در آمریکای قبل از کلمبیا ، اینکاها دارای بزرگترین امپراتوری و تمدن شکوفا بودند. آنها نام امپراتوری خود را Tawantinsuyu گذاشتند ، این بدان معنی است "چهار استان متحد" ، و آنها خدای خورشید ، اینتی را پرستش کردند. اعتقاد بر این است که حاکم آن ساپا اینکا ، "پسر خورشید" ، یک پادشاه زمینی از حق الهی است.
اینكاها ، چه با غلبه و چه با همسان سازی مسالمت آمیز ، بر بسیاری دیگر از مردم منطقه خود تسلط یافته بودند و حاكمیت خود را بر سایر فرقه های مذهبی تحمیل كرده بودند ، بدین ترتیب بخش بزرگی از غرب آمریكای جنوبی را در امپراطوری خود ، تاوانتینسویو ، ادغام كردند.
با این حال ، عده ای بودند که بیش از دیگران در برابر اینکاهای "شکست ناپذیر" مقاومت می کردند و حتی برخی می توانستند ترس را در قلب سفت و سخت خود تحمیل کنند. در مورد Chachapoya ، "جنگجویان ابر" چنین بود که توانست با کمک کمی از شمن جادوگران و مومیایی های زنده برای مدتی در برابر جذب اینکا مقاومت کند.
جنگجویان ابر پرو
در 4,000 کیلومتری بالابر به دامنه کوههای آند در پرو می رسید و در آنجا مردم Chachapoya زندگی می کنند ، همچنین به عنوان "جنگجویان ابرها" معروف است. منابع باستانی این افراد مرموز را افرادی با پوست روشن تر از سایر مردم منطقه مانند اینكاها توصیف می كنند. همچنین ، آنها نه تنها با ویژگی های جسمی ، بلکه با فرهنگ بی نظیری که از خود به جا گذاشته اند از هم جدا شده اند.
جنگجویان ابرها شکارچی سر بودند و از سر دشمنان خود به عنوان غنائم استفاده می کردند. اصطلاح "سارکوفاژ" برای اولین بار در یونانی ظاهر شد ، جایی که معنی آن "گوشت خواری" بود ، اما وقتی صحبت از Chachapoya شد ، کشته شدگان آنها نه تنها در سارکوفاژی ها ، بلکه بر روی دیوارهای ساختمان هایشان نیز دفن شدند.
در صخره ای در کاراجیا ، پرو ، در شمال شرقی شهر Chachapoyas ، یک سری از چهره ها با چهره های انسانی از دور دیده می شود. قسمت جالب در مورد این مجسمه ها واقعیت این است که آنها نیز سارکوفاژی هستند که حاوی اجسام مومیایی شده هستند.
مرده در میان زندگان
در چشم انداز این تمدن معمایی ، جسم و روح جداگانه در نظر گرفته نشده اند و مردن در واقع به معنای ادامه زندگی در دنیای مردگان است. به همین دلیل بود که آنها خانه های مردگان را در جایی که مومیایی های متوفی آنها قرار داده شود ، ساختند.
از جادوگران آن در سرتاسر Mesoamerica وحشت داشتند ، زیرا اعتقاد بر این بود که قادر به تغییر شکل در هر نوع حیوان وحشی و قرار دادن نفرین های وحشتناک بر روی مومیایی های متوفی است. اینکاها از مومیایی های چاچاپویا می ترسیدند ، و آنها را بعنوان مرده ای می دیدند که می توانند برخیزند و باعث مرگ همه متکبران یا نادانان شوند - تا حدی که آنها را به سختی آشفته کند.
مهمترین نمونه از چشم انداز مقدس Chachapoya را می توان در Kuelap یافت که مردگان در دیوارهای ساخت و ساز بزرگ دفن شده اند. ده ها نفر به عنوان بخشی از این وضعیت در آنجا به خاک سپرده شده اند و جنگجویان ابرها مجبور شدند مردگان خود را روی صخره های بلند دفن کنند.
در نظر گرفته شده بود که اوج مخصوصاً برای تشریفات از اهمیت خاصی برخوردار است ، بنابراین کل ساخت و ساز به گونه ای ساخته شده است که خورشید در یک طرف سازه طلوع می کند و دقیقاً برعکس قرار می گیرد. شامیان Chachapoya از تاریخ دقیق تابش آفتاب به ساخت و ساز مطلع بودند ، مانند 4 مارس ، و پس از آن مراسم مقدس ، جشن ها و جشن ها انجام شد.
ایثار و مقاومت
مراسم این معبد شامل فداکاری آیینی نیز بود. در کوئلاپ ، باستان شناسان استخوان حیوانات بی شماری را پیدا کرده اند که در اتاق مرکزی معبد به طور آیینی قربانی می شده است ، و همچنین شواهدی از اجسادی که پس از کشته شدن با خشونت در جایی که افتاده اند می پوسد - که اثبات فداکاری انسان است.
نتیجه
پرو باستان خانه بسیاری از فرهنگ ها بود ، بیشتر آنها هنوز هم برای باستان شناسان مدرن کاملاً مرموز است و فرهنگ Chachapoya یکی از شاخص ترین آنهاست. آنها دارای خصوصیات و مناسک کاملاً متفاوتی از سایر مناطق در منطقه بودند و به قدرتهایی دست یافتند که در آن زمان هیچ کس نمی توانست آنها را بدست آورد. بسیاری آنها را الهی می خوانند ، بسیاری آنها را با تمدن گمشده پیشرفته مرتبط می دانند ، در حالی که بسیاری ادعا می کنند از فرزندان اروپاییان باشند.
