Villa Epecuén ، یک شهر توریستی قدیمی واقع در جنوب استان بوئنوس آیرس ، آرژانتین ، در ساحل شرقی Laguna Epecuén ، حدود 7 کیلومتری شمال شهر Carhué. پس از رونق ، این شهر گذشته غم انگیزی دارد. شاهد یک فاجعه بود و یک ربع قرن را زیر آب گذراند.
خرابه های دهکده لاگو اپوئن ، در حدود 600 کیلومتری جنوب غربی بوینس آیرس ، در تاریخ 3 مه 2011 پس از آن که محل برای تقریبا 25 سال توسط آب نمک تالاب Epecuen جاری شد. از سال 2009 سطح آب در حال کاهش است و در نتیجه ویرانه های این استراحتگاه کنار دریاچه که یک بار بازدید شده بسیار زیاد است. سطح شوری در اینجا فقط با سطح دریای مرده است.
دریاچه Epecuén:
دریاچه Epecuén در سال 1821 توسط Arturo Vatteone افتتاح شد و منحصر به فردترین مرکز آبگرم در این کشور شد. این مقصد شیک آن زمان و مکانی بود که توسط اشراف بوینس آیرس به عنوان مقصدی نه تنها برای اوقات فراغت ، بلکه همچنین برای درمان بیماری های روماتیسمی و پوستی انتخاب شده بود.
آبهای بسیار معدنی آن به دلیل شباهت به خصوصیات دریای مرده مشهور بود. به همین دلیل ، آب حرارتی عملکرد درمانی داشته و سازمان بهداشت جهانی آن را در طب سنتی قرار داده است.
ویلا Epecuén:
شهرک ویلا اپکوین که در دهه 1920 در ساحل دریاچه Epecuén تأسیس شد ، محل زندگی بیش از 1,500 نفر و مقصد تعطیلات دو هزار نفر دیگر از پایتخت آرژانتین بود.
فاجعه Epecuén:
در تاریخ 6 نوامبر 1985 ، یک منطقه سیل ، ناشی از یک الگوی نادر آب و هوا ، یک سد اطراف را ترکید و شهر را زیر 33 فوت آب نمک دفن کرد و آن را به آتلانتیس امروزی تبدیل کرد. در ابتدا مردم به امید سقوط آب روی سقف خود منتظر می ماندند. اما این اتفاق نیفتاد و در عرض دو روز ، این مکان یک شهر ارواح ویران شده بود.
در سال 2009 ، آبها شروع به عقب نشینی کردند و آنچه ظهور کرد شبیه یک جهان آخرالزمانی است.
خانواده هایی که در آنجا زندگی می کردند ، تخلیه شدند. در سال 1997 ، آبها شروع به ریزش کردند و ویرانه هایی را که در گذشته ویلا Epecuén بود آشکار کرد.
ویرانه های ویلا Epecuén:
بسیاری از خرابه ها توسط لایه ای از نمک سفید و خاکستری پوشانده شده است. در آن زمان ، حداکثر 280 مشاغل در Epecuén وجود داشت ، از جمله اقامتگاه ها ، مهمانخانه ها ، هتل ها و مشاغل تجاری که 25,000 گردشگر از ماه های 1950 تا 1970 از نوامبر تا مارس از آنها بازدید کردند.
فقط یک مرد به نام پابلو نواک اکنون در این شهر زندگی می کند و روزهای خود را با دوچرخه سواری خود در اطراف خرابه ها می گذراند. نواک ، متولد 1930 ، در سال 2009 هنگامی که پس از 25 سال پوشاندن شهر ، آبها کاهش یافت ، به خانه خود بازگشت. ویلا پابلو، مستندی در سال 2013 ، زندگی شهر و نواک را شرح می دهد.
گردشگری Epecuén:
از سال 1997 سطح دریاچه شروع به کاهش کرد و خرابه ها دوباره ظاهر شدند. در سال 2000 آنها به عنوان یک مکان توریستی مورد بهره برداری قرار گرفتند تا تاریخ آن را به خاطر بسپارند و در خاطر کسانی که آن را می دانند باقی بمانند.
در حال حاضر می توان از منطقه بازدید کرد و کسانی که آن را می شناسند تأکید می کنند که به نظر می رسد "خیالی”مکان زیرا نمک دریا رنگ سفید به ویرانه ها می بخشد. علیرغم این واقعیت که ویرانه ها برای کسانی که در این مکان زندگی می کنند تا حدودی ناراحت کننده است ، اما جاذبه ای منحصر به فرد ایجاد کرده اند ، هیچ شهری وجود ندارد که چنین فاجعه ای را تجربه کرده باشد و پس از آن در آن زمان بتواند از خیابان های خود عبور کند.
در حال حاضر این شهر چندین مدار گردشگری دارد که آن دوران شکوه و عظمت را زنده می کند: ال ماتادرو ، ویرانه ویلا Epecuén ، سواحل پایدار ، آبگرم و موزه منطقه ای آدولفو آلسینا.
