تری والیس مردی آمریکایی است که در کوه های اوزارک آرکانزاس زندگی می کند که در 11 ژوئن 2003 پس از گذراندن 19 سال در کما هوشیاری خود را به دست آورد.
تری والیس در 7 آوریل 1964 در آرکانزاس در خانواده آنجلی و جری والیس به دنیا آمد. شش هفته قبل از تصادف، والیس زمانی که همسرش سندی دخترش امبر را به دنیا آورد، پدر شد.
والیس زمانی که در 13 ژوئیه 1984 دچار یک تصادف بزرگ اتومبیل شد که در آن کامیون وانت او از روی پل کوچکی در نزدیکی شهرستان استون، آرکانزاس، سر خورد و منجر به مرگ یکی از دوستانش شد، به کما رفت.
وانت پس از برخورد والیس به حصار نرده و سقوط از ارتفاع 7.6 متری، وارونه در بستر خشک رودخانه پیدا شد.
مشخص شد که او پاسخ نمی دهد و بی حرکت بود اما نفس می کشید. این تصادف باعث شد که او در آسایشگاه مانتین ویو دچار چهار پلژی شود. در عرض یک سال پس از حادثه، کما به حالت هوشیاری حداقلی رسید، اما پزشکان معتقد بودند که وضعیت او دائمی است.
تری تا 13 ژوئن 2003 (بله، همچنین در روز جمعه سیزدهم) در کما ماند که در تخت بیمارستان از خواب بیدار شد و اولین کلمات خود را به زبان آورد. دخترش الان 13 ساله بود. همسرش نزدیک به 19 دهه برای بزرگ کردن دخترش به تنهایی رفت. مادر و پدرش هنوز زنده بودند.
وقتی پرستاری از او پرسید زنی که به سمتش می‌رفت کیست، او پاسخ داد: مامان. کلمه دوم او: "پپسی". این به سرعت با "شیر" دنبال شد و در روز دوم، تری طوری صحبت می کرد که گویی هیچ چیز اشتباهی رخ نداده است. تنها مشکلی که کسی می توانست بگوید این بود که تری هنوز در سال 1984 زندگی می کرد.
تری برای پدربزرگ و مادربزرگش که از آن زمان مرده بودند درخواست کرد. او همچنان از رونالد ریگان به عنوان رئیس جمهور یاد می کند. او شماره تلفن خانه قدیمی‌اش را به خاطر می‌آورد، شماره تلفنی که دیگران مدت‌ها بود آن را فراموش کرده بودند. او از شنیدن اینکه اتحاد جماهیر شوروی دیگر دشمن نیست و دیوار برلین فرو ریخته شوکه شد.
ماهیچه های او ضعیف باقی ماندند، اما او به تدریج بهبودی محدودی را در طی یک دوره سه روزه "بیداری" تجربه کرد که در آن او توانایی کنترل برخی از قسمت های بدن خود و صحبت کردن با دیگران را دوباره به دست آورد.
با این حال، او به دلیل صدمات ناشی از تصادف اولیه، از جمله اختلال گفتار حرکتی دیزآرتری، از کار افتاده است.
والیس سوژه ویژه BodyShock برای سال 2005 "مردی که 19 سال خوابید" ساخته شده برای کانال 4 در بریتانیا بود. این نشان می‌دهد که مادر و دخترش او را تشویق می‌کنند تا با متخصصان مغز و اعصاب صحبت کند تا بفهمند که والیس چگونه پس از مدت‌ها به تکلم دست یافته است.
در این برنامه چندین پزشک مشهور از جمله دکتر کارولین مک کگ، مدیر پزشکی مرکز JFK برای آسیب سر در نیوجرسی حضور داشتند. دکتر جو جیاسینو، عصب‌روان‌شناس که می‌گوید مغز والیس اطلاعات زیادی را از قبل از سال 1984 حفظ می‌کند، اما پس از سال 1984 تقریباً هیچ اطلاعاتی را در خود نگه می‌دارد، زیرا والیس توانایی ذخیره‌سازی خاطرات جدید را از دست داده و اساساً دچار فراموشی شده است. و دکتر مارتین گیزی، متخصص مغز و اعصاب که نشان داد به دلیل آسیب به لوب پیشانی، نمی تواند تجربیات را به خاطرات تبدیل کند.
با استفاده از فناوری جدید، اسکن مغز در والیس توسط نیکلاس شیف از کالج پزشکی ویل کورنل انجام شد. فرضیه برگرفته از مطالعات تصویربرداری این است که مغز والیس نورون هایی را که دست نخورده باقی مانده اند و اتصالات جدیدی برای دور زدن نواحی آسیب دیده ایجاد کرده اند، دوباره به هم متصل کرده است.
پزشکان هنوز در مورد تعریف کما بحث می کنند. معمولاً گفته می شود که بیمارانی که سال ها بیهوش هستند در حالت نباتی دائمی هستند. بسیار نادر است که آنها به هوش بیایند.
زمان بهبودی نیز باعث افزایش ابروها شده است. پدرش، جری، گفت: «این یک جور عجیب و غریب است. او (ماشین) را در روز جمعه 13 ام خراب کرد و 19 سال بعد در روز جمعه 13 شروع به صحبت کرد.
