محقق جارد دیاموند در کتاب خود سقوط (2005)، فرض کرد که حذف پوشش گیاهی و ازدحام موش ها منجر به فرسایش فوق العاده ، کمبود منابع و مواد غذایی بسیار زیاد ، و در نهایت ، فروپاشی انجمن راپانویی جزیره ایستر - فرضیه ای که بیشتر محققان جریان اصلی معتقدند.
اما یک مطالعه جدید در مورد تاریخ ماقبل تاریخ جزیره ایستر (Rapa Nui) که توسط یک تیم بین المللی از دانشمندان و باستان شناسان از موزه Moesgaard در آرهوس ، دانمارک انجام شده است. دانشگاه کیل ، در آلمان ، و دانشگاه پمپئو فابرا از بارسلونا ، در اسپانیا ، چیزی خارج از مسیر را کشف کرده اند. در مناطق مختلف این جزیره ، آنها یک سری گورهای باستانی پیدا کردند که در آنها آثاری از رنگدانه قرمز وجود دارد.
داده های جدید ارائه شده توسط این مطالعه ، منتشر شده در ژورنال هولوسن، نشان می دهد که داستان فروپاشی راپانویی می توانست در غیر این صورت اتفاق بیفتد. محققان می گویند تولید رنگدانه های مایل به قرمز با وجود تغییرات فاحش در اکوسیستم و محیط ، همچنان یکی از جنبه های مهم زندگی فرهنگی ساکنان پاسکوا بود.
یک تولید رنگدانه شگفت انگیز
جزیره ایستر به ویژه برای مجسمه های عظیم مانند انسان ، moai ، نمایشی از نیاکان مردم راپانویی در سراسر جهان مشهور است. اما علاوه بر مجسمه ها ، ساکنان جزیره ایستر یک رنگدانه مایل به قرمز نیز تولید کردند که بر پایه اوچر قرمز ساخته شده و آن را برای نقاشی های غار ، سنگ نگاره ها ، موآی ها و همچنین در زمینه های تدفین به کار بردند.
در حالی که حضور این رنگدانه از قبل برای محققان کاملاً شناخته شده بود ، منبع و روند تولید احتمالی آن مشخص نبود. در سال های اخیر ، باستان شناسان در چهار مکان گودال کاوش و مطالعات علمی انجام داده اند و حاکی از آن است که در این جزیره تولید رنگدانه در مقیاس گسترده وجود دارد.
گودال های واقع در عید پاک ، غنی از ذرات بسیار ریز اکسیدهای آهن ، هماتیت و منگمیت هستند ، مواد معدنی که دارای رنگ قرمز مایل به قرمز هستند. تجزیه و تحلیل های ژئوشیمیایی که روی میکروکربن ها و فیتولیت ها (بقایای توده گیاه) انجام شده است ، نشان می دهد که مواد معدنی گرم شده اند ، احتمالاً برای به دست آوردن رنگ حتی روشن تر. برخی از گودال ها متصل بودند ، که نشان می دهد از آنها برای تولید و ذخیره سازی این رنگدانه ها استفاده شده است.
گیاهان گل گیاه که در گودالهای جزیره ایستر یافت می شوند ، عمدتاً از گیاهان Panicoideae ، گیاهان زیرخانواده گیاهان علف ها تهیه می شوند. محققان بر این باورند که از این فیتولیتها به عنوان بخشی از سوخت مورد استفاده برای گرم کردن رنگدانه ها استفاده می شده است.
قبرهای مورد بررسی در این جزیره از سال 1200 تا 1650 است. در Vaipú Este ، محلی که بیشتر گورها پیدا شده است ، محققان کشف کردند که بسیاری از آنها در جایی که قبلا ریشه نخل پیدا شده بود و همچنین در Poike ، جایی که دیگری قبر پیدا شد این نشان می دهد که تولید رنگدانه پس از تمیز کردن و سوزاندن پوشش گیاهی نخل قدیمی صورت گرفته است.
این نشان می دهد که حتی اگر پوشش گیاهی درخت نخل ناپدید شده باشد ، جمعیت پیش از تاریخ جزیره ایستر تولید رنگدانه ها و در مقیاس قابل توجهی را ادامه داد. این واقعیت با این فرضیه که پاک سازی پوشش گیاهی منجر به فروپاشی اجتماعی می شود ، در تضاد است. این کشف بینش جدیدی در مورد انعطاف پذیری انسان برای مقابله با تغییر شرایط محیطی در اختیار ما قرار می دهد.
نتیجه
در پایان ، این س remainال ها باقی می ماند که مردم راپانویی چگونه از آن جزیره منقرض شدند؟ چرا ناگهان ناپدید شدند؟ همچنین ، تعدادی س questionsال در مورد منشأ واقعی آنها وجود دارد ، هنوز در جزیره محل تولد آنها مشخص نیست. از نظر اجتماعی و فرهنگی از همه جنبه ها ، آنها هوش و برتری را در تاریخ نشان داده اند ، اما انقراض ناگهانی آنها بدون هیچ ردی همچنان یک معما بزرگ است تا امروز. اکنون چشمان ما تنها می تواند برخی از مجسمه ها و صنایع دستی برجسته را ببیند که از این جامعه بزرگ به جا مانده است که حتی امروز ما را مجذوب و شگفت زده می کند.
