دانشنامه هایی با عناوین مهیج "اسرار تمدن های باستان", "معماهای داستان"، بسیاری از برنامه های تلویزیونی که در مورد یافته های منحصر به فرد باستان شناسان است - این چگونه انسان مدرن با اسرار مردمی که هزاره ها قبل زندگی می کردند آشنا شد.
با این حال، بسیاری از اسرار فرهنگ های منحصر به فرد احتمالاً در فراموشی فرو می روند، زیرا عملاً چیزی از سکونتگاه های باستانی باقی نمانده است. محققان ذره ذره برای جمع آوری موزاییک زندگی تمدن های ناپدید شده متوقف نمی شوند، اما زمان بی رحم است و جستجوی پاسخ برای سوالات جذاب روز به روز دشوارتر می شود.
مایا (2000 قبل از میلاد - 900 میلادی)
افرادی که زمانی قدرتمند بودند و شهرهای عظیم الجثه ای می ساختند ، بیشتر اسرار خود را در پشت حجاب زمان پنهان می کردند. معروف است که مایاها سیستم نوشتاری خود را ایجاد کرده اند ، یک تقویم پیچیده ایجاد کرده اند و فرمول های خاص خود را برای محاسبات ریاضی دارند. آنها همچنین ابزارهای مهندسی خاص خود را داشتند ، که با آنها معابد بزرگ هرمی را برپا داشتند و سیستم های آبیاری را برای زمین های کشاورزی خود ایجاد کردند.
تا به حال ، دانشمندان مغز خود را در مورد آنچه که می تواند باعث انقراض این تمدن شود ، جمع می کنند. از این گذشته ، مایاها مدتها قبل از آغاز یک قدم اروپایی به سرزمینهای آمریکای مرکزی فعلی ، قدرت خود را از دست دادند. طبق پیش فرض های محققان ، این چرخش حوادث ناشی از جنگ های داخلی است ، و در نتیجه شهرهای باستانی خالی از سکنه شدند.
تمدن هند (هاراپ) (3300 سال قبل از میلاد - حدود 1300 سال قبل از میلاد)
در طول وجود این تمدن ، تقریباً 10٪ از کل جمعیت کره زمین در آن زمان در دره سند زندگی می کردند - 5 میلیون نفر. تمدن هند تمدن هاراپان (به نام نام مرکز آن - شهر هاراپا) نیز نامیده می شود. این افراد قدرتمند دارای یک صنعت متالورژی پیشرفته بودند. آنها نامه خود را داشتند ، که متأسفانه ، یکی از رازهای این تمدن باقی مانده است.
اما حدود سه و نیم هزار سال پیش ، بیشتر هراپایی ها تصمیم گرفتند که به جنوب شرقی مهاجرت کنند و شهرهای خود را ترک کنند. به گفته دانشمندان ، محتمل ترین دلیل این تصمیم خراب شدن شرایط آب و هوایی بوده است. فقط در طی چند قرن ، مهاجران دستاوردهای نیاکان بزرگ خود را فراموش کردند. آخرین ضربه سرنوشت ساز به تمدن هاراپان توسط آریایی ها وارد شد که آخرین نمایندگان این قوم قدرتمند را نابود کردند.
تمدن راپانویی در جزیره ایستر (حدود سال 1200 میلادی - اوایل قرن هفدهم)
این قطعه سرزمین گمشده در اقیانوس تنها با تعداد زیادی راز و افسانه خود را محاصره کرده است. تاکنون ، در محافل علمی ، بحث درباره اینکه چه کسی اولین نفری است که این جزیره را آباد می کند ، ادامه دارد. طبق یکی از نسخه ها ، اولین ساکنان راپا نویی (همانطور که ساکنان آن جزیره ایستر را می نامند) مهاجران از پلینزی شرقی بودند که در حدود سال 300 میلادی به اینجا سفر کردند. روی قایق های عظیم و محکم.
در مورد زندگی تمدن باستان راپانویی تقریباً چیزی در دست نیست. تنها یادآوری قدرت گذشته این افراد مجسمه های سنگی عظیم الجثه موآی است که قرن ها بی صدا از جزیره محافظت می کردند.
Çatalhöyük (7100 قبل از میلاد - 5700 قبل از میلاد)
قدیمی ترین کلان شهر جهان. چشمگیر به نظر می رسد، اینطور نیست؟ Çatalhöyük در طول تمدن پیشرفته نوسنگی (بیش از نه و نیم هزار سال پیش) در سرزمینی که ترکیه امروزی در آن قرار دارد ساخته شد.
این شهر معماری منحصر به فردی برای آن زمان ها داشت: خیابانی وجود نداشت، همه خانه ها نزدیک به هم قرار داشتند و باید از پشت بام وارد آنها می شد. دانشمندان به دلیلی کلان شهر باستانی را Çatalhöyük نامیدند - تقریباً ده هزار نفر در آن زندگی می کردند. چه چیزی باعث شد که آنها شهر با شکوه خود را در حدود هفت هزار سال پیش ترک کنند، هنوز ناشناخته است.
کاهوکیا (300 قبل از میلاد - قرن 14 میلادی)
تنها یادآور این تمدن هند باستان ، تپه های تشریفاتی است که در ایالت ایلینوی (ایالات متحده آمریکا) واقع شده است. برای مدت طولانی ، کاهوکیا وضعیت بزرگترین شهر آمریکای شمالی را حفظ کرد: مساحت این شهرک 15 کیلومتر مربع بود و 40 هزار نفر در اینجا زندگی می کردند. به گفته دانشمندان ، مردم به دلیل وجود مشکلات بزرگی در بهداشت ، تصمیم گرفتند که این شهر باشکوه را رها کنند ، به همین دلیل شیوع گرسنگی و بیماری های همه گیر ظاهر شد.
گوبکلی تپه (حدود 12,000 سال سن)
این معبد هنوز یک بنای مرموز است. تنها چیزی که درباره آن می دانیم این است که این بنا در حدود 10,000 هزار سال قبل از میلاد ساخته شده است. نام غیرمعمول این مجموعه که در خاک ترکیه واقع شده است به این معنی است "تپه شکم گلدان". تاکنون فقط 5 درصد از این سازه مورد کاوش قرار گرفته است ، بنابراین باستان شناسان هنوز نتوانسته اند پاسخ س toالات بی شماری را پیدا کنند.
امپراتوری خمر (حدود 802-1431 میلادی)
آنگکور وات جاذبه اصلی کامبوج است. و یک بار ، در سالهای 1000-1200 میلادی ، شهر آنگکور پایتخت امپراتوری بزرگ خمر بود. به گفته محققان ، این شهرک می تواند بزرگترین مکان در جهان باشد - جمعیت آن برابر با یک میلیون نفر بود.
دانشمندان در حال بررسی نسخه های مختلفی از دلایل سقوط امپراتوری باشکوه خمر - از جنگ به یک فاجعه طبیعی هستند. امروزه مطالعه ویرانه های آنگکور بسیار دشوار است زیرا بیشتر آنها با جنگل صعب العبور رشد کرده اند.
سلسله گورید (879 - 1215 میلادی)
امروز فقط مناره جم یادآور شهر فیروزکوه است که پایتخت امپراتوری باستان گوریدها بود. تمدن ناپدید شده در آن زمان در یک کشور عظیم زندگی می کرد (قلمرو افغانستان کنونی ، ایران و پاکستان).
از روي زمين ، پايتخت گوريدها توسط ارتش چنگيز خان جاروب شد. به دلیل واقع بودن این مناره در خاک افغانستان ، مطالعه آن دشوارتر می شود و کارهای حفاری در این مکان آغاز نشده است.
شهر باستانی نیا (در زمان وجود جاده بزرگ ابریشم ، حدود قرن پانزدهم میلادی)
اکنون صحرایی در جای نیا وجود دارد و اوایل آن واحه ای واقعی بود که کاروان های حمل بار در امتداد جاده بزرگ ابریشم عاشق استراحت بودند. بقایای شهر باستانی پنهان شده در زیر شن و ماسه ها به تازگی توسط باستان شناسان کشف شده است.
با کاوش در نیا باستان ، باستان شناسان بسیار خوشحال شدند ، زیرا در این مکان آنها توانستند آثار بسیاری از مردم که در جاده ابریشم تجارت می کردند را پیدا کنند. امروزه دانشمندان به طور فعال به مطالعه نیو ادامه می دهند که کاهش آن همزمان با از دست دادن علاقه به جاده بزرگ تجارت بود.
شهری در Nabta Playa (حدود 4000 سال قبل از میلاد)
یک تمدن بسیار پیشرفته روزگاری در صحرای صحرا زندگی می کرد ، که توانست نمونه اولیه تقویم نجومی خود را که هزار سال از مشهور جهان استون هنج بزرگتر است ، بسازد. ساکنان دره دریاچه باستان Nabta Playa به دلیل تغییر چشمگیر آب و هوا که خشک تر می شد ، مجبور به ترک دره شدند.
