دانشمندان یخ های باستانی را ذوب کردند و کرمی که مدت ها مرده بود بیرون آمد!

تعدادی از فیلم‌های علمی-تخیلی و آثار ادبی ما را در مورد این مفهوم روشن کرده‌اند که چگونه می‌توان برای مدت کوتاهی بدون تسلیم شدن در برابر مرگ، زندگی را متوقف کرد و سپس تنها برای مشاهده جهان آینده به زندگی بازگشت. اما این واقعیت که برای مردم در دنیای واقعی، چنین چیزهایی هنوز چیزی بیش از یک ایده جذاب و تخیلی نیستند. اما دو کرم در پتری دیش وجود داشت که در واقع این قانون اساسی مفهوم سنتی ما را شکست.

با توجه به سیبری تایمز، دانشمندان چهار موسسه روسی ، با همکاری دانشگاه پرینستون ایالات متحده ، برخی از کرم های ماقبل تاریخ کانسارهای ابر یخ قطب شمال را به نام نماتدها و دریافتند که دو گونه مختلف از این کرم ها - که در مناطق مختلف سیبری کشف شده اند - پس از نزدیک به 42,000 سال گیر افتادن در یخ همچنان نشانه هایی از حیات از خود نشان می دهند!

یافته های معجزه آسا آنها، منتشر شده در شماره مه 2018 مجله Doklady Biological Sciences، نشان دهنده اولین شواهد از بازگشت موجودات چند سلولی به زندگی پس از یک خواب طولانی مدت در یخبندان قطب شمال است که در یخبندان عمیق از زمان پلیستوسن.

اگرچه نماتدها یا معمولاً به عنوان کرم‌های گرد شناخته می‌شوند، ریز هستند - معمولاً در حدود 1 میلی‌متر طول دارند - آنها دارای توانایی‌های چشمگیری هستند. برخی از آنها در عمق 1.3 کیلومتری زیر سطح زمین زندگی می کنند که عمیق تر از هر حیات چند سلولی دیگری است. کرم‌های خاصی که در جزیره‌ای در اقیانوس هند زندگی می‌کنند، بسته به نوع غذای موجود، می‌توانند یکی از پنج دهان مختلف را ایجاد کنند. برخی دیگر برای رشد در روده‌های حلزون و سفر در بزرگراه‌های لزج مدفوع راز سازگار هستند.

محققان برای مطالعه عمیق خود، 300 نمونه از ذخایر منجمد دائمی قطب شمال را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند که از این میان، دو نهشته دارای چندین نماتد به خوبی حفظ شده بودند. یک نمونه از یک لانه سنجاب فسیلی در نزدیکی رودخانه آلازیا در بخش شمال شرقی یاکوتیا، روسیه جمع آوری شد. قدمت این ذخایر حدود 32,000 سال تخمین زده شده است. نمونه دیگر همیشه منجمد از رودخانه کولیما در شمال شرقی سیبری به دست آمد و این ذخایر حدود 42,000 سال قدمت داشتند. آنها دو گونه نماتد شناخته شده را نشان دادند: Panagrolaimus detritofhagus و پلکتوس پارووس.

نماتدها پس از حذف از پرمافراست، به آرامی در ظروف پتری ذوب شدند و در کشت هایی در دمای 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) همراه با آگار و غذا قرار داده شدند، سپس محققان تنها کاری که باید انجام می دادند این بود که منتظر بمانند. آنها پس از چند هفته شروع به نشان دادن نشانه های زندگی، حرکت و خوردن کردند که این اولین شواهد از "انجماد طبیعی" حیوانات چند سلولی است.

با این حال، نماتدها اولین موجود زنده ای نبودند که از هزاره ها در حالت تعلیق یخی بیدار شدند. پیش از این، گروه دیگری از دانشمندان ویروس غول پیکری را شناسایی کرده بودند که پس از گذراندن 30,000 سال منجمد در یخ‌های سیبری، احیا شد - شنیدن این خبر به اندازه کافی ترسناک است. اما نترسید، آمیب ها تنها موجودی هستند که تحت تأثیر این مهاجم باستانی قرار گرفته اند.

متأسفانه ، ما نمی توانیم با کرم های 40,000،XNUMX ساله مصاحبه کنیم تا بپرسیم جهان در آن زمان چگونه است ، اما موفقیت بزرگ می تواند مکانیزم های نماتد های باستانی را باز کند که آنها را قادر به زنده ماندن از چنین انجماد طولانی می کند. محققان نتیجه گرفتند که با مشخص کردن نحوه کارکرد این سازگاری ها می تواند در بسیاری از زمینه های علمی "از جمله سرماپزشکی ، سرمازدگی و استروبیولوژی" تأثیراتی داشته باشد.