یک دستبند معمایی 40,000 هزار ساله یکی از آخرین شواهدی است که نشان می دهد تمدن های باستانی وجود داشته اند که به فناوری پیشرفته دسترسی داشته اند. دانشمندان بر این باورند که هرکس این جواهر چشمگیر را بسازد به احتمال زیاد نوعی فناوری شبیه به مته مدرن داشته است.
در سال 2008 ، دیرین شناسان یک دستبند سنگی قابل توجه در غار دنیسوا کشف کردند که در رشته کوه آلتای سیبری واقع شده است. لقب گرفته است "قدیمی ترین جواهری که تاکنون پیدا شده است" تصور می شود که این دستبند توسط گونه ای منقرض شده از انسان های باستان ساخته شده است. این منطقه به دلیل وجود فسیل های حیوانات بسیار خوبی که به خوبی محافظت شده اند شناخته شده است - به لطف دمای انجماد که بقایای گونه های اکنون منقرض شده را در شرایط خوبی نگه می دارد.
این دستبند مرموز به گروهی از انسانها تعلق دارد که به دلیل بیش از 200 نشانگر ژنتیکی با نئاندرتال ها یا سایر DNA مدرن انسان مطابقت ندارد. آنها نامیده می شوند "دنیسووان" or "انسانهای دنیسوان". این گروه مرموز از مردم تقریباً 600,000 سال پیش زندگی می کردند ، و به گفته محققان برجسته ، آنها افراد عشایری بودند ، از رشد کافی برخوردار نبودند. با این حال ، شواهد چیز بسیار متفاوتی را نشان می دهد ، زیرا دستبند کشف شده در داخل غار نشان می دهد که این افراد باستان صنعتگران بسیار مبتکر بوده اند.
در کنار این دستبند باستانی ، محققان همچنین استخوان های یک ماموت پشمی و استخوان انگشتی صورتیکی را که به طرز حیرت انگیزی از یک دختر کوچک که بعداً دانشمندان تشخیص دادند ، اصلاً انسان نیست کشف کردند. پس از آزمایش های گسترده DNA ، محققان نتیجه گرفتند که این دختر دنیسوان مو ، چشم و پوست قهوه ای دارد و هنگام مرگ بین 5 تا 7 سال داشت.
اگرچه بقایای این گونه باستانی جزئیات بی شماری را ارائه می داد ، اما این اثر باستانی باورنکردنی بود که مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفت. طبق آزمایشات ، دقت و سطح برش و براق سازی دستبند با زمان ساخت آن مطابقت ندارد (طبق تصور ما از تاریخ). حتی جالب تر این واقعیت است که سنگی که دستبند از آن ساخته شده در 24 کیلومتری غار قرار دارد.
به گفته دانشمندان ، این دستبند با روش های ناشناخته صیقل داده شد. با کمال تعجب ، هنگامی که محققان این سنگ را کشف کردند هنوز درخشان بود. قطعاتی از این دستبند کنار هم قرار گرفتند و محققان توانستند این شاهکار قدیمی را بازسازی کنند. اعتقاد بر این است که دور مچ بسته شده و توسط چندین قطعه دیگر به هم چسبیده است. فرض بر این است که یک بند از سوراخ سنگ عبور کرده است. بزرگترین رمز و راز دیده شده در این قطعه ، سوراخ ایجاد شده از طریق دستبند است ، زیرا دقت ایجاد شده هزاران سال از زمان خود جلوتر است.
"این دستبند خیره کننده است - در زیر نور خورشید ، اشعه خورشید را منعکس می کند ، شب هنگام آتش سایه عمیق سبز ایجاد می کند ،" آناتولی درویانکو ، مدیر یک موسسه باستان شناسی روسیه ، به The Siberian Times گفت. "بعید است که به عنوان یک قطعه جواهرات روزمره مورد استفاده قرار گرفته باشد. من معتقدم که این دستبند زیبا و بسیار شکننده فقط برای برخی از لحظات استثنایی پوشیده شده بود. "
این دستبند در حال حاضر در موزه تاریخ و فرهنگ مردم سیبری به نمایش گذاشته شده است. این شواهد قطعی است که محققان در بیان اینکه هزاران سال پیش ، در سیاره ما فقط مردم بدوی زندگی می کردند ، اشتباه می کنند. به نظر می رسد همه چیز نشان می دهد که دنیسوان ها صنعتگران بسیار خوبی بودند و تکنولوژی در اختیار داشتند "بسیار جلوتر از زمان خود."
به گفته دکتر درویانکو ، قطر دستبند نشان می دهد که سرعت چرخش بیت ، که می توانست در ساخت دستبند استفاده شود ، بسیار زیاد بوده و حداقل نوسانات را داشته باشد. این به این واقعیت اشاره می کند که هرکس این جواهرات باورنکردنی را تهیه کند ، به احتمال زیاد نوعی فناوری شبیه به مته مدرن داشته است.
درویانکو گفت ، "استاد باستانی كه این دستبند را ساخت ، در فنونی كه قبلاً از ویژگیهای دوره پارینه سنگی نبود ، از جمله حفاری با سرعت بالا ، ابزارهای مته ، روش پرداخت با چرم خبره بود."
ایرینا سالنیکووا ، رئیس موزه تاریخ و فرهنگ مردم سیبری گفت ، "تمام جواهرات برای مردم باستان و حتی برای ما معنی جادویی داشتند ، گرچه ما همیشه این را نمی فهمیدیم. برای مثال دستبندها و زیور آلات گردن برای محافظت از مردم در برابر ارواح شیطانی بود. این دستبند بدیهی است که با توجه به فناوری پیچیده و مواد "وارداتی" از مکان دیگر متعلق به برخی از افراد عالی رتبه در آن جامعه باشد. "
با تردید از اینکه چنین جمعیت باستانی می تواند چنین جواهرات پیشرفته ای ایجاد کند ، کارشناسان با استفاده از تجزیه و تحلیل ایزوتوپی اکسیژن ، خاک پیدا شده در اطراف دستبند را آزمایش کردند و نتیجه گرفتند که مورد آخر از زمان دنیسوان توسط انسان مزاحم نبوده است.