در سال 1908، یک پدیده مرموز به نام رویداد Tunguska باعث سوختن آسمان و سقوط بیش از 80 میلیون درخت شد. منسجم ترین توضیح تضمین می کند که این یک شهاب سنگ بوده است. با این حال، فقدان یک دهانه در منطقه برخورد جرقه انواع تئوری ها را برانگیخته است.
رمز و راز رویداد تونگوسکا
هر ساله زمین تقریباً توسط 16 تن شهاب سنگ که به جو می ریزد بمباران می شود. جرم آنها به سختی به ده گرم می رسد و آنقدر کوچک است که مورد توجه قرار نمی گیرد. برخی دیگر می توانند باعث درخشش در آسمان شب شوند که در عرض چند ثانیه از بین می رود ، اما ... در مورد شهاب سنگ هایی که توانایی نابودی یک منطقه از جهان را دارند ، چه می کنید؟
اگرچه جدیدترین برخورد یک سیارک که قادر به ایجاد فاجعه جهانی است به 65 میلیون سال پیش برمی گردد ، صبح روز 30 ژوئن 1908 ، یک انفجار مهیب معروف به واقعه تونگوسکا سیبری را با نیروی 300 بمب اتمی لرزاند.
حوالی ساعت هفت صبح ، یک گلوله آتشین بزرگ به آسمان فلات مرکزی سیبری شلیک کرد ، منطقه ای مهمان نواز که جنگل های سوزنی برگ جای خود را به توندرا می دهند و سکونتگاه های انسانی کمیاب است.
در عرض چند ثانیه ، گرمای سوزان آسمان را شعله ور کرد و یک انفجار کر کننده بیش از 80 میلیون درخت را در منطقه ای از 2,100 کیلومتر مربع جنگل فرو برد.
این رویداد باعث ایجاد امواج شوکی شد که طبق گفته ناسا ، توسط فشارسنجها در سراسر اروپا ثبت شده و به افراد بیش از 40 مایل دورتر برخورد کرد. طی دو شب آینده ، آسمان شب در آسیا و برخی مناطق اروپا روشن باقی ماند. با این وجود ، به دلیل دشواری دسترسی به منطقه و نبود شهرهای مجاور ، در سیزده سال آینده هیچ اعزامی به محل مراجعه نکرد.
تنها در سال 1921 بود که لئونید کولیک ، دانشمند موزه مواد معدنی سنت پترزبورگ و کارشناس شهاب سنگ ، اولین تلاش برای نزدیک شدن به محل برخورد را انجام داد. با این حال ، مهمانپذیر بودن منطقه منجر به عدم موفقیت در این سفر شد.
در سال 1927 ، کولیک اکسپدیشن دیگری را رهبری کرد که سرانجام به هزاران کیلومتر سوخته رسید و با کمال تعجب ، این رویداد هیچ دهانه برخوردی باقی نگذاشت ، فقط یک منطقه به قطر 4 کیلومتر که درختان هنوز ایستاده بودند ، اما بدون شاخه ، بدون پوست در اطراف آن ، هزاران درخت دیگر ریخته شده کانون آن را برای کیلومترها مشخص کردند ، اما به طرز باورنکردنی ، هیچ شواهدی از یک دهانه دهانه یا بقایای شهاب سنگ در منطقه وجود نداشت.
"آسمان به دو نیم شد و آتشی در آن بالا ظاهر شد"
علیرغم سردرگمی، تلاش کولیک موفق شد هرمتیک مهاجرانی را که اولین شهادت را از رویداد تونگوسکا ارائه کردند، بشکند.
گزارش S. Semenov ، یک شاهد عینی که 60 کیلومتر با ضربه فاصله داشت و توسط کولیک مصاحبه کرد ، شاید مشهورترین و جزئی ترین انفجار باشد:
"هنگام صبحانه که ناگهان در کنار پستخانه در واناوارا نشسته بودم (...) ، دیدم که مستقیماً به سمت شمال ، در جاده تونگوسکا از اونکول ، آسمان به دو نیم شد و یک آتش سوزی بالای سر جنگل و بالای آن ظاهر شد. شکاف در آسمان بزرگتر شد و تمام ضلع شمالی آتش پوشیده شد.
در آن لحظه چنان داغ شدم که تحمل آن را نداشتم ، مثل اینکه پیراهنم در آتش بود. از ضلع شمالی ، آنجا که آتش بود ، گرمای شدیدی آمد. می خواستم پیراهنم را پاره کنم و به پایین بیندازم ، اما بعد آسمان بسته شد و صدای بلند بلندی بیرون آمد و مرا چند فوت دورتر انداختند.
لحظه ای از هوش رفتم ، اما پس از آن همسرم فرار کرد و من را به خانه برد (...) وقتی آسمان باز شد ، باد داغ بین خانه ها رفت ، مانند دره ها ، که مانند جاده ها آثاری بر روی زمین باقی گذاشت و برخی از محصولات آسیب دیده. بعدا دیدیم که شیشه های زیادی شکسته و در انبار ، بخشی از قفل آهنی شکسته است. "
طی دهه بعد ، سه اعزام دیگر به منطقه انجام شد. کولیک دهها باتلاق کوچک "چاله" پیدا کرد که قطر آنها هر قطر 10 تا 50 متر بود و فکر می کرد این دهانه های شهاب سنگی هستند.
او پس از یک تمرین سخت در تخلیه یکی از این باتلاق‌ها - به اصطلاح " دهانه سوسلو "، به قطر 32 متر - یک کنده درخت قدیمی را در پایین پیدا کرد و احتمال اینکه دهانه‌ای شهاب‌سنگ باشد را رد کرد. کولیک هرگز نتوانست علت واقعی رویداد تونگوسکا را تعیین کند.
توضیحاتی در مورد رویداد Tunguska
ناسا رویداد تونگوسکا را تنها رکورد ورود یک شهاب سنگ بزرگ به زمین در دوران مدرن می داند. با این حال، برای بیش از یک قرن، توضیحات مربوط به عدم وجود یک دهانه یا ماده شهاب سنگ در محل برخورد ادعایی، الهام‌بخش صدها مقاله علمی و تئوری در مورد آنچه دقیقاً در تونگوسکا رخ داده است، شده است.
نسخه ای که امروز بیشتر مورد قبول واقع شده است ، اطمینان می دهد که در صبح 30 ژوئن 1908 ، یک سنگ فضایی به عرض تقریبی 37 متر با سرعت 53 هزار کیلومتر در ساعت به جو زمین نفوذ کرد ، برای رسیدن به دمای 24 هزار درجه سانتیگراد کافی است.
این توضیح اطمینان می دهد که گلوله آتشی که آسمان را روشن می کند با سطح زمین تماس نداشته باشد ، اما در ارتفاع هشت کیلومتری منفجر شده و باعث ایجاد موج ضربه ای شده است که فاجعه و میلیون ها درخت سقوط کرده در منطقه تونگوسکا را توضیح می دهد.
و اگرچه دیگر نظریه های جذاب بدون حمایت علمی قوی معتقدند که رویداد تونگوسکا می تواند نتیجه انفجار ضد ماده یا تشکیل یک سیاهچاله باشد ، اما فرضیه جدیدی که در سال 2020 تدوین شده به توضیحات قویتر اشاره دارد:
با توجه به مطالعه منتشر شده در انجمن نجوم سلطنتی، واقعه Tunguska در واقع توسط یک شهاب سنگ آغاز شد. با این حال ، این صخره ای بود که توسط آهن تشکیل شده بود و به 200 متر عرض می رسید و زمین را در حداقل فاصله 10 کیلومتری قبل از ادامه مدار خود مسواک می زد و موجی از شدت آن را در پی خود برجای می گذاشت که باعث سوختن آسمان و میلیون ها نفر شد درختان قطع می شوند.
انفجار تونگوسکا ناشی از بیگانگان؟
در سال 2009 ، یک دانشمند روسی ادعا کرد که بیگانگان 101 سال پیش شهاب سنگ تونگوسکا را سرنگون کردند تا سیاره ما را از ویرانی محافظت کند. یوری لاوبین گفت که وی در محل انفجار عظیم سیبری بلورهای کوارتز غیرمعمولی پیدا کرده است. ده کریستال سوراخ در آنها قرار گرفته است ، بنابراین سنگها می توانند در یک زنجیره متحد شوند و سایر نقاشی ها روی آنها نقاشی دارند.
"ما هیچ فناوری ای نداریم که بتواند چنین نقاشی هایی را روی بلورها چاپ کند" گفت لاوبین. "ما همچنین سیلیکات فروم پیدا کردیم که به جز در فضا ، در هیچ کجا قابل تولید نیست. "
این اولین باری نبود که توسط دانشمندان ادعا می شد یوفو با واقعه تونگوسکا در ارتباط است. در سال 2004 ، اعضای هیئت علمی بنیاد دولت سیبری "پدیده فضایی تونگوسکا" ادعا کردند که آنها موفق شده اند بلوک های یک وسیله فنی فرازمینی را کشف کنند که در 30 ژوئن 1908 بر روی زمین سقوط کرد.
این اکتشاف که توسط بنیاد دولتی دولتی سیبری "پدیده فضایی تونگوسکا" سازماندهی شده بود ، کار خود را در صحنه سقوط شهاب سنگ Tunguska در 9 آگوست 2004 به پایان رساند. با استفاده از عکسهای فضایی ، به منطقه هدایت شد ، محققان منطقه وسیع تری را در در مجاورت روستای پولیگوسا برای قسمتهایی از جسم فضایی که در سال 1908 به زمین سقوط کرد.
علاوه بر این ، اعضای هیئت اعزامی سنگ به اصطلاح "گوزن" را پیدا کردند که شاهدان عینی تونگوسکا بارها در داستان های خود ذکر کردند. کاوشگران یک قطعه 50 کیلوگرمی سنگ را برای مطالعه و تجزیه و تحلیل به شهر کراسنویارسک تحویل دادند. هیچ گزارش یا تجزیه و تحلیل بعدی در هنگام جستجوی اینترنتی یافت نشد.
نتیجه
علیرغم تحقیقات بیشمار ، رویداد به اصطلاح Tunguska همچنان یکی از بزرگترین معمای قرن 20 است که توسط عرفا ، علاقه مندان و دانشمندان بشقاب پرنده به عنوان شواهدی از خدایان عصبانی ، حیات فرازمینی یا تهدید قریب الوقوع برخورد کیهانی مورد تصرف قرار گرفته است.
