برخی از یافته‌های باستان‌شناسی خارق‌العاده ثابت کرده‌اند که اجداد ما پیشرفته‌تر از آن چیزی بوده‌اند که ما فکر می‌کنیم، و آنها دانش و پیشرفتی را به دست آورده‌اند که از جدول زمانی آنها سرپیچی می‌کند و حتی محققان و دانشمندان پیشرفته امروزی را گیج می‌کند. باتری بغداد تنها یکی از این نمونه هاست.
باتری بغداد
در سال 1938 ، باستان شناس آلمانی ویلهلم کونیگ یک کوزه سفالی باستانی با ظاهری عجیب و مانند آن به عنوان بخشی از مجموعه ای در موزه ملی عراق پیدا شده است که به امپراتوری اشکانی - یک فرهنگ باستانی آسیایی که از 247 سال قبل از میلاد مسیح تا سال 228 میلادی بر بیشتر خاور میانه حاکم بود. بعداً در سال 1940 ، کونیگ شیشه سفالی 2,200 ساله را به عنوان قدیمی ترین باتری برقی شناخته شده توصیف کرد. قدمت این کوزه مربوط به حدود 200 سال قبل از میلاد است. در حالی که برخی ادعا می کنند ، کونیگ گلدان سفالی را خودش از یک سایت باستانی در عراق حفر کرد.
به این دلیل است که کوزه سفالی 2,200 ساله را "باتری بغداد" می نامند.
کسانی که شیشه سفال را از نزدیک بررسی کرده اند می گویند که موارد زیادی وجود آن را نشان می دهد "سلول مرطوب"یا" باتری " شیشه خاکی بدون توصیف فقط 5 اینچ عرض و 3 اینچ عرض دارد. دهانه آن با یک پلاگین آسفالت مهر و موم شده بود ، که یک ورق مسی را در جای خود نگه داشته و درون یک لوله غلت داده بود. این لوله در قسمت زیرین با دیسک مسی که توسط آسفالت بیشتری در جای خود بسته شده بود ، بسته شد. یک میله آهنی باریک از طریق شاخه آسفالت بالایی گیر کرده بود و به مرکز لوله مسی آویزان شده بود - هیچ بخشی از آن را لمس نمی کرد. به همین دلیل شیشه سفالی عتیق عراق با عنوان "باتری بغداد" رواج یافته است.
عملکرد داخلی باتری بغداد
اگر شیشه با مایع اسیدی مانند سرکه یا آب انگور تخمیر شده پر شود ، به باتری تبدیل می شود که قادر به تولید مقدار کمی جریان است. مایع اسیدی در هنگام اتصال دو پایانه فلزی به شما اجازه می دهد تا الکترون از لوله مسی به میله آهن برود. این اساساً همان اصلی است که گالوانی 2,000 سال بعد کشف کرد و آن الساندرو ولتا چند سال بعد با موفقیت در اولین باتری مدرن مهار شد.
باتری بغداد برای چه استفاده می شد؟
محققان آزمایش های مختلفی را با مدل های باتری بغداد انجام دادند ، زیرا در نتیجه آنها توانستند برق بین 1.5 تا 2 ولت را از مدل ها تولید کنند. این قدرت زیادی نیست. با این حال ، محققان هنوز متحیر هستند که چه چیزی از باتری برای حدود 2,200 سال پیش استفاده شده است!
بسیاری از استفاده از باتری بغداد توضیح داده اند که یونانی ها و رومی ها از گونه های خاصی از ماهی های الکتریکی در معالجه درد استفاده می کنند ، آنها به معنای واقعی کلمه می توانند روی یک مارماهی برقی زنده بایستند تا پاهایی که دچار درد نقرس می شوند بی حس شود. بنابراین ، شاید از باتری به عنوان منبع آماده کننده برق ضد درد کم لجن استفاده شده است (الکتروآنالژیا).
نظریه های دیگر معتقدند که می توان چندین باتری را به یکدیگر متصل کرد تا ولتاژ بیشتری برای استفاده در آبکاری طلا به سطح نقره ایجاد کند. بیشتر آزمایش با چندین باتری از نوع بغداد این امکان را نشان داده است.
حقایق جالبی که باید در مورد باتری بغداد بدانید
- باتری های بغداد در واقع گلدان های سفالی هستند که تقریباً از 115 میلی متر تا 140 میلی متر طول دارند.
- گرچه تصور می شود ویلهلم کونیگ ، باستان شناس آلمانی که مدیر موزه ملی عراق بود ، باتری های بغداد را در مجموعه های موزه در سال 1938 کشف می کند ، اما هنوز مشخص نیست که آیا کونیگ خود آن را کنده یا آن را در موزه بایگانی کرده است.
- ویلهلم کونیگ از جمله اولین کسانی بود که حدس زد این شیشه های سفالی باستانی 2200 ساله در واقع باتری مقاله ای بودند که در سال 1940 منتشر شد.
- اعتقاد بر این بود که از باتری ها در دوران باستان برای آبکاری طلا بر روی اشیا silver نقره یا به عنوان منبع آماده کننده برق ضد درد کم لجن استفاده می شده است. تا امروز این ادعاها اثبات نشده و هیچ مدرک قطعی برای تأیید این نظریه ها وجود ندارد.
- مردم باستان در بین النهرین از فرایندی به نام "تذهیب آتش”برای اهداف تزئینی.
- نظریه پردازان فضانوردان باستان معتقدند که مصریان باستان باتری های بغداد بسیار آشنا بودند. طبق تئوری آنها ، ممکن است از باتری ها برای تأمین نور در اتاق های هرم و سایر مکان های مخفی استفاده شده باشد. اما این نظریه همچنین دلیلی بر حمایت از آن ندارد. تا به امروز ، هیچ متن كتبی یافت نشده است كه بتواند استفاده از برق را به گونه ای در دوران باستان ، حداقل نه با "باتری های بغداد" ، پیشنهاد دهد.
- اگر این مصنوعات عراقی به عنوان باتری استفاده می شدند ، قبل از سلول الکتروشیمیایی الساندرو ولتا یک هزاره پیش بودند.
- محققانی که نظریه مربوط به باتری های قدیمی گلدان های سفالی را تأیید می کنند ، حاکی از آن است که از آب انگور تخمیر شده ، آب لیمو یا سرکه به عنوان الکترولیت اسیدی برای تولید مقدار کمی جریان الکتریکی استفاده شده است که بیش از 2 ولت نبود.
- حتی با وجود اینکه آزمایش های مستند باتری های بغداد بسیار کم است ، در سال 1978 ، دکتر آرن اگبرشت از موزه Pelizaeus در هیلدزهایم چند آزمایش با مدل های باتری بغداد (ماکت) با استفاده از آب انگور به عنوان مایع اسیدی و لایه های نازک نقره انجام داده است. که گویا منجر به تولید برق شد.
- الیزابت استون، استاد دانشگاه استونی بروک و کارشناس باستان شناسی عراق ، اظهار داشت که این آثار باتری نبوده و او کاملاً با هر کسی که قصد دارد خلاف آن را پیشنهاد کند ، مخالف است.
- با توجه به توصیف باتری های بغداد ، این قطعات در قسمت بالا با قطعات فلزی مهر و موم شده بودند ، بنابراین اتصال آنها به هر چیزی تقریباً غیرممکن بود حتی اگر تولید برق نکنند.
- هیچ سیم یا هادی باتری های بغداد پیدا نشده است یا با آن ارتباط ندارد.
- چندین اثر دیگر وجود دارد که شبیه باتری های بغداد است که در سراسر بین النهرین باستان یافت می شوند ، که بیشتر برای ذخیره سازی پاپیروس استفاده می شود.
- تحقیقات نشان می دهد این احتمال وجود دارد که طومارهای پاپیروس پوسیده درون این رگ ها قرار گرفته باشد که باعث ایجاد بقایای آلی اسیدی شده باشد.
بنابراین، نظر شما در مورد "باتری بغداد" چیست؟ آیا این واقعا باتری است که در زمان های قدیم برای تولید برق استفاده می شد؟ یا فقط نوعی گلدان سفالی برای نگهداری طومارهای پاپیروس است؟
