"انگشت غول پیکر" مومیایی شده مصر: آیا غول ها واقعاً زمانی در زمین پرسه می زدند؟

اسطوره غول ها به عنوان اولین ساکنان کشورها، افسانه مشترکی است که فرهنگ های مختلف در سراسر جهان به اشتراک گذاشته اند. بسیاری بر این باورند که غول‌ها واقعاً زمانی روی زمین پرسه می‌زدند، در حالی که دیگران چندان به این وجود خارق‌العاده متقاعد نشده‌اند. علم غول ها را می پذیرد اما از راه دیگری به نام غول پیکر. و همچنین درست است که باستان شناسان جریان اصلی هرگز نپذیرفتند و هیچ بقایایی از به اصطلاح "غول های باستانی" را پیدا نکردند. اما آیا این کاملا درست است؟

در ماه مارس 2012، نشریه آلمانی بیلد خبر هیجان انگیزی را منتشر کرد که بیان می کرد بقایای یک غول در خاک مصر پیدا شده است. این یک انگشت مومیایی شده از موجودی بود که شبیه انسان است، اما بسیار بیشتر از اندازه آن است.

انگشت غول پیکر مصری

طول انگشت غول پیکر مصری به 38 سانتی متر می رسد. برای مقایسه اندازه ، یک اسکناس در کنار آن قرار دارد. طبق این نشریه ، عکس ها مربوط به سال 1988 است ، اما علاوه بر این ، این تصاویر برای اولین بار ارائه شده اند.

این عکس ها توسط یک کارآفرین سوئیسی و تحسین کننده پرشور تاریخ مصر باستان ، Gregor Spoerri گرفته شده است. به گفته وی ، در سال 1988 یکی از تأمین کنندگان خصوصی در مصر قول داد که جلسه ای با دزد دفن های باستانی ترتیب دهد. این دیدار در یک خانه کوچک در بیر هوکر ، صد کیلومتری شمال شرقی قاهره برگزار شد. او انگشتی را که در ژنده پوش بود ، به اسپری نشان داد.

به گفته Spoerri ، این كیسه ای با بوی قوی و مستطیلی بود و محتوای آن حیرت انگیز بود. به اسپوری اجازه داده شد که یادگار را نگه دارد و همچنین چند عکس بگیرد زیرا 300 دلار بابت آن به آنها پرداخت. برای مقایسه ، او در کنار یک اسکناس 20 پوندی مصری قرار داد. انگشت آن بسیار خشک و سبک بود. Spoerri خاطرنشان کرد که باورنکردنی است ، موجودی که به آن تعلق داشته است باید حداقل 5 متر (تقریبا 16.48 فوت) از قد داشته باشد.

برای اثبات صحت، یک مهاجم مقبره عکسی از اشعه ایکس از انگشت مومیایی شده را که در دهه 60 گرفته شده بود را نشان داد. گواهی اصالت یافته مربوط به همان سن بود. Spoerri از او خواست که این یادگار را بفروشد، اما سارق امتناع کرد و گفت که ارزش آن برای خانواده او بسیار مهم است. بگویم، گنج خانواده اش بود. بنابراین، اسپوری مجبور شد بدون هیچ چیز از مصر پرواز کند.

بعداً اسپوری این تصاویر را به نمایندگان موزه های مختلف نشان داد، اما آنها فقط او را با دست نشان دادند. به گفته Spoerri، همه آنها گفتند که انگشت در نظریه های مدرن نمی گنجد.

در سال 2009، اسپوری دوباره از بیر هوکر بازدید کرد تا انگشت غول پیکر مومیایی را دوباره کشف کند. اما متأسفانه نتوانست آن مهاجم مقبره را پیدا کند. در تمام این مدت، Spoerri مشتاقانه اطلاعات مربوط به غول های باستانی را مطالعه کرد.

آیا واقعا غول ها در مصر باستان زندگی می کردند؟

در سال 79 میلادی ، جوزفوس فلاویوس ، مورخ رومی نوشت که آخرین نژاد غول ها در قرن سیزدهم قبل از میلاد ، در زمان پادشاهی جوشوا زندگی می کرد. وی در ادامه نوشت که آنها بدنهای عظیمی داشتند و چهره آنها به قدری شبیه انسانهای معمولی نبود که نگاه کردن به آنها حیرت انگیز بود و گوش دادن به صدای بلند آنها که شبیه غرش شیر بود ترسناک بود.

انگشت غول پیکر مصری حتی از اسپوری برای نوشتن کتاب الهام گرفت

این کشف تأثیر زیادی بر اسپوری داشت. در سال 2008 ، کار خود را رها کرد و شروع به نوشتن کتابی در مورد غول ها کرد ، و به زودی کتابی را با عنوان منتشر کرد "Lost God: Day of Judgment". این یک هیجان تاریخی عرفانی است که بر اساس تخیلات Spoerri ساخته شده است. وی خاطرنشان کرد که به طور خاص در مورد یافته ها به سبک علمی چیزی ننوشته است ، به خوانندگان این فرصت را می دهد که خود تصمیم بگیرند که در مورد این موضوع چه نظری داشته باشند.

آیا این درست است که در گذشته های دور، غول هایی روی زمین زندگی می کردند؟

اگرچه دانشمندان همیشه پیشگام بوده اند که موجودات انسان مانندی که تا 20 فوت یا بیشتر رشد می کنند، داستان تخیلی هستند، و حتی در گذشته های دور هیچ مدرکی وجود ندارد که انسان های انسان قد بسیار بلندتر از امروز هستند، برخی اکتشافات مرموز سؤال بزرگی را علیه آن ایجاد می کنند. در زیر برخی از یافته های عجیب و غریبی که بر درک متعارف ما غالب است آورده شده است.

غول های نیویورک

در سال 1871، یک حفاری باستان شناسی در یک محل دفن بومی آمریکایی، 200 اسکلت غول پیکر را کشف کرد.، برخی از آنها تا 9 فوت قد دارند. همچنین تخمین زده شد که بقایای این بقایای تا 9,000 سال قدمت داشته باشند. در آن زمان، کشف این بقایا بازتاب گسترده ای در رسانه ها داشت. اما امروز، بقایای ناپدید شده اند. هیچ کس مکان آنها را نمی داند.

رد پای غول پیکر

یکی از مشهورترین ردپای غول پیکر در خارج از موپولوزی، آفریقای جنوبی پیدا شد. 100 سال پیش توسط یک شکارچی پیدا شد و مردم محلی آن را "ردپای خدا" نامیدند. طول چاپ 1.2 متر است و اگر بقیه بدن متناسب با پا باشد، غول سازنده آن بین 24 تا 27 فوت قد خواهد داشت. تخمین زده می شود که این چاپ می تواند از 200 میلیون - 3 میلیارد سال سن داشته باشد.

در سرتاسر جهان، ردپاهای مشابهی وجود داشته است که در سنگ های قدیمی جاسازی شده اند. در سن هوز، ردپایی به طول 2.5 متر در نزدیکی یک مزرعه محلی پیدا شد (هر چیزی که آن را ساخته بود حتی بر روی غول Mpuluzi نیز قد علم می کرد). در همان شهر، رد پای 1.5 متری دیگری روی صخره ای پیدا شد.

در ماه اوت 2016 در گوئیژو چین، یک سری ردپا کشف شد، با هر چاپ تقریباً 2 فوت طول و تقریباً 3 سانتی متر در سنگ جامد فرورفته است. دانشمندان محاسبه کرده اند که هر چیزی که این چاپ ها را ایجاد می کند باید بیش از 13 فوت ارتفاع داشته باشد.

در سال 1912 ، چاپی به طول 4 فوت در آفریقای جنوبی کشف شد که قدمت آن بیش از 200 میلیون سال است. هر آنچه انسان نما چاپ می کرد باید بیش از 27 فوت قد داشت. رد پای مشابهی در جنگل لازوفسکی روسیه یافت شد.

غول های دره مرگ

در سال 1931، یک پزشک به نام F. Bruce Russell غارهایی را کشف کرد و تونل ها در دره مرگ، و تصمیم به کاوش آنها با Daniel S. Bovey. چیزی که آنها در ابتدا تصور می کردند یک سیستم غار کوچک است، معلوم شد که 180 مایل مربع ادامه دارد. یکی از اولین چیزهایی که آنها کشف کردند نوعی تالار آیینی یا مذهبی بود که با حروف هیروگلیف عجیب پوشیده شده بود. اما عجیب تر، کشف اسکلت های انسان نما با ارتفاع 9 فوت بود.

داستان این بود اولین بار به طور رسمی در یک روزنامه سن دیگو در سال 1947 گزارش شد. بقایای مومیایی شده و تخمین زده می شود که حدود 80,000 سال قدمت داشته باشند. با این حال، داستان همراه با بقایای غول به سرعت محو شد.

غول های ویسکانسین

دانشمندان سرسختانه در مورد نژاد غول پیکر گمشده ای که در برخی از گورهای دفن شده در نزدیکی دریاچه دلاوان در ویسکانسین در ماه مه 1912 پیدا شده سکوت می کنند. همانطور که در شماره 4 مه 1912 نیویورک تایمز گزارش شده است ، 18 اسکلت کشف شده توسط برادران پیرسون ، چندین مورد عجیب را به نمایش گذاشته است و ویژگی های عجیب و غریب. طول آنها از 7.6 فوت - 10 فوت بود و جمجمه آنها بسیار بزرگتر از هر انسانی است که امروز در آمریکا زندگی می کند. آنها تمایل داشتند که دارای دو ردیف دندان ، سرهای کشیده ، 6 انگشت ، 6 انگشت پا و مانند انسان ها در نژادهای مختلف باشند. این تنها یکی از بسیاری از اسکلت های غول پیکر موجود در ویسکانسین است.

غول های غار لاولاک

گویا از 2,600 سال قبل از میلاد تا اواسط دهه 1800 غار لاولاک در نوادا توسط نژادی از غول های آدم موی قرمز استفاده می شد. در سال 1911 ، جیمز هارت و دیوید پوگ حق حفاری و فروش گوانو - که در آن روزها برای تولید باروت استفاده می شد - را از غار لاولوک دریافت کردند. آنها فقط چند فوت به داخل غار رفته بودند که بدن یک مرد 6 فوت 6 اینچ را پیدا کردند. بدن او مومیایی شده بود و موهایش کاملاً قرمز بود. آنها بسیاری دیگر از مومیایی های با اندازه طبیعی را کشف کردند ، اما قدری از آنها مومیایی های 8-10 فوت داشتند. همچنین تعداد زیادی اثر دستی به اندازه غول پیکر در دیواره های غار تعبیه شده بود.

نتیجه

در پایان، بسیار واضح است که انگشت غول پیکر مصری هیچ دلیل یا مبنایی جز عکس ها و ادعاهای مطرح شده توسط گرگور اسپوری ندارد. با این حال، بسیاری از روایت های دیگر وجود دارد که کشف بقایای غول های باستانی را نشان می دهد. با تمام این داستان ها، سؤالاتی که باقی می ماند این است: آنها اکنون کجا هستند؟ پایگاه تاریخی واقعی آنها کجاست؟ چرا مورخانی که سعی در کندن این باستان شناسی ممنوع دارند، شبه مورخ نامیده می شوند؟ به خاطر داشته باشید، جامعه عاقل زمانی گالیله را در چنین گروهی از افراد شبه خردمند قرار داد. آیا ما در مورد دانش خود از تاریخ باستان کاملاً حق داریم؟