههای نازکا برخورد کرده و آب را از طریق یک سری تونل های افقی به دریا هدایت می کند. دهها ، اگر نه صدها ، چاههای مارپیچی شکل به نام puquios وجود داشت که سطح این قناتهای زیرزمینی را نشان می داد.
از 1000 سال قبل از میلاد مسیح تا 750 بعد از میلاد ، مردم نازکا بر این منطقه فرمانروایی کردند. ریشه های شکل گیری قنات ها برای دهه ها یک راز بود ، اما طبق مقاله ای که رزا لاساپونارا از موسسه روش شناسی تجزیه و تحلیل محیط در ایتالیا منتشر کرده است ، تیم او این راز را حل کرده است.
دانشمندان از عکاسی ماهواره ای استفاده کردند تا سرانجام puquios را "یک سیستم هیدرولیکی پیچیده ساخته شده برای استخراج آب از سفره های زیرزمینی" دانست. رزا لاساپونارا معتقد است که کشف او توضیح می دهد که چگونه افراد اصلی نازکا توانستند در محیطی با تنش آب وجود داشته باشند. علاوه بر این ، آنها نه تنها زنده ماندند ، بلکه کشاورزی را نیز توسعه دادند.
پیکوها در همان منطقه خطوط معروف نازکا قرار دارند و اهمیت این حفره های باستانی به طور گسترده مورد مناقشه است. برخی از مورخان و باستان شناسان حدس می زنند که آنها بخشی از یک سیستم آبیاری پیشرفته بوده اند. برخی دیگر گمان کردند که این قبرها تشریفاتی هستند.
بسیاری از کارشناسان از اینکه چگونه ساکنان بومی نازکا در محیطی که خشکسالی ها ممکن است سالها در آن دوام بیاورد ، زندگی کنند ، متعجب بودند.
لازاپونارا و تیمش توانستند با استفاده از عکاسی ماهواره ای نحوه پراکندگی توله سگ ها را در منطقه نازکا و همچنین محل حرکت آنها در رابطه با روستاهای مجاور - که تا به امروز ساده تر هستند - درک کنند.
"آنچه اکنون آشکار است این است که سیستم puquio باید بسیار بیشتر از آنچه امروز به نظر می رسد پیچیده باشد." لازاپونارا می افزاید. "با استفاده از منبع آب نامحدود در طول سال ، سیستم puquio به کشاورزی وسیع دره در یکی از خشک ترین مناطق جهان کمک کرد."
منشاء puquios برای دانشمندان یک راز باقی مانده است زیرا نمی توان از روشهای استاندارد تاریخ گذاری کربن در تونل ها استفاده کرد. نازکا نیز هیچ اشاره ای به اینکه از کجا آمده اند نگذاشت. به استثنای مایا ، آنها مانند بسیاری از فرهنگهای دیگر آمریکای جنوبی فاقد سیستم نوشتاری بودند.
"ایجاد puquios نیاز به استفاده از فناوری بسیار پیشرفته داشت." لازاپونارا توضیح می دهد. معماران puquios نه تنها نیاز به درک کامل زمین شناسی منطقه و تغییرات فصلی در دسترس بودن آب داشتند ، بلکه حفظ کانال ها به دلیل توزیع آنها بر روی گسل های زمین ساختی یک مشکل فنی بود.
"آنچه واقعاً شگفت انگیز است ، نیروی عظیم ، برنامه ریزی و همکاری لازم برای ایجاد و نگهداری مداوم آنها است." لازاپونارا می گوید.
این به معنای تامین مداوم و پایدار آب برای نسل ها در منطقه ای است که یکی از خشک ترین مناطق کره زمین است. به عبارت دیگر ، بلند پروازانه ترین پروژه هیدرولیکی در منطقه نازکا آب را در تمام طول سال نه تنها برای کشاورزی و آبیاری ، بلکه برای نیازهای داخلی نیز در دسترس قرار داد.
منطقه نازکا برای دهه های زیادی مورد تحقیق قرار گرفته است ، اما هنوز شگفتی های زیادی را در خود دارد. چند سال پیش ، دیوید جانسون ، معلم ، فیلمبردار سابق و محقق مستقل از Poughkeepsie ، نیویورک ، ایده خود را در مورد ژئوگلیف نازکا ارائه کرد. او استدلال می کند که الگوها به عنوان نقشه و اشاره به جریان آب های زیر سطحی هستند که سیستم puquios را تغذیه می کنند.
او از اوایل دهه 280 (1990 کیلومتر مربع) در حال مطالعه پتو مشهور خطوط نازکا است که حدود 725.2 مایل مربع را پوشش می دهد. جانسون هفته های زیادی را در منطقه دشت ساحلی پرو گذراند و در مورد خطوطی که یکی از بزرگترین اسرار جهان محسوب می شود ، تحقیق کرد.
La "سوراخ های اسرار آمیز پرو" به گفته محقق ، مطمئناً قرار است یک تصویر عالی از توانایی فنی و خلاق مردم قدیم باشد که از منطقه مدیترانه به آمریکای جنوبی منتقل شده است. او استدلال می کند که "مدتی پس از ورود ، مهاجران ، احتمالاً از روی ضرورت ، یک سیستم جمع آوری و فیلتر کردن آب ساده ، ارزان و بدون نیاز به کار زیاد ساخته بودند."
