مورخان اطلاعات کمی در مورد ایالت باستان شو دارند ، اگرچه یافته ها نشان می دهد که می توانست در قرن های 12 و 11 قبل از میلاد مسیح وجود داشته باشد.
باستان شناسان چینی در محوطه افسانه ای Sanxingdui Ruins در جنوب غربی استان سیچوان چین کشف بزرگی کرده اند که می تواند به روشن شدن ریشه های فرهنگی ملت چین کمک کند. در میان موارد کشف شده شش گودال قربانی جدید و بیش از 500 مورد با قدمت حدود 3,000 سال وجود دارد که ماسک صورت طلایی مورد توجه قرار گرفته است.
بر اساس اعلام اداره میراث فرهنگی ملی (NCHA) ، شش گودال قربانی ، که از نوامبر 3.5 تا مه 19 کشف شده اند ، از 37 تا 204 متر مربع (2019 تا 2020 فوت مربع) متغیر هستند.
این ماسک از حدود 84٪ طلا تشکیل شده و ابعاد آن 28 سانتی متر است. بلند و 23 سانتی متر. بر اساس گزارش روزانه انگلیسی زبان ، عرض و حدود 280 گرم وزن. اما طبق گفته لی یو ، سرپرست تیم حفاری سایت سانکسینگدوی ، وزن کل ماسک بیش از نیم کیلوگرم است. اگر یک ماسک کامل مانند این پیدا می شد ، بزرگترین و سنگین ترین شی طلایی از آن دوره یافت شده در چین نبود ، بلکه سنگین ترین شی طلای یافت شده از آن دوره زمانی در هر مکان بود. بقایای ماسک یکی از بیش از 500 مصنوعی بود که در مخفیگاه موجود در محل یافت شد.
"چنین یافته هایی به ما کمک می کند تا درک کنیم که چرا سیچوان پس از سلسله هان غربی (206 قبل از میلاد - 25 م) به منبع مهمی برای جاده ابریشم تبدیل شد" یکی از کارشناسان گفت.
اعتقاد بر این است Sanxingdui قلب ایالت باستانی شو بوده است. مورخان اطلاعات کمی در مورد این حالت دارند ، اگرچه یافته ها نشان می دهد که این می تواند از قرن 12 تا 11 قبل از میلاد مسیح وجود داشته باشد.
با این حال ، یافته های موجود در سایت زمینه مورد نیاز مورخان را در مورد توسعه این کشور فراهم کرده است. یافته ها حاکی از آن است که فرهنگ شو می تواند به ویژه منحصر به فرد باشد ، و این بدان معناست که ممکن است مستقل از نفوذ جوامعی که در دره رودخانه زرد رشد کرده اند ، رشد کرده باشد.
سایت Sanxingdui بزرگترین سایت موجود در حوضه سیچوان است و احتمال می رود قدمت آن تا زمان سلسله شیا (2070 قبل از میلاد - 1600 قبل از میلاد) بازگردد. این در دهه 1920 به طور اتفاقی کشف شد که یک کشاورز محلی چندین اثر هنری پیدا کرد. از آن زمان تاکنون ، بیش از 50,000،XNUMX مورد کشف شده است. سایت کاوش در سانکسینگدوی بخشی از یک لیست آزمایشی برای احتمالی در فهرست میراث جهانی یونسکو است.
