در ژوئن 2016 ، تعطیلات برای یک جفت جوان گردشگر به نوبه خود به یک وضعیت وحشتناک تبدیل شد که یکی از آنها در یک استخر جوشان و اسیدی در پارک ملی یلوستون و "حل شد"
سرنوشت کالین اسکات:
کالین اسکات 23 ساله در 7 ژوئن با خواهرش سیبل در بخش ممنوعه پارک پیاده روی می کرد. آنها در جستجوی مکانی برای "گلدان داغ" بودند ، این کار غیرقانونی شنا در یکی از ویژگی های حرارتی پارک است. همان موقع ، آنها آنجا چشمه آب گرم پیدا کردند. در حالی که کالین برای بررسی دمای سوراخ به پایین خم شده بود ، لیز خورد و به درون آن افتاد.
سیبل اسکات در حال فیلمبرداری از ماجراجویی آنها با تلفن خود بود. تلفن هوشمند لحظه لغزیدن و افتادن کالین به استخر و تلاش هایش برای نجات او را ثبت کرد. در حوضه هیچ سرویس تلفن همراه وجود ندارد ، بنابراین سیبل برای کمک به موزه اطراف بازگشت.
وقتی مقامات پارک آمدند ، قسمت هایی از سر ، بالاتنه و کالین اسکات در چشمه آب گرم قابل مشاهده بود. عدم تحرک ، مشکوک بودن به دمای شدید و نشانه هایی از چندین سوختگی حرارتی ، مشخص شد که کالین درگذشته است. مقامات گفتند ، یک پیراهن به سبک گردن قابل مشاهده است ، و آنچه به نظر می رسد یک صلیب است ، بر روی صورت کالین قابل مشاهده است.
به دلیل منطقه حرارتی "ناپایدار" و طوفان صاعقه ای ، امدادگران نتوانستند با اطمینان جسد کالین را بازیابی کنند. صبح روز بعد که مسئولان بازگشتند ، دیگر جسد کالین قابل مشاهده نبود.
اتفاق نظر بین تیم نجات و بازیابی این بود که گرمای شدید چشمه آب گرم ، همراه با خاصیت اسیدی آن ، بقایای بدن کالین را حل می کند. یک کیف پول و یک جفت فلیپ فلاپ متعلق به کالین کشف شد.
خواهر كولین به بازرسان گفت كه او از پورتلند ، اورگان به ملاقات او می رود و اخیراً قبل از آمدن به ملاقات وی از دانشگاه فارغ التحصیل شده است. این برنامه آنها بازدید از پارک سنگ زرد در وایومینگ و تجربه چیز جدیدی در زندگی بود. اما همه چیز طبق برنامه پیش نرفت ، و یک مسیر رنج و مرگ وحشتناک را گرفت.
استخرهای سنگی زرد - مرگبارترین چشمه های آب گرم:
این گرمترین منطقه گرمایی پارک است که در آن دما می تواند به 237 درجه سانتیگراد برسد. این گرمتر از دمایی است که بیشتر غذا را در فر می پزید. علائم هشدار دهنده در اطراف منطقه نصب شده است تا بازدیدکنندگان را به ماندن در پیاده رو بکشاند.
با این حال ، دمای آب در حوضه به طور معمول در 93 درجه سانتیگراد باقی می ماند. در زمان بهبودی جسد کالین اسکات ، امدادگران دمای 101 درجه سانتیگراد را ثبت کردند که در آن زمان آب شروع به جوشیدن می کند.
بیشتر آب پارک قلیایی است ، اما آب حوضه آب نوریس ، جایی که کالین به آنجا افتاد ، بسیار اسیدی است. این امر در اثر منافذ هیدروترمال ساطع کننده شیمیایی در زیر سطح ایجاد می شود. میکروارگانیسم ها همچنین قطعات سنگهای اطراف را از بین می برند که اسید سولفوریک به استخرها اضافه می کند. این آب بسیار اسیدی به سطح حباب می زند ، جایی که می تواند هر کسی را که در معرض آن قرار گیرد بسوزاند.
از سال 1870 ، حداقل 22 نفر در اثر جراحات مربوط به استخرهای حرارتی و آبفشان های پارک جان خود را از دست داده اند. به طور قابل توجهی ، یک حادثه در سال 1981 اتفاق افتاد ، زمانی که مرد 24 ساله کالیفرنیایی به نام دیوید کیروان سعی کرد سگ دوستش را نجات دهد با شیرجه رفتن به یکی از چشمه های آب گرم یلوستون که تقریباً همیشه نزدیک نقطه جوش است. وی پس از گذراندن چند ساعت ناراحت کننده در بیمارستان محلی به طرز عجیبی درگذشت.
اگرچه شرایط آبهای منطقه گرمایی می تواند باعث سوختگی مهلک و تجزیه گوشت و استخوان انسان شود ، میکروارگانیسم ها نامیده می شوند افراطی برای زندگی در این شرایط شدید تکامل یافته اند. همین موارد باعث می شوند که گاهی آبها شیری یا رنگارنگ به نظر برسند.
