در اواسط دهه 1940 ، در ماتون ، ایلینوی وحشت وجود داشت. بسیاری از ساکنان از ترس یک متجاوز که دیده نمی شود در داخل خانه های خود ماندند اما اسلحه ای وحشتناک به همراه داشتند. آنها درمانده ، فلج شده و قادر به درخواست کمک نبودند. شخص یا افرادی که مسئول حملات هستند مشهور به "دیوانه گاسر ماتون" یا "بیهوشی شبح" شناخته می شوند.
The Gasser Mad of Mattoon
در پاییز سال 1944 ، برخی از ساکنان شهر ماتون گزارش دادند که در خواب شبانه بوی بوی عجیب و بوی بدی را می گیرند. همه آنها علائم مختلفی از قبیل فلج پا ، سرفه ، حالت تهوع و استفراغ را تجربه کردند ، در حالی که دیگران ادعا کردند که متجاوز در حال پمپاژ گاز در داخل خانه های خود از طریق یک پنجره باز است.
متجاوز مرموز معروف به "ماد گاسر" هرگز در ماتون گرفتار نشد ، قربانیان او هرگز به وضوح تشخیص داده نشدند ، و کسی فوت نکرد یا عواقب جدی پزشکی نداشت. بعلاوه ، اهداف ماد گاسر هرگز آشکار نشد.
با این حال ، ماتون یک شهر کوچک تولیدی است که در دو محل اتصال راه آهن در وسط دشت های کشاورزی بی پایان غرب میانه یافت می شود. رویارویی این شهر با ماد گاسر در 31 آگوست 1944 آغاز شد. بیش از دوازده مورد جداگانه گازگرفتگی در طی دو هفته به پلیس گزارش شد ، علاوه بر این موارد مشاهده شده مظنون به ضارب بیشتر بود.
اولین حمله دیوانه گاسر در سال 1944
اولین مورد از حوادث ماد گاسر در سال 1944 در خانه ای در خیابان گرانت ، ماتون ، در تاریخ 31 اوت 1944 اتفاق افتاد. آقای Urban Raef در ساعات اولیه صبح با بوی عجیبی بیدار شد. احساس تهوع و ضعف داشت و از استفراغ رنج می برد.
همسر رائف که گمان می کرد از مسمومیت با گاز خانگی رنج می برد ، سعی کرد اجاق آشپزخانه را بررسی کند تا ببیند آیا در چراغ خلبان مشکلی وجود دارد یا خیر ، اما متوجه شد که او تا حدی فلج شده و قادر به بیرون آمدن از رختخواب نیست.
بعداً همان شب یا صبح روز بعد ، یک واقعه مشابه نیز توسط یک مادر جوان که در آن نزدیکی زندگی می کرد ، گزارش شد. او از صدای سرفه دخترش بیدار شد اما خود را قادر به ترک تختخواب خود نکرد.
خانواده دیوانه گاسر و خانواده کرنی
روز بعد ، در اول سپتامبر ، سومین مورد گزارش شده در خیابان مارشال ماتون گزارش شد. این برخورد خانم آلین کرنی ، مادر جوانی بود که اواخر شب با بوی عجیب و شیرینی از خواب بیدار شد. دخترش که او نیز در رختخواب با او بود از خواب بیدار شد و از چیزی مشابه شکایت کرد.
در ابتدا ، خانم کرنی بو را رد کرد و اعتقاد داشت که از گلهای بیرون پنجره است ، اما بوی بو خیلی زود قویتر شد و احساس پاهای خود را از دست داد. به زودی متوجه شد که پاهایش کاملاً فلج شده اند.
ساعت حدود 11:00 شب بود ، برت ، شوهر خانم کرنی ، اواخر شب بیرون رفته بود و در شیفت تاکسی نیمه شب خود کار می کرد. بنابراین خانم کرنی به خواهرش خانم Ready که تازه به ملاقات رفته بود تماس گرفت و خواهر او نیز از همان پنجره باز همان بو را احساس کرد.
بلافاصله آنها با پلیس تماس گرفتند و آنها چیزی پیدا نکردند اما متوجه شدند که خانم کرنی از فلج بهبود یافته است. حدود ساعت 12:30 صبح ، آقای برت کرنی به خانه برگشت و مردی ناشناس را پیدا کرد که در نزدیکی یکی از پنجره های خانه مخفی شده بود. مرد فرار كرد و آقای كرنی نتوانست او را بگیرد. دوباره پلیس تماس گرفت ، اما چیزی پیدا نکرد.
پس از حمله ، خانم کرنی گزارش کرد که به مدت چند روز از سوزش لب و گلو رنج می برد ، حتی گاهی اوقات او احساس درد شدیدی در قفسه سینه خود می کند ، که این همه به اثرات گاز مربوط می شود.
در ابتدا ، گمان می رفت که سرقت انگیزه اصلی حمله است. در زمان وقوع حوادث ، کرنی ها مبلغ زیادی پول در خانه داشتند ، و تصور می شد که پیش آواز می تواند خانم کرنی و خواهرش را در اوایل عصر همان روز بشمارند.
اما در روزهای پس از حمله کرنی ، دوازده حمله مشابه صورت گرفت ، هرچند هیچ یک از قربانیان ادعا شده نتوانستند توصیف روشنی از حمله کننده (ها) ارائه دهند و هیچ سرنخی در صحنه حملات یافت نشد.
ظاهر دیوانه گاسر
بیشتر توصیفات معاصر ماد گاسر بر اساس شهادت آقای و خانم برت کرنی از خیابان 1408 مارشال ، قربانیان اولین پرونده ماتون است که توسط رسانه ها گزارش شده است. آنها گاسر را مردی لاغر و بلند قامت توصیف کردند که یک لباس تیره پوشیده و کلاه بسته ای بسته است.
گزارش دیگری که چند هفته بعد ساخته شد ، گاسر را ماده ای پوشید که مانند یک مرد لباس پوشیده است. همچنین از گاسر به عنوان حامل یک تفنگ ، ابزاری کشاورزی برای سمپاشی سموم دفع آفات یاد شده است ، که گویا وی برای دفع گاز از آن استفاده می کرده است.
در اینجا نحوه بررسی نتیجه گیری رسمی این حادثه آورده شده است
تا به امروز مشخص نیست که چه کسی نقشه حملات را طراحی کرده است. اگرچه ، پلیس در تمام مدت حادثه نسبت به این حساب ها تردید داشت. آنها هرگز شواهد فیزیکی پیدا نکردند ، و بسیاری از گازگرفتگی های گزارش شده توضیحات ساده ای مانند ریختن لاک ناخن یا بوی ناشی از حیوانات یا کارخانه های محلی داشتند. قربانیان از علائم خود سریعاً بهبود می یابند و هیچ اثر طولانی مدتی ندارند.
بنابراین ، در نهایت تحقیقات رسمی رد شد ، زیرا این حملات به طور گسترده ای یک مورد هیستری دسته جمعی است که توسط روزنامه های محلی تغذیه می شود. با این حال ، دیگران معتقدند که ماد گاسر واقعاً وجود داشته است ، یا اینکه حملات قابل درک توضیح دیگری مانند آلودگی سمی از کارخانه های صنعتی و کارخانه هایی که در نزدیکی منطقه حملات در ماتون بودند ، دارد.
