اومایرا سانچز گارزون ، دختر 13 ساله کلمبیایی ، که با خانواده کوچک خود در شهر آرمرو در تولیما به طور مسالمت آمیز زندگی می کرد. اما او هرگز فکر نمی کرد که زمان تاریک آنها را در زیر سکوت طبیعت احاطه کرده است ، و به زودی تمام قلمرو آنها را می بلعد ، و آن را به یکی از مرگبارترین فاجعه ها در تاریخ بشر
تراژدی آرمرو
در 13 نوامبر 1985 ، یک فوران کوچک از آتشفشان Nevado del Ruiz که در نزدیکی قلمرو Armero واقع شده است ، یک لاهار عظیم (گل و لای خاکستر آتشفشانی مخلوط با آب) از بقایای آتشفشانی مخلوط با یخ تولید کرد که کل شهر آرمرو و 13 روستای دیگر در تولیما ، باعث تخمین 25,000 کشته. این دنباله غم انگیز به عنوان فاجعه Armero شناخته می شود - مرگبارترین لهر در تاریخ ثبت شده.
سرنوشت اومیرا سانچز
قبل از فوران ، سانچز با پدرش ایلوارو انریکه که یک جمع کننده برنج و سورگوم بود ، برادرش آلوارو انریکه و خاله ماریا آدلا گارزون در خانه بود و مادرش ماریا آلیدا برای تجارت به بوگوتا سفر کرده بودند.
در شب فاجعه ، هنگامی که برای اولین بار صدای نزدیک شدن لاهار به گوش می رسید ، سانچز و خانواده اش بیدار بودند و نگران ریزش قریب الوقوع فوران بودند. اما در حقیقت ، لاهار وحشتناک تر و گسترده تر از حد تصور آنها بود که مدت کوتاهی به خانه آنها برخورد کرد ، در نتیجه ، سانچز در زیر تکه های بتن و بقایای دیگری که با لار آمده بود گیر می کند و او نمی تواند خودش را آزاد کند.
حداکثر تلاش برای نجات اومیرا سانچز گرفتار شده در گل و لای آتشفشانی
چند ساعت بعد او را با بتن و گل پوشانده بودند اما با این وجود دست خود را از طریق ترک آوار می برد. هنگامی که تیم های امداد و نجات آمدند و یک امدادگر متوجه بیرون آمدن دست او از انبوهی از آوار شد و سعی کرد به او کمک کند ، متوجه شدند که پاهای او کاملا در قسمت بزرگی از سقف خانه اش گیر افتاده است.
اگرچه ، منابع مختلف اظهارات مختلفی در مورد به دام افتادن عمایرا سانچز ارائه داده اند. برخی می گویند سانچز "تا گردنش گرفتار شده بود" ، در حالی که ژرمن سانتا ماریا باراگان ، روزنامه نگاری که به عنوان داوطلب در فاجعه آرمرو کار می کرد ، گفت که اومایرا سانچز تا کمر گرفتار شده است.
سانچز از کمر به پایین گیر و ثابت بود ، اما قسمت بالای بدن او تا حدی از بتن و بقایای دیگر آزاد بود. در طی یک روز ، امدادگران کاشی و چوب اطراف بدن او را پاکسازی کردند.
هنگامی که او از کمر به بالا آزاد شد ، نیروهای امدادی تلاش کردند او را بیرون بکشند اما انجام این کار را بدون شکستن پاهای او غیرممکن دانستند.
هر بار که شخصی او را می کشید ، سطح آب نیز در اطراف او افزایش می یافت ، به طوری که به نظر می رسید اگر ادامه دهد این کار غرق خواهد شد ، بنابراین نیروهای امدادی با ناتوانی لاستیکی را دور بدن او قرار داده بودند تا او زنده بماند.
بعداً ، غواصان دریافتند كه پاهای سانچز در زیر در ساخته شده از آجر گرفته شده است ، در حالی كه بازوهای عمه او محكم به دور پاها و پاهای او چسبیده است.
اومیرا سانچز، دختر شجاع کلمبیایی
سانچز علیرغم مخمصه ای که داشت ، وقتی که برای روزنامه نگار باراگان آواز می خواند ، غذای شیرین می خواست ، نوشابه می نوشید و حتی مصاحبه را قبول می کرد ، نسبتاً مثبت باقی ماند. گاهی اوقات می ترسید و دعا می کرد یا گریه می کرد. در شب سوم ، او شروع به توهم کرد ، گفت ، "نمی خواهم دیر به مدرسه بروم" و به یک آزمون ریاضی اشاره کرد.
چرا نجات اومیرا سانچز غیرممکن بود؟
نزدیک به پایان زندگی ، چشمان سانچز قرمز شده ، صورت ورم کرده و دستانش سفید شده است. حتی ، در یک زمان او از مردم خواست او را ترک کنند تا بتوانند استراحت کنند.
ساعاتی بعد امدادگران با پمپ برگشتند و سعی کردند او را نجات دهند اما پاهایش انگار که زانو زده است زیر بتن خم شده بود و آزاد شدن او بدون قطع پاها غیرممکن بود.
فاقد تجهیزات کافی جراحی برای نجات وی از اثر قطع عضو ، پزشکان درمانده تصمیم گرفتند که به دلیل انسانیت تر ، بگذارند بمیرد.
در مجموع ، سانچز نزدیک به سه شب غیرقابل تحمل (بیش از 60 ساعت) قبل از مرگ در حدود ساعت 10:05 صبح شانزدهم نوامبر ، در اثر مواجهه ، به احتمال زیاد ناشی از گانگرن و هیپوترمی ، سپری کرده بود.
آخرین سخنان اومیرا سانچز
در آخرین لحظه ، اومایرا سانچز در یک فیلم ظاهر می شود که می گوید ،
"مادر ، اگر گوش می دهی ، و حدس می زنم تو هم هستی ، برای من دعا کن تا راه بروم و نجات پیدا کنم ، و این افراد به من کمک کنند. مامان ، من تو و پدر و برادرم را دوست دارم ، خداحافظ مادر. "
شجاعت و وقار اومایرا سانچز میلیون ها قلب دنیا را تحت تأثیر قرار داده و عکسی از سانچز که توسط عکاس خبری فرانک فورنیه اندکی قبل از مرگ گرفته شده بود ، در رسانه های مختلف خبری منتشر شد. بعداً به عنوان "عکس مطبوعات جهان از سال 1986".
امروز ، اومایرا سانچز یک چهره مثبت فراموش نشدنی در فرهنگ عامه باقی مانده است که از طریق موسیقی ، ادبیات و مقالات مختلف یادبود در ذهن او تداعی می شود ، و قبر او به یک مکان زیارتی تبدیل شده است. می توانید یادبود قبر او را پیدا کنید اینجا کلیک نمایید.
