Загадкавы старажытны манускрыпт з чалавечай скурай зноў з'явіўся ў Казахстане пасля многіх гадоў маўчання!

Старажытны лацінскі манускрыпт у Казахстане, у вокладцы з чалавечай скуры, ахутаны таямніцай.

У гісторыі заўсёды ёсць спосаб здзівіць нас сваімі захапляльнымі, а часам і жудаснымі аспектамі. Адным з самых загадкавых і жудасных прадметаў у гісторыі з'яўляецца старажытны лацінскі манускрыпт, знойдзены ў Казахстане, вокладка якога зроблена з чалавечай скуры. Яшчэ больш інтрыгуе тое, што дагэтуль расшыфраваная толькі малая частка яе старонак. Такім чынам, рукапіс быў прадметам шматлікіх здагадак і даследаванняў на працягу многіх гадоў, аднак ён застаецца ахутаным таямніцай.

Загадкавы старажытны манускрыпт з чалавечай скурай зноў з'явіўся ў Казахстане пасля многіх гадоў маўчання! 1
© Adobestock

Рукапіс, які, як мяркуюць, быў напісаны на старой лаціне ў 1532 годзе натарыусам Петрусам Пуардусам з паўночнай Італіі, мае 330 старонак, але толькі 10 з іх былі расшыфраваныя да сённяшняга дня. У адпаведнасці з Штодзённая справаздача Sabah, рукапіс быў перададзены прыватным калекцыянерам Музею рэдкіх выданняў Нацыянальнай акадэмічнай бібліятэкі ў Астане, дзе ён экспануецца з 2014 года.

Па словах эксперта навуковага аддзела Нацыянальнай акадэмічнай бібліятэкі Мёлдыра Тэлепбая, кніга была пераплецена састарэлым метадам пераплёту, вядомым як антрападэрмічны пераплёт. У гэтым метадзе ў працэсе пераплёту выкарыстоўвалася скура чалавека.

На вокладцы рукапісу былі праведзены неабходныя навуковыя даследаванні, якія прыйшлі да высновы, што пры яе стварэнні выкарыстоўвалася чалавечая скура. Нацыянальная акадэмічная бібліятэка накіравала рукапіс у спецыяльны навукова-даследчы інстытут у Францыі для далейшага аналізу.

Нягледзячы на ​​тое, што першыя прачытаныя старонкі паказваюць, што рукапіс можа ўтрымліваць агульную інфармацыю аб фінансавых аперацыях, такіх як крэдыт і іпатэка, змест кнігі застаецца загадкай. У Нацыянальнай акадэмічнай бібліятэцы захоўваецца каля 13,000 тысяч рэдкіх выданняў, у тым ліку кнігі са змяінай скуры, каштоўных камянёў, шаўковай тканіны, залатой ніткі.

У заключэнне, калі толькі невялікая частка тэксту расшыфравана, вакол змесціва рукапісу і мэты выкарыстання чалавечай скуры ў якасці вокладкі шмат таямніц. Такое адкрыццё пралівае святло на старажытныя звычаі і выкарыстанне чалавечых астанкаў у гістарычных артэфактах. Важна, каб былі прыкладзены намаганні для працягу расшыфроўкі рукапісу, бо ён можа раскрыць каштоўную інфармацыю пра мінулае. Значнасць гэтага артэфакта нельга недаацаніць, і ён служыць сведчаннем багацця (як ні дзіўна) культурнай спадчыны Казахстана.