در سال 2016 ، یک دختر بچه از لوئیزویل ، تگزاس ، دو بار پس از اینکه برای جراحی نجات دهنده زندگی 20 دقیقه از رحم مادرش خارج شد ، "متولد شد".
در هفته 16 بارداری ، مارگارت هاوكینز بویمر متوجه شد دخترش ، لینلی هوپ ، در ستون فقرات تومور دارد.
این توده ، که به تراتوم ساکروسوسیژئال معروف است ، خون را از جنین هدایت می کند - این امر خطر نارسایی کشنده قلب را افزایش می دهد. این نوعی رشد نادر است که به گفته کارشناسان از هر 1 تولد در 35,000 مورد مشاهده می شود. در استخوان دنبالچه کودک ایجاد می شود.
در مورد Lynlee کوچک ، گفته می شود که تومور آنقدر بزرگ شده است که تقریباً بزرگتر از جنین بود. دکتر اولویینکا اولوتوی ، به همراه شریک زندگی خود ، دکتر دارل کاس ، مجبور شدند پنج ساعت کار کنند تا آن را بردارند و با موفقیت عمل را خاتمه دهند.
این یک عمل نجات دهنده زندگی بود ، جراحی که در آن جراحان باید صبور ، دقیق و هوشیاری کاملاً تیغ داشته باشند. آنها وظیفه داشتند تومور را از کودک متولد نشده که در آن زمان فقط یک جنین 23 هفته ای متولد نشده بود و فقط 1 پوند 3 اونس (0.53 کیلوگرم) وزن داشتند ، بردارند.
خانم بومر در ابتدا منتظر دوقلو بود ، اما قبل از سه ماهه دوم یکی از نوزادان خود را از دست داد. در ابتدا قبل از پیشنهاد پزشکان در مرکز جنین کودکان تگزاس به او توصیه شد که بارداری خود را کاملاً خاتمه دهد.
عامل خطر افزایش یافت زیرا تومور و نوزاد متولد شده در زمان انجام عمل تقریباً یک اندازه بودند. 50 درصد شانس زنده ماندن به Lynlee داده شد.
دکتر دارل کاس از مرکز جنینی کودکان تگزاس گفت که تومور به قدری بزرگ بوده که برای رسیدن به آن یک برش "عظیم" لازم است و کودک را "در هوا آویزان" می کند.
دکتر کاسل افزود: قلب لینلی در طول عمل عملاً متوقف شد اما یک متخصص قلب او را در حالی که بیشتر تومور برداشته شده بود زنده نگه داشت. سپس تیم او را دوباره در شکم مادرش قرار داده و رحم او را به بالا دوختند.
خانم بومر 12 هفته بعد را روی تختخواب گذراند و لینلی برای دومین بار در 6 ژوئن 2016 وارد جهان شد. او تقریباً در تمام مدت از طریق سزارین با وزن 5Ib و 5oz به دنیا آمد و به اسم هر دو مادربزرگش نامگذاری شد.
وقتی لینلی هشت روزه بود ، یک عمل جراحی دیگر به خارج شدن بقیه تومور از استخوان دنبالچه کمک کرد. و دکتر کاس گفت دختر بچه اکنون در خانه است و رونق دارد. وی تأیید کرد: "عزیزم بویمر هنوز یک کودک شیرخوار است اما در حال انجام کارهای زیبایی است."
گرچه لینلی ایمن بود ، اما هنوز مسیری طولانی در پیش داشت ، اما پزشکان از پیشرفت او متعجب شدند. وی پس از انجام یک عمل جراحی اضافی ، 24 روز را در NICU در بیمارستان کودکان تگزاس گذراند تا بتواند به خانه خانواده خود در شمال تگزاس سفر کند.
در ماه های بعد ، وی فیزیوتراپی ، ملاقات های زیادی با پزشک و آزمایش های گسترده انجام داد. هر سه ماه یکبار ، لینلی برای آزمایش بیشتر به هوستون می رفت. علی رغم این مصیبت ، او ثابت کرد که به سادگی عادی است. پس از آن ، Lynlee نقاط عطفی را پیدا کرده و به طور عادی توسعه یافته است.
